طلحه و جنگ عمر با ابوبکر

[حامد]

سرسخت*ترین فرد مخالف عثمان
طلحه از کسانی بود که قتل خلیفه را مصرانه پی*گیری می*کرد و بر آن پافشاری می*نمود. در حقیقت، طلحه سخت می*کوشید از نارضایتی مردم برای به قدرت رسیدن خود استفاده کند (21). تاریخ نگاران او را سرسخت*ترین فرد مخالف عثمان به شمار آورده*اند (22).

وی در زمان محاصره عثمان، در مسجد مدینه به اقامه نماز جماعت می*پرداخت (23). نماز خواندن طلحه در مسجد یک امر عادی که در میان مسلمانان رواج دارد نبود بلکه تلویحا با این کار خویش را خلیفه بعد از عثمان معرفی می*کرد و طمع همین خلافت بود که او را به قتل عثمان واداشت.

سخن علی (ع) در مورد طلحه

امیرالمومنین (ع) درباره او فرمود: «در میان او کسی آزمندتر و حریص*تر به کشتن عثمان نبود». طلحه تا آنجا به موقعیت خود اطمینان داشت که باور نمی*کرد کسی غیر او به حکومت برسد اگر هم گاهی از حضرت علی (ع) کمک می*خواست هدفش استفاده از موقعیت حضرت بود تا از ایشان برای رسیدن به حکومت سود بجوید؛ هرچند در این هدف ناکام ماند، حتی این مطلب در مواضع عایشه هم آشکار است.

دور از واقع نیست که عایشه هم برای به خلافت رسیدن طلحه با عثمان مخالفت می*کرد. وی به ابن عباس گفت: «...اینک مردم پیرامون طلحه جمع شده*اند و به زودی او به خلافت می*رسد. اگر او خلیفه شود به روش پسر عمویش ابوبکر عمل می*کند. مبادا مردم را از حمله به عثمان باز داری ....» (24).

در واقع، اگر طلحه و عایشه می*دانستند که بعد از کشته شدن عثمان حضرت علی (ع) به خلافت خواهد رسید هیچ*گاه برای قتل عثمان تلاش نمی*کردند. به هر صورت نقل کرده*اند که طلحه در محاصره خانه عثمان نقش اساسی داشت و به سمت خانه عثمان در حالی که در لباسی خود را از دید مردم پنهان می*کرد تیر می*انداخت (25) و نیز زمانی که نتوانست وارد خانه عثمان شود مردم را به خانه بعضی از انصار هدایت کرد و مردم از راه پشت بام آن خانه**ها وارد خانه عثمان شدند و او را به قتل رساندند (26).

در هنگامه لشکرکشی طلحه به سمت بصره، عبدالله بن حکیم تمیمی می*گوید: ای طلحه آیا این کتاب را می*شناسی؟ طلحه گفت: بله این نامه من است به تو. از او پرسید: آیا می*دانی در آن چه چیزی نوشتی؟ گفت: برایم بخوان. عبدالله حکیم خواند و در آن عیب گرفتن از عثمان و دعوت کردن به قتل عثمان بود (27).

[حامد]

بستن آب بر روی عثمان توسط طلحه
طلحه محاصره عثمان را شدیدتر کرد تا جایی که آب را بر روی عثمان بست. تشنگی بر عثمان فشار آورد و برای حضرت علی (ع) پیام فرستاد که طلحه و زبیر من را با عطش کشتند و مرگ به شمشیر بهتر است از مرگ با تشنگی. حضرت هنگامی که این پیام را شنیدند خارج از مدینه بودند. ایشان خود را به مدینه رسانده و با سختی بسیار به عثمان آب رساندند و او را از مرگ بوسیله عطش نجات دادند (28).

در اینجا ذکر این نکته ضروری است که بعدا، بنی امیه حضرت علی (ع) را قاتل عثمان معرفی کردند و بی خردانی که مفتون بنی امیه بودند به قصاص از تشنگی عثمان در کربلا آب را بر روی امام حسین (ع) بستند. این یکی از نتایج تحریف تاریخ است.

طلحه تا سه روز اجازه دفن عثمان را نداد

سرانجام با اصرار طلحه و زبیر عثمان کشته شد. روایت کرده*اند که طلحه مانع از دفن عثمان شد و تا سه روز نگذاشت جنازه عثمان را دفن کنند. او افرادى را مأمور کرد تا با سنگ باران کردن خانواده عثمان مانع دفن او شوند، اما سرانجام با دخالت امام علی (ع) او را دفن کردند. باز هم طلحه مانع شد از اینکه عثمان را در قبرستان مسلمانان دفن کنند و در نهایت او در محلی به نام «حش کوکب» در قبرستان یهودی*ها دفن شد (29).

[حامد]

بی گناه*ترین فرد نسبت به خون عثمان
با توجه به این مختصری که گذشت طلحه از متهمان اصلی قتل عثمان بود و به اعتراف شارح معتزلی نهج البلاغه بی*گناه*ترین فرد نسبت به خون عثمان حضرت علی (ع) است (30). بلاذری؛ مسعودی و ابن عبد ربه می*نویسند: زمانی که حضرت علی (ع) به مسجد رسید و اطلاع یافت که مردم عثمان را کشته*اند چنان خشمگین شد که فرزندانش را به سبب موفق نشدن در حفظ جان خلیفه توبیخ و تنبیه کرد (31).

در هنگامی که خانه عثمان در محاصره بود و عده*ای از اصحاب رسول خدا مانع از ورود مردم به خانه عثمان می*شدند، مردم خانه عثمان را تیرباران کردند تا اینکه صورت و محاسن حضرت امام حسن مجتبی (ع) خون آلود شد، سپس بعضی از محاصره*کنندگان ترسیدند که بنی هاشم به خاطر امام حسن و امام حسین علیهما السلام خشمگین شوند.

تنها کسی که پس از قتل عثمان نسبت به خلافت بی تفاوت بود

بعضی می*گفتند اگر بنی هاشم بیایند و خون بر وجه حسن بن علی صلوات الله علیهما ببینند با مردم وارد جنگ می*شوند و آنچه که شما می*خواهید باطل می*شود (32). قطعا امیر المومنین قاتل عثمان نبودند اما موضع ایشان چه بود؟ و چرا ؟نیاز به مجالی مستقل دارد.

مرگ عثمان طبیعتا باید شروع کشمکشی برای انتخاب خلیفه بعدی و سیاست*بازی سیاست*بازانی باشد که عمری برای رسیدن به خلافت تلاش کردند و حکم قتل خلیفه را دادند. پس از قتل عثمان تنها کسی که نسبت به خلافت بی تفاوت بود و تلاشی برای کسب خلافت نکرد امیر المومنین (ع) بود.

اما با وجود بی رغبتی ایشان مردم برای بیعت کردن به سمت آن حضرت سرازیر شدند و این مخالف خواسته طلحه و امری پیش*بینی نشده و بسیار ناگهانی بود.

به نقل از :
http://www.snn.ir/NSite/FullStory/Ne...12310&Sgr=1005