تو حقیقتا دوست دار ما هستی
همان گونه که سید الشهدا در کربلا از اصحاب خود تمجید نمود؛ امام هادی علیه السلام نیز از این یار باوفای خویش ستایش نمود و خطاب به آن بزرگوار فرمود: «انت ولینا حقا» و مدالی پر افتخار بر گردن او انداخت و او را دوست واقعی خویش شمرد. مدالی که پرافتخار تر از آن در عالم هستی وجود نخواهد داشت.

آنگاه که امامی به شیعه خویش بفرماید «تو واقعا دوست دار ما هستی» یعنی آن شیعه به هدف خویش از خلقتش رسیده است. یعنی او توانسته است در تمام امتحانات الهی سر بلند بیرون بیاید. این عبارت امام هادی علیه السلام یعنی اینکه؛ قلب حضرت عبد العظیم ا لحسنی مالامال از محبت و علاقه به اهل بیت عصمت و طهارت بوده است و بالاتر اینکه اعضا و جوراح او نیز با قلبش هماهنک بوده است. چه بسیار کسانی که ادعای دوستی اهل بیت را نموده*اند، اما در مواقع حساس فقط قلب ایشان با اهل بیت همراه بوده است و اعمال ایشان مخالف امر امام زمانشان بوده است.

چه بسیار بوده*اند کسانی که دوستی اهل بیت را ادعا کرده*اند. اما این مهر ذلت بر پیشانی ایشان تا قیام قیامت و ابد الدهر خورده است که: «قلوبهم معک و سیوفهم علیک»؛ قلب*هایشان با امام است و شمشیرهایشان بر علیه امام. این دو دسته از کسانی هستند که در طول تاریخ ادعای محبت اهل بیت را داشته*اند. گروه اندکی از ایشان توانسته*اند این افتخار بزرگ را نصیب خویش بگرداند که امام زمانشان به ایشان بگوید «انت ولینا حقا».

حال امروز این ما هستیم و ادعای محبت ما نسبت به امام زمان خویش. چه نیکوست که هر از چند گاهی که در شهر ری به امید ثواب زیارت سید الشهدا، زائر حرم عبد العظیم می*شویم؛ زائر کسی که این مدال افتخار را کسب کرده است آهسته از خود بپرسیم که آیا ما هم از طرف امام زمان خویش این مدال را دریافت خواهیم کرد؟