«عاشقانه ترین عهــــد»

[tana]

دعاي عهد مشتمل بر چند قسمت مي باشد:
1- شروع دعا با ستايش و ثناي خداوند و ذكر اوصاف و صفاتي از حق تعالي است كه تجلي اين صفات و كمالات در وجود مسعود حضرت صاحب الامر(عج) مي باشد چرا كه حضرت (عج) واسطه فيض الهي بر جميع مخلوقات مي باشد و بر اين اساس احتمال دارد مراد از نور عظيم، نور حضرت صاحب الزمان (عج) باشد كه امر ظهور آن بزرگوار به اذن و قدرت حق تعالي خواهد بود و رب البحر المسجور «اي پروردگار درياي مملو يا درياي محيط و به تعبيري درياي افروخته»، در اينجا نيز احتمال دارد مراد از بحر مسجور، امام زمان (عج) باشد كه حضرتش (عج) درياي بي منتهاي علم الهي است و مملو است از علوم رباني و يا محيط است به جميع مخلوقات و يا اينكه افروخته است به نور پروردگار عالم ⁽⁵⁾
نزول حقيقت كتب آسماني تورات، انجيل، زبور و قرآن عظيم به ظهور حضرت ولي عصر (عج) است و حقيقت عمل به احكام آسماني در پرتو نور ظهور حضرتش جلوه مي نمايد.
2- درخواست و سوال از درگاه خداوند؛ در اين قسمت، به حق بعضي از صفات و كمالات الهي از بارگاه حضرتش درخواست مي نماييم، به حق ذات باري تعالي، نور ذات الهي، قيوميت خداوند و به حق آن نامي كه آسمان ها و زمين ها به واسطه آن روشن شده است «اسئلك باسمك الذي اشرقت به السموات و الارضون» كه ممكن است مراد همان نور عظيم اول دعا باشد يعني درخشيدن آسمان ها و برپايي زمين ها به بركت وجود مقدس حضرت مهدي (عج) است، نوع درخواست در فراز بعد ذكر مي شود.
3- ابلاغ سلام و تحيت و صلوات هايي به ساحت مقدس حضرت صاحب الزمان (عج) هم پايه عرش خداوند و به اندازه آنچه كه در علم خداوند به شمارش آيد و احاطه كرده است آن را كتاب خداوند از طرف همه مومنان در شرق و غرب عالم، در صحرا و كوه و خشكي و درياي عالم و از طرف دعا كننده و پدر و مادر دعا كننده.
در حقيقت ابلاغ صلوات و سلام به ساحت حضرت ولي عصر (عج) در هر صبحگاهان، وظيفه اي است كه دعا كننده با اين مضامين عالي بر زبان جاري مي سازد، سلام و صلواتي كه حد و نهايت ندارد. هم پايه عرش الهي كه حدي بر آن متصور نيست و به اندازه كلمات خداوند كه براي آن نيز نهايتي نمي باشد و اين صلواتي است كه در خور و شان حضرتش (عج) مي باشد.