امامت انتصاب یا انتخاب!!!!

[حسین]

بابا من از این بالاتر رو هم دارم میگم! میگم اصلا خدا که اینجا نفرموده اون اشتباه نمیکنه! فرموده به حق حکم کن! من میگم اصلا شاید شیطون گولش زد یا دلش نخواست اصلا از خدا اطاعت کنه به هر دلیلی! اونم از روی عمد تازه! نه سهواً ! آیه که غلط نمیشه! حضرت داوود گناه کرده!

[mostafahem]

بابا من از این بالاتر رو هم دارم میگم! میگم اصلا خدا که اینجا نفرموده اون اشتباه نمیکنه! فرموده به حق حکم کن! من میگم اصلا شاید شیطون گولش زد یا دلش نخواست اصلا از خدا اطاعت کنه به هر دلیلی! اونم از روی عمد تازه! نه سهواً ! آیه که غلط نمیشه! حضرت داوود گناه کرده!

من یک سوال خیلی مهم از آقا حسین می پرسم در ظاهر این آیه خداوند در چه امری حضرت داود را جانشین خودش در زمین قرار داده؟

جواب این سوال رو که به من بدین متوجه میشین که اگر حضرت داود در حکم دادن بین مردم عصمت نداشته باشه آیه باطل میشه یا نه؟

اما یک سوال دیگر هم از آقا حسین می پرسم که خداوند در بین مردم حکم می کند که اختلاف بین مردم رفع بشه و نزاعی صورت نگیره

سند سخن هم آیات دیگر قرآن هست. حالا امکان داره خداوند به چیزی در اختلافات مردم حکم کند که اختلاف بیشتر شود؟

خداوند مخالف تفرقه و اختلاف است شاهد این مدعا آیات زیادی از قرآن می باشد.

[mostafahem]

یعنی فقط می تونید عصمت را در افعالی که از روی عمد انجام می دهد ثابت کنید اما اگر سهوا اشتباه کرد چه ؟؟؟اشکالی که ندارد خلیفه خدا باشد و سهوا اشتباه کند اگر این را قبول کردید عصمت اثبات نمی شود

اما در جواب این قسمت از سخن حامد جان عرض کنم که اگر شما هم به سوالی که از حسین جان پرسیدم جواب بدید سوال شما هم حل میشه

به این مطلب دقت کنید که اگر خداوند در حکم دادن و قضاوت کردن در نزاع های بین مردم کسی را جانشین خودش قرار بدهد او سهوا در حکم دادن دچار اشتباه بشود

فعل خداوند به زیر سوال می رود و حکمت حضرت حق باطل می گردد.چرا که اشتباه در حکم دادن با توجه به ادامه آیه باعث ضلالت می شود حتی سهوا آن.

اشتباهی که حامد عزیز کرده این است که به عرض بنده دقت نکردید من فقط عصمت را با توجه به ظاهر آیه در حکم دادن بیان کردم در مابقی اعمال انشاالله در ادامه با توجه به

آیات دیگر بحث خواهد شد.

[mostafahem]

اگر بخواهیم به حسین کمک کنیم باید بگم در باره حضرت داود خداوند اشتباه در قضاوت را در قران اورده است
و بقیه کسانی که خلیفه خداوند بوده اند مثل حضرت موسی در کشتن قبطی یا حضرت یوسف که شیطان یاد خدا را از و می برد
یا پیامبر اسلام که قرآن بارها مورد مواخذه قرار داده است مثلا فرموده :
عفی الله عنک لم اذنت لهم توبه 42
البته این ها من خودم قبول ندارم برای اینکه بحث داغ بشه مطرح کردم
تنور استدلال باید گرم بمونه

در باره این قسمت از بیانات آقا حامد اجازه می خواهم که تمام آیاتی که درباره قضاوت کردن حضرت داود(ع) از سوره ص هست را بیاورم تا مطلب کاملا واضح شود

[mostafahem]

اگر بخواهیم به حسین کمک کنیم باید بگم در باره حضرت داود خداوند اشتباه در قضاوت را در قران اورده است
و بقیه کسانی که خلیفه خداوند بوده اند مثل حضرت موسی در کشتن قبطی یا حضرت یوسف که شیطان یاد خدا را از و می برد
یا پیامبر اسلام که قرآن بارها مورد مواخذه قرار داده است مثلا فرموده :
عفی الله عنک لم اذنت لهم توبه 42
البته این ها من خودم قبول ندارم برای اینکه بحث داغ بشه مطرح کردم
تنور استدلال باید گرم بمونه

در باره این قسمت از بیانات آقا حامد اجازه می خواهم که تمام آیاتی که درباره قضاوت کردن حضرت داود(ع) از سوره ص هست را بیاورم تا مطلب کاملا واضح شود

در ضمن آیه ای که ذکر کردید آیه 43 سوره توبه هست نه 42

[mostafahem]

....وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ(17)
... بنده ما را كه داراى امكانات [متعدّد] بود به ياد آور آرى، او بسيار بازگشت‏ كننده [به سوى خدا] بود. (17)

داستان از این آیه شروع می شود.که در این آیه حضرت داود بسیار بازگشت کننده معرفی شده(هواستان باشد که مگر حضرت داود خطاهایی کرده که بسیار باز گشت کننده است؟)

