پسر ابی نجران گفت : از امام رضا صلوات الله علیه شنیدم که فرمودند :
هر کس با شیعیان ما دشمنی ورزد ، با ما دشمنی ورزیده ، و هر کس شیعیان ما را دوست بدارد ، ما را دوست داشته؛ چون آنها از ما هستند و از سرشت ما خلق شده اند. هر کس آنان را دوست بدارد ، از ماست ، و هر کس آنها را دشمن بدارد ، از ما نیست. شیعیان ما به نور خدایی می نگرند و در رحمت خداوند غوطه ورند و به کرامت الهی رستگارند. هیچیک از شیعیان ما مریض نمی شود مگر این که ما به خاطر بیماری او بیمار می شویم ، و مغموم و غمگین نمی شود مگر این که ما به خاطر غم و غصه اش اندوهناک می شویم ، و شاد نمی شود مگر این که ما به خاطر شادی اش فرحناک می شویم. هیچیک از شیعیان ما ، در هر کجا که باشد ، چه در مشرق و چه در مغرب ، از ما پنهان و غایب نیست. هر کدام از آنها از دنیا برود و از خود قرضی بجا گذارد ، ادای آن بر عهده ی ماست و اگر مالی از خود بجا گذارد ، تعلق به وارثانش دارد. شیعیان ما کسانی هستند که نماز بر پا می کنند ، زکات می دهند ، حجّ خانه ی خدا را بجا می آورند ، ماه رمضان روزه می گیرند ، اهل بیت پیامبر را دوست می دارند و از دشمنانشان بیزاری می جویند. آنها اهل ایمان و تقوی و اهل ورع و پرهیزکاریند. هر کس آنها را نپذیرد ، خدا را نپذیرفته و هر کس به آنها طعنه زند و سرزنششان کند ، خدا را سرزنش کرده؛ چون اینها بندگان حقیقی خدا و اولیای راستین او هستند. به خدا سوگند ، هر یک از آنها در جماعتی مثل قبیله ی ربیعه و مضر ( که به زیادی نفرات در عرب مشهورند ) شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را درباره ی آنها می پذیرد و این ، برای کرامتی است که اینان در پیشگاه خدا دارند.
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــ