صحت معرفت
اولین ویژگی معرفتی که می تواند انسان رادرزمان غیبت امام علیه السلام از انحراف و بی دینی نجات بخشد،صحت ودرستی آن است.اگر چنین نباشد،امیدی به اینکه دارنده ی آن درولایت وامامت ائمه ی اطهار علیهم السلام ثابت قدم بماند،وجود ندارد.
امام زین العابدین علیه السلام می فرماید:
همانا قیام کننده ازما(اهل بیت)دوغیبت داردکه یکی ازآنها طولانی تر ازدیگری است......واما غیبت دیگر ،پس مدت آن به درازا می کشد تا آن حد که بیشتر کسانی که اعتقاد به امامت او(حضرت مهدی علیه السلام)دارند،از این اعتقاد بر می گردند.پس ثابت قدم نمی ماند مگر کسی که یقینش محکم ومعرفتش صحیح باشدوقلبا"پذیرفتن احکام ما برایش سخت نباشد(ظرفیت پذیرش آنچه را ما حکم می کنیم،داشته باشد)وتسلیم ما اهل بیت باشد.<<1>>
این شرط برای هر معرفتی لازم است؛چه معرفت خدا،چه معرفت رسول خدا صلی الله علیه وآله وچه معرفت امام علیه اسلام،به طور کلی همه معرفت های دینی باید صحیح ومطابق آنچه خداوند خواسته است،باشد.اینک باید دید چه معیاری برای صحت معرفت وجود دارد؟از کجا می توان مطمئن به درستی یک معرفت شد؟
<<1>>:کمال الدین،باب 31،ح8