صفحه۲:
ه: چرا دنیا را دنیا خوانده اند؟
و: برای چه آخرت را آخرت می گویند؟
ز: وجه نامیدن حضرت آدم به آدم و حواء به حواء چیست؟
ح: چرا به درهم ،درهم گفته شده و دینار به این نام موسوم شده است؟
ط: چرا به اسب((اِجِد[1])) و به قاطر((عِدْ[2])) و به درازگوش((حَرِّ[۳]))گفته اند؟
علی علیه السلام در جواب فرمودند:
الف: کره زمین روی دوش فرشته ای است و دو پای آن فرشته روی سنگی و سنگ بر شاخ گاوی بوده و چهار دست و پای گاو بر پشت ماهی که در دریای اسفل می باشد قرار دارد و دریا روی ظلمت و ظلمت و تاریکی بر عقیم و عقیم بر ثری استوار است و کسی غیر از خداوند عزوجل از زیر ثری مطّلع نیست.
ب و ج: هرگاه نطفه مرد زودتر از زن خارج شده و در رحم قرار گیرد البته فرزند به عمو و عمه ها شبیه می گردد و منشاء پیدایش استخوان و رگ همین نطفه می باشد و در صورتیکه نطفه زن پیش از نطفه مرد بیرون آمده زودتر در رحم وارد گردد فرزند به دایی و خاله ها شبیه می شود و منشاء پیدایش موی و پوست و گوشت این نطفه می باشد چه آنکه نطفه زن زرد و رقیق است.
د: آسمان را از این جهت آسمان نامیده اند که چون وَسم(۴) و معدن آب می باشد.
ه: و دنیا را به خاطر آن دنیا گفته اند که از هر چیزی پست تر می باشد.
و: آخرت را،آخرت خوانند زیرا در آن پاداش و ثواب می باشد(۵)
ز: و جهت نامیدن آدم به آدم این است که آن جناب از صفحه روی زمین آفریده شده و توضیح آن چنین است:
حق تعالی جبرئیل علیه سلام را برانگیخت ابتدا او را مأمور ساخت که از روی زمین
******************************
1-اِجِد،به کسر همزه و جیم
2-عِد،به کسر عین و سکون دال
3-حرّ،به فتح حاء و تشدید راء مکسوره
4-وَسم، فتح واو و سکون سین در این روایت به معنای مَوسِم که اسم مکان است بوده و قرینه بر آن تفسیرش به معدن می باشد و مقصود از آن محل گرد آمدن می باشد چرا که در اغلب موارد این معنا را برای آن ذکر کرده است.
5- چون پاداش و اجرت را معمولاً در پایان کار می دهند حق تعالی ثواب و اجر بندگان را در جهان باقی می*دهد از این رو این جهان را عالم آخرت نامیده اند.