[mostafahem]

إِنَّا سَخَّرْنَا الجِْبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشىِ‏ِّ وَ الْاشْرَاقِ(18)

وَ الطَّيرَْ محَْشُورَةً كلُ‏ٌّ لَّهُ أَوَّابٌ(19)

وَ شَدَدْنَا مُلْكَهُ وَ ءَاتَيْنَهُ الْحِكْمَةَ وَ فَصْلَ الخِْطَابِ(20)
ما كوه‏ها را با او مسخّر ساختيم [كه‏] شامگاهان و بامدادان خداوند را نيايش مى‏كردند. (18)

و پرندگان را از هر سو [بر او] گرد [آورديم‏] همگى [به نواى دلنوازش‏] به سوى او بازگشت‏كننده [و خدا را ستايشگر] بودند. (19)

و پادشاهيش را استوار كرديم و او را حكمت و كلامِ فيصله‏دهنده عطا كرديم. (20)

دقت کنید با توجه به این آیات خواند حضرت داود را فضائل زیادی بخشیده و آنها را تک تک ذکر فرموده

از جمله این فضائل حکمت و فصل الخطاب است خیلی دقت کنید

[mostafahem]

وَ هَلْ أَتَئكَ نَبَؤُاْ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُواْ الْمِحْرَابَ(21)

إِذْ دَخَلُواْ عَلىَ‏ دَاوُدَ فَفَزِعَ مِنهُْمْ قَالُواْ لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى‏ بَعْضُنَا عَلىَ‏ بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقّ‏ِ وَ لَا تُشْطِطْ وَ اهْدِنَا إِلىَ‏ سَوَاءِ الصِّرَاطِ(22)

إِنَّ هَاذَا أَخِى لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لىِ‏َ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَ عَزَّنىِ فىِ الخِْطَابِ(23)

و آيا خَبرِ دادخواهان- چون از نمازخانه [او] بالا رفتند- به تو رسيد؟ (21)

وقتى [به طور ناگهانى‏] بر داوود درآمدند، و او از آنان به هراس افتاد، گفتند: «مترس، [ما] دو مدّعى [هستيم‏] كه يكى از ما بر ديگرى تجاوز كرده، پس ميان ما به حقّ داورى كن، و از

حق دور مشو، و ما را به راه راست راهبر باش.» (22)

«اين [شخص‏] برادر من است. او را نود و نه ميش، و مرا يك ميش است، و مى‏گويد: آن را به من بسپار، و در سخنورى بر من غالب آمده است.» (23)

[mostafahem]

قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلىَ‏ نِعَاجِهِ وَ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الخُْلَطَاءِ لَيَبْغِى بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ قَلِيلٌ مَّا هُمْ وَ ظَنَّ دَاوُدُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَ خَرَّ رَاكِعًا وَ أَنَابَ (24)

فَغَفَرْنَا لَهُ ذَالِكَ وَ إِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى‏ وَ حُسْنَ مََابٍ(25)

[داوود] گفت: «قطعاً او در مطالبه ميش تو [اضافه‏] بر ميش‏هاى خودش، بر تو ستم كرده، و در حقيقت بسيارى از شريكان به همديگر ستم روا مى‏دارند، به استثناى كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، و اينها بس اندكند، و داوود دانست كه ما او را آزمايش كرده‏ايم. پس، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو درافتاد و توبه كرد. (24)

و بر او اين [ماجرا] را بخشوديم و در حقيقت براى او پيش ما تقرّب و فرجامى خوش خواهد بود. (25)

من از آقا حامد سوال دارم کجای این آیات آمده که حکمی که حضرت داود(ع) کرده اشتباه بوده.اولا در آیات قبل حضرت داود(ع) بسیار توبه کار معرفی شده.آیا در این آیات

توبه حضرت داود به خاطر خطا بوده؟ در ضمن خداوند در این آیه می فرمایند که ما حضرت داود را به این قضاوت آزمودیم و در آیه 26 رسما منصب خلیفه بودن خداوند در قضاوت

به حضرت داود اعطا می گردد حال اگر حضرت داود در این امتحان خداوند قبول نشدند و به حق حکم نکردن فعل خداوند عبث نیست که ایشان را بعد از امتحان مردود خلیفه

خود در حکمرانی بین خلقش انتخاب کنند.

یا اینکه کلا داستان چیز دیگری بوده که امام رضا(ع) در جواب مامون(ل) که همین شبه را مطرح کردن توضیح دادن!!!!!!

[mostafahem]

وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَ كُنَّا لِحُكْمِهِمْ شاهِدينَ (78 سوره انبیاء)

و داوود و سليمان را [ياد كن‏] هنگامى كه در باره آن كشتزار- كه گوسفندان مردم شب‏هنگام در آن چريده بودند- داورى مى‏كردند، و [ما] شاهد داورى آنان بوديم‏

خداوند در این آیه خود را شاهد و ناظر به حکمرانی حضرت داود معرفی می کند آیا به نظر شما امکان داره که امری را که اینقدر برای خداوند حائز اهمیت بوده

که خود را ناظر به آن ذکر کرده خطائی در آن صورت بگیرد آن وقت ناظر بودن خداوند دیگر چه سودی می تواند داشته باشد.