در این وادی چه خوب سروده صاحب بن عبّاد شاعر قرن چهارم:
فإنّی رأیت مُحبّا له
فَثَمَّ الزکاة فَثَمَّ الفخار
وإنّی رأیت عدوّا له
ففی اصله نسبٌ مستعار
فلا تعذِلوه علی فِعلِه
فحیطانُ دار أبیه قصار
ترجمه:
«من دوست علی را که میبینم در او پاکی و افتخار میابم»
«و دشمن او را که میبینم در ریشه ی خانوادگی او نسبی مستعار میابم (مردی از غیر در او دخالت دارد)»
«پس او را بر کارش سرزنش نکنید ، زیرا دیوار خانه ی پدرش کوتاه بوده است»
(دیوان صاحب / 96)