سیاستمداران و عالمان، فرهنگ سازان جامعه هستند
جامعه نیز به همین صورت است؛ اگر جامعه بر یک عمل یا اعتقاد، توسط حاکمان سیاسی، اصحاب رسانه یا فرهیختگان و عالمان خو بگیرد، آن اعتقاد یا عمل با جامعه عجین شده و جامعه بر اساس آن اعتقاد حرکت و عمل می*کند؛ چه آن عمل و اعتقاد صحیح باشد یا سقیم.

اگر در جامعه*ای تلاوت قرآن رواج داشته باشد و جامعه بر این عادت شکل بگیرد، یکپارچه قرآنی می*اندیشد و قرآنی عمل می*کند و به طور معمول و طبیعی نسل*های بعدی بر اساس قرآن تربیت می*شوند؛ این در حالی است که اگر در جامعه موسیقی یا عقیده*ای منحرف و خلاف قرآن به هر دلیلی رواج پیدا کند، با جامعه عجین می*شود و جامعه بر اساس آن حرکت می*کند و نسل*های بعدی نیز بر اساس باطل تربیت می*شوند و طبق اعتقاد باطل فکر و عمل خواهند کرد.

معاویه جامعه را مجبور کرد بر بدترین عمل و اعتقادی که ممکن بود، خو بگیرد؛ وی بغض و دشمنی با علی (ع) را که باطل*ترین و شیطانی*ترین عملی بود که می*توانست صورت بگیرد، در زمان خویش عملی رایج و مرسوم کرد و این اعتقاد در قلب جامعه رسوخ نمود.