چهل حدیث در مورد ثروت

[ABASS]

جايگاه مال و ثروت

عَن رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: إنَّ الدّينارَ وَالدِّرهَمَ أهْلَكا مَنْ كانَ قَبلَكُم وَ هُما مُهْلِكاكُم.

پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: دينار و درهم، كسانى راكه پيش از شما بودند، نابودكرد و آن دو شما را هم به نابودى مى كشند.

[ABASS]

گـوسالـه

امّت پيامبر صلي الله عليه و آله عَن رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله قالَ: إنَّ لِكُلِّ اُمَّةٍ عِجْلٌ، وَعِجْلُ هذِهِ الأُمَّةِ الدّينارُ وَالدِّرْهَمُ.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: هر امّتى گوساله اى دارد (كه او را منحرف مى كند) وگوساله اين امّت (امّت پيامبراكرم) دينار و درهم است. يعنى همانطور كه گوساله بنى اسرائيل پيروان حضرت موسى عليه السلام را گمراه كرد و آنان گوساله پرست شدند، مال و ثروت هم موجب انحراف امّت پيامبر صلي الله عليه و آله مى گردد.

[ABASS]

پيامد مالدوستى

عَن عَلِىٍّ عليه السلام: حُبُّ المالِ يُفْسِدُ الَمالَ، و يُوَسِّعُ الآمالَ.

حضرت امام على عليه السلام فرمود: مالدوستى عاقبت انسان را تباه مى كند و آرزوها را گسترده و طولانى مى كند.

[ABASS]

محـبوب خدا ومال و ثروت

ألإمام عَلِىٍّ عليه السلام قالَ: إذا أحَبَّ اللّه ُ سُبْحانَهُ عَبْداً بَغَّضَ إلَيْهِ المالَ وَقَصَّرَ مِنْهُ الآمالَ، إذا أرادَاللّه ُ بِعَبْدٍ شَرّاً حَبَّبَ إلَيْهِ المالَ وَبَسَطَ مِنْهُ الآمالَ.

حضرت اميرمؤمنان عليه السلامفرمود: وقتى خداوند بنده اى را دوست بدارد، مال وثروت را پيش اومنفور وناپسند جلوه مى دهد وآرزوهاى اورا كوتاه مى كند وچون خداوند بدى بنده اى را اراده كند، مال وثروت را محبوب او قرارمى دهد وآرزوهايش را گسترش مى دهد. خداوند متعال بدى هيچيك از بندگان خود را نمى خواهد مگراينكه خود بنده اعمالى را انجام دهد كه مورد خشم پروردگار خود قرار گيرد كه دراين صورت خداهم اورا رها مى سازد وبه خودش وامى گذارد.

[ABASS]

زيان زيادى ثروت

ألإمامُ عَلِى عليه السلام قالَ: كَثْرَةُ المالِ تُفْسِدُ القُلُوبَ وَ تُنْشِئُ الذُّنُوبَ.

امام علىّ بن ابى طالب عليه السلامفرمود: زيادى ثروت قلبها را تباه مى سازد وگناهان را پديد مى آورد.

[ABASS]

مال و ثروت امـانت الهى

عَنِ الصّادِقِ عليه السلام قالَ: ألمالُ مالُ اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ جَعَلَهُ وَدايِعَ عِنْدَ خَلْقِهِ وَ أَمَرَهُمْ أَن يَأكُلُوا مِنْهُ قَصْداً وَ يَشْرَبُوا مِنْهُ قَصْداً، وَيَلبِسُوا مِنْهُ قَصْداً، وَيَنكَحُوا مِنْهُ قَصْداً، وَيَرْكَبُوا مِنْهُ قَصْداً وَ يَعُودُوا بِما سِوى ذلِكَ عَلى فُقَراءِ المُؤمِنينَ، فَمَنْ تَعَدّى ذلِكَ كانَ ما أَكَلَهُ حَراماً وَما شَرِبَ مِنْـهُ حَراماً، وَ ما لَبِسَهُ مِنْهُ حَـراماً، وَما نَكَحَهُ مِنْهُ حَراماً، وَ ما رَكِبَهُ مِنْهُ حَراماً.

امام صادق عليه السلام فرمود: ثروت از آنِ خداست و او آن را نزد بندگان خود امانت گذاشته و دستور داده است كه از آن درحدّ متعارف بخورند وبياشامند ولباس تهيه كنند و ازداوج كنند وبراى سوارى از آن استفاده كنند وبقيه آن را به مؤمنان نيازمند يارى دهند، بنابراين كسى كه در هرقسمت از آن حدّ معمول تجاوز كند وبيشتر مصرف كند ـ مرتكب گناه شده است وآنچه زيادى خورده يا آشاميده يا پوشيده يا در امر ازدواج و سوارى صرف كرده است، حرام است.

