چرا عدالت صحابی ادعای باطلی است؟
علامه امینی می*نویسد: پنجاه حدیث درست است که طلحه و زبیر اساس فتنه بر علیه عثمان هستند و آن دو هیچ ابایی از ریختن خون عثمان نداشتند. طلحه مانع از رسیدن آب به عثمان شد و او جواب سلام عثمان را نمی*داد و از دفنش سه روز ممانعت کرد و هر کس که اراده دفن عثمان را داشت دستور به سنگ*باران کردنش می*داد. او حتی به این هم راضی نشد تا اینکه او را در قبرستان یهود دفن کرد. آیا بعد از این نقل*های تاریخی جایی برای عدالت صحابی می*ماند؟ (19)
به راستی، کسانی که امروز به قاتلان عثمان دشنام می*دهند و قاتلین او را لعن می*کنند چگونه اعتقاد دارند که رسول خدا به طلحه و زبیر بشارت بهشت داده است؟ چگونه خداوند به طلحه و علی (ع) بشارت بهشت داده است در حالی که جنگ جمل، از خونین*ترین جنگ*ها بود؟ چگونه می*توان گفت که عایشه در بهشت است به دلیل اینکه فقط و فقط از زنان پیامبر است؛ اگرچه باعث قتل هزاران نفر از مسلمین شده است؟ جواب یک جمله بیشتر نیست: شما حق ندارید درباره صحابی سخنی بگویید چون همگی عادل بوده*اند. آیا عقل سلیم و وجدان پاک این جواب را بر می*تابد؟ آیا این پاسخ، بستن راه تحقیق نیست؟
به هرحال، بررسی دقیق تاریخ، باطل بودن بسیاری از اعتقاداتی که گروهی برآن پا فشاری می*کنند را آشکار می*سازد. بررسی گذشتگان باعث می*شود که در بعضی عقاید مثل اعتقاد به عدالت تمام صحابی یا افسانه عشره مبشره تجدیدنظر شود؛ هر چند که بعضی برخلاف حکم عقل مانع از بررسی احوال گذشتگان شوند.



پاسخ با نقل قول