حقایق هولناک درباره زمان

[AmirHossein]

بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد و عجل فرجهم و اهلک عدوهم من الجن و الانس من الاولین و الاخرین

اوّلاً ببخشید که حدود یک هفته ای نبودم.
در مورد اشکال آقا حامد، باید بگویم، برای اینکه بخواهیم نشان بدیم که یک مطلب تناقض داره، کافی است نشان بدیم که با یکی از بدیهیات عقلی در تناقضه. که من هم فکر می کنم در اون اثباتی که ارایه دادم، همین کار رو کردم. (به عبارت دیگه لازم نیست حتماً به دور یا تسلسل یا ... برسیم)
از آقا مصطفی هم خواهش می کنم اگه جواب مناسب دیگه ای دارن، بگن.

امّا در مورد اشکال آقا مصطفی:

من یه سوال از حامد و امیر حسین دارم آخه اگر جواب به سوال منفی باشه آخه چه ربطی به خداداره دوما بر فرض که بقول حامد توحید رد بشود مگه چی میشه؟
مگه ما قسم خوردیم توحید قبول کنیم؟

باید بگم که من خودم هم دچار مشکل شدم! الان فکر کنم بتونم به سادگی اثبات کنم که همه عالم هستی (ما سوی الله) حادِثه. ولی نمی دونم بعدش چه جوری می شه وجود "مُحدِث" رو از این مطلب که ما سوی الله حادثه اثبات کرد؟
لطفاً اگه کسی می دونه، بگه.(البته این مطلب رو هم بگم که می خوام از برهان نظم استفاده نکنم یعنی می شه صرفاً از روی حدوث عالم به این رسید که خدا وجود داره؟)

راستی یه چیزی تا یادم نرفته! یه مختصری راجع به کلمه "حادث" توضیح بدم (می دونم همتون بلدید!، می خوام اگه کسی بلد هم نبود متوجه بشه ما چی می گیم)

امام صادق (علیه السلام) در احتجاج خود با ابن ابی العوجاء فرمودند: "...فَیَکونُ بِوُجُودِهِ بَعدَ عَدَمِه دُخُولٌ فیِ الحَدَث ...". وجودش بعد از نبود عین حدوث است. (کافی/باب التوحید،روایت دوم)

مرحوم علامه مجلسی (رحمة الله علیه) در کتاب السماء و العالم بحار، به نقل از شیخ صدوق (رحمة الله علیه) فرموده اند: "حادث آن است که نبوده است و بود شده".

به عبارت دیگر، حادث چیزی است که مسبوق به عدم حقیقی باشد به این معنا که هیچ یک از اجزاء تشکیل دهنده اش نبوده اند و بود شده اند (به وجود آمده اند).