[ABASS]

يار شيطان

عَنْ أبى عَبدِاللّه ِ عليه السلام قالَ: يَقُولُ إبْليسُ لَعَنَهُ اللّه ُ، ما أعْيانى فِى ابنِ آدَمَ فَلَنْ يُعينى مِنهُ واحِدَةٌ مِنْ ثَلاثٍ: أَخذُ مالٍ مِن غَيرِ حِلِّهِ، أوْ مَنْعِهِ مِن حَقِّهِ، أوْ وَضْعِهِ فى غَيْرِ وَجْهِهِ.

امام صادق عليه السلام فرمود: ابليس ملعون مى گويد: در مورد بنى آدم، هرچه مرا خسته و ناتوان كند، يكى از اين سه چيز مرا نسبت به آدميزاد ناتوان نمى كند (يعنى در مورد فريب آنان موفق مى شوم): به دست آوردن مال از راه غير حلال،جلوگيرى كردن او از پرداخت واجب مالى،يا مصرف كردن آن در راه ناروا و حرام.

[ABASS]

مراقبت از دارايى

قالَ الصّادِقُ عليه السلام: أَرْبَعٌ لايُستَجابُ لَهُمْ دُعاءٌ، رَجُلٌ جالِسٌ فى بَيتِهِ يَقُولُ: يا رَبِّ ارْزُقنى فَيَقُولُ لَهُ: ألَمْ آمُركَ بِالطَّلَبِ؟ وَ رَجُلٌ كانَتْ لَهُ إمرَأَةٌ قَد غالَبَها فَيَقُولُ: أَلَمْ أَجعَلْ أَمرَها بِيَدِكَ؟ وَ رَجُلٌ كانَ لَهُ مالاً فَأفْسَدَهُ، فَيَقُولُ: يارَبِّ ارْزُقنى، فَيَقُولُ لَهُ: أَلَمْ آمُركَ بِالاْءقتِصادِ؟ أَلَمْ آمُركَ بِالإصلاحِ؟ ثُمَّ قَرَأَ:« وَ الَّذينَ إذا أَنفَـقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَينَ ذلِكَ قَواماً» وَ رَجُلٌ كانَ لَهُ مـالٌ فَأدانَهُ بِغَيرِ بَيِّنَةٍ فَيَقـُولُ: أَلَمْ آمُركَ بِالشَّهادَةِ؟

امام صادق عليه السلام فرمود: دعاى چهار نفر مستجاب نمى شود:
1 ـ كسى كه در خانه بنشيند و بگويد: خدايا روزى مرا برسان كه خداوند به او مى گويد: آيا دستور ندادم كه پى روزى بروى و تلاش كنى؟
2 ـ مردى كه مغلوب زنش شده است، كه خداوند مى گويد: آيا اختيار او را به دستِ تو واگذار نكردم؟
3 ـ فردى كه داراى مال و ثروت باشد و آن را تباه كند و گويد: خدايا روزيم را برسان كه خداوند مى فرمايد: آيا دستور ندادم كه ميانه رو باش و اسراف نكن سپس اين آيه را خواند كه: بندگان خدا كسانى هستند كه هنگام انفاق اسراف نمى كنند و بخل هم نمى ورزند بلكه ميان اين دو راه ميانه را مى گيرند.
4 ـ مردى كه پول داشته و آن را قرض داده بدون آنكه سندى بگيرد خداوند مى فرمايد، مگر تو را دستور ندادم كه شاهد بگيرى؟

[ABASS]

كسب مال حلال بهترين عبادت

قالَ رَسُولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله: ألْعِبادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً وَ أفضَلُها جُزْءاً طَلَبُ الْحَلالِ.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: عبادت هفتاد بخش است وبهترين بخش آن طلب حلال.

[ABASS]

انسان بى‏خير



سَمِعْتُ أباعَبْدِاللّه ِ عليه السلام يَقُولُ: لاخَيْرَ في مَن لايُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِنْ حَلالٍ فَيَكُفُّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقضى بِهِ دَيْنَهُ.

راوى گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: هيچ خيرى نيست در كسى كه دوست ندارد مال حلال جمع كند تا آبروى خود را با آن حفظ كند وقرض خود را با آن ادا كند. (چنين كسى انسان بى خير است).