اموات پس از مرگ با این جهان ارتباط دارند

ابن قیم جوزیه شاگرد شیخ وهابیت ابن تیمیه تصریح به ارتباط اموات با این دنیا دارد. وی که نزد وهابیت از ارزش بالایی برخوردار است تکلم با اموات را شرک نمی*داند و ایشان را شنوا و عالم به این دنیا معرفی می*کند. وی در این خصوص کتابی به نام «الروح» تالیف نموده است. جالب این جاست که عنوان مساله اول این کتاب چنین است: «هل تعرف الاموات بزیاره الاحیاء و سلامهم علیهم ام لا؟»(4) آیا اموات زائران زنده خویش و سلام ایشان را می*شناسند یا خیر؟ او در این مساله روایاتی را مورد استدلال قرار می*دهد تا زنده بودن ارواح و ارتباط ایشان را با این عالم اثبات کند از جمله روایت قلیب را که در آن روایت پیامبر با کشتگان بدر که در چاه*های بدر قرار داشتند سخن می*گوید و خطاب به جسد کفار می*فرماید: «هل وجدتم ما وعدکم ربکم حقا ،فانی وجدت ما وعدنی ربی حقا»؛ آیا حقانیت آنچه را که پروردگارتان به شما وعده داده بود یافتید؟ به درستیکه حقانیت آنچه که پروردگارم به من وعده داده بود یافتم در این میان عمر از پیامبر سئوال نمود آیا اقوامی که مرده*اند مورد خطاب قرار می*دهی؟ پیامبر در پاسخ فرمود: «قسم به خدایی که من را به حق برگزید شما نسبت به آنچه که می گویم شنواتر از ایشان نیستید لکن ایشان قدرت بر جواب ندارند» (5)

ابن قیم جوزیه در روایتی در این باب به این مساله اشاره می*کند که میت صدای کفش تشیع کنندگان هنگامی که از او منصرف می*شوند را می*شنود. وی در این کتاب به انس گرفتن میت با تشیع کنندگان، جواب سلام دادن پیامبر به زائرینش بعد از وفات پیامبر و اینکه اموات صدای تلقین را می*شنوند و باقی ماندن روح و عدم فناء آن اشاره کرده است و با استدلال به آیات و روایات قبول می*نماید.