مغیره و کینه و بغض او نسبت به امیرالمومنین (ع)
مغیره که در زمان معاویه والی کوفه شده بود از جمله کسانی بود که سب حضرت امیر المومنین را در بین مردم رواج داد و بر آن پا فشاری می*کرد. آورده*اند که: «مغیرة بن شعبه که در آن روزگار از سوى معاویه امیر کوفه بود، حجر بن عدى را دستور داد که در میان مردم برخیزد و على (ع) را لعنت کند. حجر نپذیرفت و مغیره او را تهدید کرد. حجر برخاست و گفت: اى مردم، امیر شما مرا دستور داده که على را لعن کنم، پس او را لعنت کنید. مردم کوفه گفتند: خدا او را لعنت کند و منظور حجر از ( او ) مغیره بود...» (25)
دشمنان امیر المومنین فقط به سب آن حضرت اکتفا نکردند. بلکه برای تنقیص آن حضرت به پدر ایشان جسارت کرده و پدر بزرگوار ایشان را کافر خواندند. زمزمه کفر ابوطالب را باید نغمهاى از سیاست*هاى شوم بنى*امیه شناخت.
زیرا از دوره خلافت عثمان که بنى امیه هوس خلافت اسلامى را تا همیشه در دل خود پروریدند و یگانه مبارز و هم نبرد خود را در میدان سیاست و ریاست على (ع) و خاندان او شناختند از هیچ*گونه سوء تبلیغى درباره آنها فروگذار نکردند و از هر جا که ممکن بود دست*آویزى براى توهین به على (ع) فراهم کنند بدان چنگ زدند و به جعل حدیث و نشر افتراهای سیاست*مآبانه پرداختند.
توهین به ابوطالب برای زیر سوال بردن علی (ع)
از این رو بود که آنها ابوطالب را هم کافر نامیدند و حدیث و تفسیرى چند بر خلاف حق به زبان طرفداران خود درباره او ساختند.
حدیث ضحضاح دوزخ به زبان مغیرة بن شعبه طرفدار صمیمى و هم*پیاله مهربان دوره جاهلیت ابوسفیان منتشر شده که می*گوید ابوطالب در ضحضاح آتش (حوضچهاى آتشین) می*باشد و کفش آتشین در پا دارد که مغزش از حرارت آن می*جوشد(البته در اینجا باید از امام زمان و حضرت امیر المومنین به علت نقل این روایت ساختگی معذرت خواهی کنیم). این روایات همه به مغیرة بن شعبه می*رسد که از منحرفین خاندان بنى هاشم و مخلصین دودمان بنى امیه است.
آنها می*گویند که آیه «إِنَّکَ لا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ یَهْدِی مَنْ یَشاءُ؛ اى پیغمبر هر که را تو دوست دارى به حق نمی*رسانى ولى خدا هر کس را خواهد به حق می*رساند» درباره ابوطالب نازل شده است، اما این آیه در مدینه نازل شده و آن*گونه که در کتاب الحجة على الذاهب بیان شده شان نزول آن مشرکان جنگ احد بودند که چون دندان پیغمبر را شکستند پیغمبر فرمود: «خدایا قوم مرا هدایت کن که نادانند» و خدا این آیه را درباره آنها فرستاد و برخى گفتهاند مورد آیه متخلفین از هجرت هستند. (26)