شرک و کفر نتیجه ی عدم تسلیم



تسلیم در اینجا تسلیم قلبی است. یعنی باید با میل و رقبت و رضایت قلبی،خواسته های اهل بیت علیهم السلام را بپذیرد وقبول آنها برایش سخت نباشد.به قدری این امر ظریف ومهم است که اگر کسی به همه ی ظواهر دینی عمل کند،ولی این حالت قلبی -حداقل در پایین ترین رتبه اش- هنوز در او پیدا نشده باشد،از ایمان کاملا"بی بهره است بلکه در شمار مشرکین محسوب می شود!به طور کلی درجه ی ایمان انسان بستگی به درجه ی تسلیم قلبی او دارد و هر قدر که در این تسلیم ضعیف باشد،آلوده به مراتبی از شرک خواهد بود.امام صادق غلیه السلام می فرمایند:لَو اَنَّ قَوماً عَبَدُواللهَ وَحدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَقاموُا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ حَجَّوا البَیتَ وَ صامُوا شَهرَ رَمَضانَ ثُمَّ قالوا لِشَیءِ صَنَعهُ اللهُ اَو صَنَعَهُ النبیَّ (ص) اَلا صَنَعَ خِلافَ الذی صَنَعَ، اَو وَجَدُوا ذلِکَ فی قُلُوبِهِم، لَکانوا بِذلِکَ مُشرِکینَ، ثَّمَّ تلاهذِهِ الآیَهَ: «فَلا وَ رَبَّکَ لایؤمِنونَ حَتیّ یُحَکِمُوکَ فیما شَجَرَ بَینَهُم ثٌمَّ لاَیَجدُوا فی اَنفُسِهِم حَرَجاً مِمّا قَضَیتَ وَ یُسَلِمواُ تَسلیماً» [5] ثُمَّ قالَ اَبوعبدِاللهِ (ع): فَعَلَیکُم بِالتَّسلیمِ

اگر کسانی خداوند را بی آنکه برایش شریکی قرار دهند، عبادت کنند و نماز را به پا دارند و زکات بپردازند و حج خانه (خدا) را به جا آورند و ماه رمضان را روزه بگیرند، سپس (با وجود همه اینها) نسبت به آنچه خدا یا پیامبر (ص) انجام داده اند، بگویند که چرا خلافِ آن را انجام نداد، یا در دلهایِ خود چنین اعتراضی بیابند (گر چه آن را به زبان هم نیاورند) به همین خاطر مشرک می گردند. سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند: «نه، به پروردگارت سوگند که ایمان نخواهند آورد مگر آنکه در اختلافات خود تو را حاکم کرده، سپس پذیرفتن حکم تو برایشان سخت نباشد و کاملاً تسلیم باشند» سپس حضرت فرمودند: بر شماست که تسلیم باشید.
می بینیم که حالت «تسلیم»وقتی حاصل می شود که شخصی در دل نسبت به آنچه اهل بیت علیهم السلام انجام داده یا فرموده اند،کاملا" راضی وخوشنود باشد وپذیرفتن آن برایش سخت نباشد.