هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْباب.(سوره ی آل عمران آیه ی 7)
با توجه به این آیه قرآن،قرآن آیات محکم و متشابه دارند که از آیات متشابه کسانی که در دلشان زیغ وجود دارد برای فتنه جویی استفاده می کنند.پس باید کسی آیات قرآن را تفسیر کند که از محکمات ومتشابهات آیه ی قرآن آگاهی داشته باشد که با توجه به این آیه فقط خدا وراسخان علم آنرا می دانند پس فقط آنها باید آیات قرآن را تفسیر کنند نه هرکس.و با توجه به این آیه باید کسانی که آیات را تفسیر می کنند معصوم باشند زیرا پس از خداوند «واو» عطف آمده است که باعث می شود هردو در عصمت یکی باشند پس باید ببینم در طول تاریخ چه کسانی ادعا عصمت کرده اند؟ در طول تاریخ کسی جز ائمه اطهار (ع) ادعا عصمت نکردند حتی آن 3 خلیف لعنة الله علیهم اجمعین. پس با این توضیحات فقط ائمه اطهار می توانند قرآن را تاویل و تفسیر کنند.