امام حسین علیه السلام از رسول خدا صَلَيَّ اللهُ عليه و آله نقل کرده*اند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:
بخيل واقعي كسي است كه نام مرا بشنود ولي بر من صلوات نفرستد.
امام حسین علیه السلام از رسول خدا صَلَيَّ اللهُ عليه و آله نقل کرده*اند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند:
بخيل واقعي كسي است كه نام مرا بشنود ولي بر من صلوات نفرستد.
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند:
با صداي بلند بر من صلوات فرستيد؛ زیرا كه نفاق و دورويي را بر طرف مي*كند.
حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام نزد خدای عزوجل برابر است با تسبیح(ذکر سُبحانَ اللهِ) و تهلیل(ذکر لا إلهَ إلاّ اللهُ) و تکبیر(ذکر أللهُ أکبرُ).
فضیلت صلوات در ماه مبارک رمضان"
قالَ رسولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وآله فی فضیلةِ شهر رمضانَ:
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضیلت ماه مبارک رمضان فرمودند:
هر کس که در این ماه بر من زیاد صلوات فرستد، خدای متعال کفّه حسنات او را سنگین می*کند در آن روزی که کفّه حسنات همه سَبک و خالی باشد.
حضرت صادق علیه السلام فرمودند:
فرستادن صلوات بین نماز ظهر و عصر برابر است با هفتاد رکعت نماز مستحبی(و یا هفتاد حج).
پیامبر گرامی اسلام صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَ آلِهِ فرمودند:
هر کسی که سه مرتبه بگوید "ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ" خدای متعال حاجت او را برآورده می*کند.
قالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وَآلهِ:
لاتَضرِبُوا أطفالَکُمْ علی بُکائِهِم؛ فَإنَّ بُکاءَهُم أربعةَ أشهُرٍ شهادۀُ أن لاإله إلاّاللهُ، وأربعةَ أشهُرٍ الصَّلاةُ عَلَی النَّبیِّ وآلهِ، وأربعةَ أشهرٍ الدُّعاءُ لِوالدِیهِ.
نوزادانتان را به خاطر گریه*هایشان نزنید؛زیرا گریه آنان در چهار ماه اوّل شهادت به یگانگی خدای متعال، در چهار ماه بعد صلوات بر پیامبر و خاندان گرامی آن حضرت، و در چهار ماه دیگر دعا برای پدر و مادرشان می*باشد.
عَنْ مُعاوِیَۀِ بنِ عَمّارِ قالَ: ذَکَرْتُ عِندَ أبِی عَبدِاللهِ الصَّادقِ علیه السلام بَعْضَ الأنبیاءِ فَصَلَّیْتُ عَلیهِ، فَقالَ:
إذا ذُکِرَ أحَدٌ مِن الأنبیاءِ فَابدَأ بِالصَّلاۀِ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ثُمَّ عَلیِهِ. (صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلی جَمِیعِ الأنبیاءِ)
معاویه بن عمّار *گوید : نزد حضرت صادق علیه السلام نام یکی از پیامبران را بردم و بر آن پیامبر صلوات فرستادم، آن گاه حضرت صادق علیه السلام به من فرمودند:
هر گاه نام یکی از پیامبران به میان آمد ابتداء بر پیامبر خاتم و سپس بر آن پیامبر درود بفرست. (صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلی جَمِیعِ الأنبیاءِ).
عَنَ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللهُ عَلیه وَآلهِ:
رَأَیْتُ البارحَۀَ عَمِّی حَمْزَةَ بْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَأخِی جَعْفَرَ بْنَ أبِی طالِبٍ وَبَیْنَ أَیْدِیهِما طَبَقٌ مِنْ نَبِقٍ فَأکَلَا سَاعَةً فَتَحَوَّلَ النَّبِقُ عِنَباً، فَأَکَلَا سَاعَةً فَتَحَوَّلَ الْعِنَبُ لَهُمَا رُطَباً، فَأَکَلَا سَاعَةً فَدَنَوْتُ مِنْهُمَا وَقُلْتُ: بِأَبِی أَنْتُمَا، أیَّ الْأَعْمَالِ وَجَدْتُما أَفْضَلَ؟ قَالَا: فَدَیْنَاکَ بِالْآبَاءِ وَالْأُمَّهَاتِ، وَجَدْنَا أَفْضَلَ الْأَعْمَالِ الصَّلَاةَ عَلَیْکَ، وَسَقْیَ الْمَاء، وَحُبَّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام.
ابن عباس از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله نقل می*کند که پیامبر بعد از نماز صبح به اصحابشان فرمودند:
شب گذشته عمویم حمزه و برادرم جعفر بن اَبى طالب را در خواب دیدم. نزد آنان طبقى بود از میوه درخت سِدر. پس از آنکه مدتی از آن خوردند، آن میوه تبدیل به انگور شد. مقداری دیگر از آن خوردند و آن انگور تبدیل به رطب(خرماى تازه) شد. پس از آنکه مقداری از آن خوردند، نزدیک آنها رفتم و گفتم: فدای شما، چه عملی را بهتر از بقیه اعمال یافتید؟ گفتند: پدر و مادرمان فدای تو باشد، ما بهترین عمل را صلوات بر تو، نوشاندن آب به دیگران و دوستى على بن ابى طالب علیه السلام یافتیم.
عَن مَولانا الحَسنِ بنِ عَلیٍّ علیهما السلام:
إنَّ قَلبَ الرَّجُلِ فِی حُقٍَّ وَ عَلی الحُقِّ طَبَقٌ، فَإنْ صَلَّی الرَّجُلُ عِندَ ذلکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ صَلاۀً تامَّۀً اِنْکَشَفَ ذلکَ الطَّبَقُ عَنْ ذلِکَ الحُقِّ فَأضاءَ القَلْبُ وَذَکَرَ الرَّجُلُ ما کانَ نَسِیَ، وَإنْ هُوَ لَمْ یُصَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ أو نَقَصَ مِن الصَّلاۀِ عَلَیهِم إنْطَبَقَ ذلکَ الطَّبَقُ عَلَی ذلکَ الحُقِّ فأظْلَمَ القَلْبُ وَنَسِیَ ما کانَ ذَکَرَهُ.[46]
حضرت مجتبی علیه السلام فرمودند:
قلب انسان درون حفره و ظرفی است و بر روی آن پرده و سرپوشی می*باشد، هرگاه که شخصی بر محمّد و آل محمّد صلوات تام و کاملی فرستد، آن پرده کنار رفته و قلب وی روشن میگردد و شخص آن چه را که فراموش کرده است را به خاطر می*آورد. امّا اگر وی صلوات نفرستد و یا صلواتِ ناقص بفرستد، آن سرپوش بر رویِ قلبش باقی مانده و قلب وی تاریک می*ماند و آن چیزی را که در خاطر داشته است را فراموش می*کند.