حب و بغض.

[mohammad ashrafi]

روایاتی در مورد پیامبر که او را گوش صدا میزدند:

پیامبر در خطبه غدیر فرمود:

و نیز از آن روی که منافقان بارها مرا آزار رسانیده اند تا بدان جا که مرا اذن(گوش:سخن شنو و زود باور)نامیده اند به خاطر همراهی افزون و تمایل و پذیرش علی(ع)از من و توجه خاص من به او,تا بدان جا

که خداوند آیه ای فرو فرستاد(توبه,61)(واز آنان کسانی که پیامبر را آزرده و می گویند او گوش است,بگو آری او گوش است بر علیه آنان که گمان می کنند او تنها سخن میشنود,لکن او به خیر شماست,به

خدا ایمان دارد و اهل ایمان را تصدیق کرده راستگو می انگارد و او رحمت است برای ایمان شما و البته برای آنان که اورا بیازارند عذابی دردناک خواهد بود...)

و اگر می خواستم نام گویندگان چنین سخن را بر زبان آورم و به آنان اشاره کنم و مردمان را به سویشان هدایت کتم(که ان ها را شناسایی کنند و از انان پرهیز کنند)میتوانستم.لکن به خدا سوگند در

کارشان کرامت نموده لب فروبستم.