گروه اندیشه «خبرگزاری دانشجو»- عبدالعلی مهدی؛ خداوند متعال قوانین زندگی و دستورات خویش را برای هدایت بشر در کتاب شریفش،قرآن به سوی مردم فرستاده است. قرآن کتابی است که هدایت هر شخصی مرهون عمل به آن کتاب است. اما قرآن فقط کتابی است که قانون را بیان نموده است. و یا به تعبیری دیگر فقط «تئوری» هدایت است. از این جهت قرآن کریم فقط به بیان قانون نپرداخته است.

از طرفی امکان بیان قانون جامع برای همه حالات و آنات زندگی بشر وجود ندارد؛ چرا که موقعیت*های مختلفی که هر انسان در آن قرار می*گیرد بسیار زیاد است و وضع قانون برای همه این موقعیت*ها و شرایط امری اگر ناممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود. از این جهت دو نکته در هدایت به نظر می*رسد یکی عدم امکان وضع قانون برای همه حالات و مواقع زندگی انسان است و نکته دیگر تئوری بودن قانون است. چگونه عمل کردن به آن قانون مسئله ای قابل توجه است. از این جهت است که قرآن باید مصداق عینی در خارج داشته باشد.


قرآن باید مصداق عینی داشته باشد

امر هدایت انجام نخواهد شد الا اینکه در خارج از قرآن یک مصداق عینی برای قرآن باشد و این مصداق قرآن بتواند همه آیات و دستورات قرآن کریم را به صورت عملی نشان دهد و علاوه برآن در جایی که قرآن متعرض و یا متذکر آن نشده است عمل و گفتار او بتواند راه هدایت را مشخص بنماید و بیان کند که رضایت و خشم خداوند در چه چیزی می*باشد مانند امورات مختلف زندگی اعم از جزئیات زندگی و احکام جنگ و چگونگی قضاوت و ... .

از این رو است که قرآن کریم مخاطبان خویش را به خارج از خود هدایت می*نماید و می*فرماید:«لکم فی رسول الله اسوه حسنه»؛ برای شما در رسول خدا اسوه ای نیکو می*باشد و این مطلب منحصر به پیامبر عظیم الشان اسلام نیست. خداوند هیچ گاه هیچ امتی را فقط و فقط به وسیله کتاب هدایت ننموده است. و همواره کتاب به همراه پیامبران هدایتگر بوده*اند.

پیامبر اکرم و علی بن ابیطالب صلوات الله علیهم نمونه عملی قرآن هستند و زندگی ایشان و اعمال و رفتار ایشان برای مسلمانان مانند آیه ای از قرآن می*باشد که از طرف خداوند نازل گشته است؛ چرا که ایشان هر آنچه که خداوند امر فرموده است را به آن صورت عمل دادند و هر آنچه که در قرآن نباشد آن گونه عمل می*کردند که رضایت خداوند در آن بوده است.


سنت پیامبر تنها قانون زندگی


قرآن وقتی از تئوری بودن و صرف قانون بودن خارج می*شود که رسول خدا و ائمه اطهار باشند آن آیات و دستورات را صورت عمل بپوشانند و اگر اهل بیت علیهم السلام نبودند هیچ گاه هیچ آیه ای از قرآن عمل نمی*شد. کما اینکه فرمودند:«بنا عبد الله»؛ فقط به وسیله ما خداوند عبادت می*شود.


از این رو برای یافتن طریق زندگی که مورد رضایت خداوند است باید متمسک به سنت پیامبر شد. هیچ راهی برای یافتن بهترین نوع زندگی وجود ندارد به جز سنت پیامبر و سنت اهل بیت پیامبر که آنچه در روایات وارد شده است همه اهل بیت نیز عمل کننده به سنت پیامبر اکرم بوده*اند. از این رو باید گفت هر کدام از معصومین علیهم السلام جلوه ای از جلوات رسول الله را آشکار می*سازند.

به هر صورت همان گونه که قرآن به پیامبر دعوت می*کند برای یافتن هدایت؛ پیامبر نیز به عترتش دعوت می*کند تا قرآن در کنار عترت پیامبر قرار گیرد که در غیر این صورت امر هدایت فشل خواهد ماند.