چهل حدیث در مورد شراب

[ABASS]

شراب در اديان الهى

عَنِ الرِّضا عليه السلام قالَ: مـا بَعَثَ اللّهُ نَـبيّا اِلاّ بِـتَحْرِيمِ الْخَـمْرِ، وَ اَنْ يَـقِرَّلَهُ بِاَنَّ اللّهَ يَـفْعَلُ مـا يَشاءُ.

امام رضا عليه السلام فرمود: خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد مگر با حرام كردن شراب، و اينكه اقرار داشت كه خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد.

[ABASS]

توليد شراب

سُوَيْدُ بْنُ طُارِقِ سَاَلَ النَبىّ صلي الله عليه و آلهعَنِ الخَمْرِ، فَنَهْاهُ فَقالَ: اَصْنَعُ لِلدَّواءِ فقالَ صلي الله عليه و آله: اِنَّها داءٌ وَ لَيسَتْ بِدَواءٍ.

سويد بن طارق از پيامبر صلي الله عليه و آله درباره شراب سئوال كرد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله او را از آن نهى كرد، او گفت: آن را براى دواء مى سازم، پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: شراب درد است نه دواء.

[ABASS]

تهيه و توزيع شراب

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: لَعَنَ اللّهُ الْخَمْرَ وَ عاصِرَها وَ غارِسَها وَ شارِبَها وَ ساقيَها وَ بائِعَها وَ مُشْتَريها وَ آكِلَ ثَمَنَها وَ حامِلَها وَ الْمَحْمُولَةِ اِلَيْهِ.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند، شراب و بوجود آورنده و تهيه كننده آنرا و مصرف كننده و اعطاء كننده و خريدار و فروشنده و استفاده كننده از قيمت آن و حمل كننده و صاحب آنرا لعن كرده است.

[ABASS]

ايـمان شـرابـخوار

عَنْ رَسُولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله: مَنْ شَرِبَ خَمْرا خَرَجَ نُورُ الاِيمانِ مِنْ جَوْفَهِ.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس شراب بنوشد نور ايمان از قلب او خارج مى گردد.

[ABASS]

رابـطه شراب و ايمان

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله : لا يَجْمَعُ الْخَمْرُ وَالايمْانُ فى جَوْفٍ اَوْ قَلْبِ رَجُلٍ اَبَدا.

پيامبر گرامى اسلام صلي الله عليه و آله فرمود: هيچگاه، شراب و ايمان در قلب يا درون انسان جمع نمى شود.

[ABASS]

قـرآن و شرابخوارى

قالَ رسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله : مَنْ كان فى قَلْبِهِ آيةٌ مِنَ الْقُرآنِ اَوْ حَرْفٌ فَصَّبَ عَلَيْهَا اَلْخَمْرَ يَوْمَ الْقيامَةِ يُخاصِمُهُ القُرآنُ.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس كه در قلب او آيه يا كلامى از قرآن باشد و آن را با شراب بيالايد، روز قيامت قرآن با او مخاصمه مى كند.

[ABASS]

گـوش و چـشم شرابخوار

عَنْ رَسُولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله : لَنْ يَزالُ العَبْدُ فى فُسْحَةٍ مِنْ دِينهِ مالَمْ يَشْرَبِ الْخَمْرَ وَ اِذا شَرِبَها خَرَقَ اللّهُ عَنْهُ سَتْرَهُ و كانَ الشَّيْطانُ وَليَّهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ يَسُوقُهُ اِلى كُلِّ شَرٍّ وَ يَعْرِفُهُ عَنْ كُلِّ خَيْرٍ.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: بنده تا شراب ننوشد عرصه دين بر او گشاده باشد و چون بنوشد پرده خدا از او بدرد و شيطان يار و گوش و چشم او شود و او را بسوى بديها براند و از نيكها منصرف كند.

[ABASS]

رابـطه با شرابخوار

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله : شارِبُ الْخَمْرِ لا تُصَدِّقُوهُ اِذا حَدَّثَ، وَ لا تُزَوِّجُوهُ اِذا خَطَبَ، وَ لاتُعَّوِدُوهُ اِذا مَرِضَ، وَ لا تَحْفِرُوهُ اِذا ماتَ، وَ لا تَأْتَمِنُوهُ عَلى اَمانَةٍ، فَمَنْ اِئْتَمَنَهُ عَلى اَمانَةٍ فَاسْتَهْلَكَها فَلَيْسَ عَلَى اللّهِ اَنْ يُخْلِفَ عَلَيْهِ، وَ لا اَنْ يَأجُرَهُ عَلَيها، لاَنَّ اللّهَ يَقوُلُلا تُؤْتُوا السُفَهاءَ امَوْالَكُمْ نساء / 5. ) وَ اَىُّ سَفيهٍ اَسْفَهُ مِنْ شارِبِ الخمْرِ.

رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: هنگامى كه شرابخوار سخن گفت او را تصديق نكنيد، و وقتى خواستگارى كرد باو زن ندهيد، و هنگامى كه مريض شد از او عيادت نكنيد، و هنگامى كه مرد او را دفن نكنيد، و او را بر امانتى امين قرار ندهيد، پس كسى كه او را امين حساب كرد بر امانتى و او از بين برد بر خداوند نيست كه آن امانت را حفظ كند، و او را نبايد براى كارى اجيرى كرد، زيرا خداوند در قرآن مى فرمايد: اموال خود را به دست سفيهان ندهيد. و چه كسى سفيهتر از شرابخواراست؟

[ABASS]

سلام كردن بر شـرابـخوار

قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلي الله عليه و آله: مَنْ سَلَّمَ عَلى شارِبِ الْخَمْرِ اَوْ عانَقَهُ او صافَحَهُ اَحْبَطَ اللّهُ عَلَيْهِ عَمَلَ اَرْبَعينَ سَنَةٍ.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس به شرابخوار سلام كند، يا با او ديده بوسى يا مصافحه كند، خداوند عمل چهل سال او را از بين مى برد

[ABASS]

همنشينى با شـرابخوار

قالَ الصادقُ عليه السلام : لا تُجالِسُوا شُـرّابَ الخَـمْرِ فَـاِنَّ اللَعْـنَةَ اِذا نَزَلَتْ عَـمَّتْ مَـنْ فـى الْمَجْـلِسِ.

امام صادق عليه السلام فرمود: با شرابخواران همنشين نشويد، زيرا هنگامى كه لعنت خدا فرود آيد همه كسانى را كه در مجلس هستند فرا مى گيرد.