یافتن معنای معرفت به امام زمان در سیره عبدالعظیم حسنی

حضرت عبد العظیم حسنی کسی است که مدال افتخار «انت ولینا حقا »؛ (2) را از امام هادی (ع) دریافت کردند. امام هادی (ع) به او فرمودند که تو حقیقتا ولایت ما را پذیرفته*ای و تو حقیقتا دوستدار ما اهل بیت هستی حضرت عبد العظیم کسی است که امام زمان خویش را شناخت.

آیا شناخت ظاهری امام زمان کافیست؟ آیا صرف اینکه شخص معصومی را به عنوان امام زمان بشناسیم ما را از مرگ جاهلیت نجات می دهد؟ و به راستي معرفت به امام زمان چگونه است؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ها خوب است به زندگانی شخصی نگاه کنیم که امام زمانش او را به «انت ولینا حقا» مفتخر ساخت.

شاخصه ویژه ای که ایشان داشت و امروز در اغلب ما یافت نمی شود این بود که برای یاد گیری معارف دینش هیچ*گاه به رای و نظر شخصی خودش رجوع نکرد، وی کاملا تسلیم محض امام خویش بود .

جناب عبدالعظيم حسني شناخت امام زمانش را فقط منحصر در حفظ کردن یک اسم به عنوان امام زمان نمی*دانست، بلکه علاوه بر شناخت ایشان تعالیم دین خویش را نيز از ايشان اخذ می*کرد و اين نقطه*ای بسیار درخشان در زندگی عبدالعظیم حسنی است. وي مراحل تحصیل خویش را نزد ائمه اطهار به حد بالایی رسانده بود و از علما زمان خویش به حساب مي*آمد، تا آنجا که امام هادی (ع) به یکی از شیعیانشان فرمودند: «هر گاه در ناحیه خودت در امر دین به مشکل برخوردی درباره آن مشکل از عبد العظیم سوال کن و سلام من را به او برسان».(3)

عبدالعظيم حسني با این جلالت قدر باز هم خدمت امام زمان خویش رفته و می*گوید: «آمده ام تا دینم را بر شما عرضه کنم تا اگر مورد رضایت بود تا لحظه مرگم بر آن ثابت قدم بمانم»(4) هنگامی که بر امام وارد می*شود امام ابتدا به او می فرماید: «انت ولینا حقا» و حضرت عبدالعظیم از این جمله امام به خویشتن مغرور نمی شود و دین خویش را از اعتقادش به توحید تا عالم پس از مرگ بر حضرتش عرضه می دارد.