امام على عليه السلام :
اَلحَياءُ مِفتاحُ كُلِّ الخَيرِ؛
حيا كليد همه خوبى هاست.
شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ج1، ص 93، ح340
امام على عليه السلام :
اَلحَياءُ مِفتاحُ كُلِّ الخَيرِ؛
حيا كليد همه خوبى هاست.
شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ج1، ص 93، ح340
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَلحَياءُ زينَةُ الاسلامِ؛
حيا زينت اسلام است.
مستدرك الوسايل و مستنبط المسایل ج1، ص488، ح1244
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
إنَّ اللّه يُحِبُّ الحَيِىَّ الحَليمَ العَفيفَ المُتَعفِّفَ؛
خداوند انسان با حياىِ بردبارِ پاك دامنى را كه پاكدامنى مى ورزد، دوست دارد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص112، ح8
امام كاظم عليه السلام :
اَلحَياءُ مِنَ الايمانِ وَ الايمانُ فِى الجَنَّةِ و َالبَذاءُ مِنَ الجَفاءِ وَ الجَفاءُ فِى النّارِ؛
حيا از ايمان و ايمان در بهشت است و بد زبانى از بى مهرى و بد رفتارى است و بد رفتارى در جهنم است.
تحف العقول ص 394 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص309
امام صادق عليه السلام :
اَلحَياءُ عَلى وَجهَينِ فِمِنهُ ضَعفٌ وَ مِنهُ قُوَّةٌ و َإسلامٌ و َإيمانٌ؛
حيا بر دو گونه است: يكى حياى ضعف و ناتوانى و ديگرى حياى قدرت و اسلام و ايمان.
تحف العقول ص360 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص242
امام صادق علیه السلام :
اَلحَياءُ عَشَرَةُ أَجزاءٍ تِسعَةٌ فِى النِّساءِ و َواحِدٌ فِى الرِّجالِ؛
حيا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و يك جزء در مردان.
من لایحضر الفقیه ج3 ، ص468 ، ح4630
امام على عليه السلام :
غايَةُ الحَياءِ أن يَستَحيِىَ المَرءُ مِن نَفسِهِ؛
اوج حيا اين است كه آدمى از خودش حيا كند.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص236 ، ح4758
امام على عليه السلام :
ثَلاثٌ لا يُستَحيى مِنهُنَّ: خِدمَةُ الرَّجُلِ ضَيفَهُ و َقيامُهُ عَن مَجلِسِهِ لأَبيهِ و َمُعَلِّمِهِ و َطَلَبُ الحَقِّ و َإن قَلّ؛
از سه كار حيا نبايد كرد: خدمت به ميهمان، از جا برخاستن در برابر پدر و آموزگار خويش و طلب حق گرچه اندك باشد.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص69 ، ح 978
) امام على عليه السلام :
اَلحَياءُ مِنَ اللّه يَمحو كَثيرا مِنَ الخَطايا؛
حيا از خدا بسيارى از گناهان را پاك مى كند.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص257 ، ح 5455
رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
أمَّا الحَياءُ فَيَتَشَعَّبُ مِنهُ اللِّينُ، و الرّأفَةُ، و المُراقَبَةُ للّه فِى السِّرِّ و العَلانيَةِ، و السَّلامَةُ، و اجتِنابُ الشَّرِّ، و البَشاشَةُ، و السَّماحَةُ، و الظَّفَرُ، و حُسنُ الثَّناءِ عَلَى المَرءِ فِى النّاسِ، فَهذا ما أصابَ العاقِلَ بِالحَياءِ، فَطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصيحَةَ اللّه و خافَ فَضيحَتَهُ؛
اما شاخه هاى حيا عبارتند از: نرمش، مهربانى، در نظر داشتن خدا در آشكار و نهان، سلامت، دورى از بدى، خوشرويى، گذشت، بخشندگى ، پيروزى و خوشنامى در ميان مردم، اينها فوايدى است كه خردمند از حيا مى برد. خوشا بحال كسى كه نصيحت خدا را بپذيرد و از رسوايى خودش بترسد.
تحف العقول ص 17