????در صورتی که در سایت فاقد اکانت هستید می توانید - از این طریق عضو شوید
صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از 11 به 20 از 23






  1. Top | #11


    تاریخ عضویت
    شهریور 1391
    عنوان کاربر
    Administrator
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    75
    تشکر کرده
    32
    در مناجات شعبانیه درخواستی که ما از خدا داریم این است که :إِلَهِي وَ أَلْحِقْنِي بِنُورِ عِزِّكَ الْأَبْهَجِ فَأَكُونَلَكَ عَارِفا وَ عَنْ سِوَاكَ مُنْحَرِفا وَ مِنْكَ خَائِفا مُرَاقِبا

    الهى... و به نور عز «مناعتبخش» خود كه از هر چيز مسرت انگيزتر است، مرا ملحق فرما تا معرفتم فقط از آن تو باشد و از غير تو روى گردان شوم و فقط از تو خائف و مراقب باشم،
    که در این عبارت هم که شبیه عبارات زیات آل یاسین است ،خوف از خدا و مراقبت از او مطرح است نه از غیر خدا.

    بنابرین حس می کنم که با توجه به این دعا این مساله روشن تر است.

  2. تشکر شده توسط :

    حسین (پنجشنبه 19 اردیبهشت 92)

  3. Top | #12


    تاریخ عضویت
    اسفند 1389
    عنوان کاربر
    Administrator
    میانگین پست در روز
    0.38
    نوشته ها
    1,804
    تشکر کرده
    559
    Blog Entries
    1
    فکر کنم خائفا یترقب نشه با این عبارت تفسیر کرد باید در روایات مربوط به حضرت مهدی پیدا کنیم معنای این لقب

  4. Top | #13


    تاریخ عضویت
    شهریور 1391
    عنوان کاربر
    Administrator
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    75
    تشکر کرده
    32
    حق با شماست.
    ممکن است هر معنایی بدهد(ممکن است چیزی که من گفتم درست باشد، ممکن هم هست نباشد). باید در اون روایات جستجو کرد. شما اگر خودتون چیزی مدنظر دارید(روایت خاصی) بفرمایید.

    من گشتم اینایی که زدم رو پیدا کردم.
    دوستان کمک کنن.

  5. Top | #14


    تاریخ عضویت
    شهریور 1391
    عنوان کاربر
    Administrator
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    75
    تشکر کرده
    32
    من بعد از اینکه یه سری از روایات کتاب معانی الاخبار رو مطالعه کردم، کاملا آمادم که با روایتی مواجه شوم که این لقب رو بسیار متفاوت از آنچه که فکر می کنم معنا کرده باشد. :-d

  6. تشکر شده توسط :

    حسین (پنجشنبه 19 اردیبهشت 92)

  7. Top | #15

    تاریخ عضویت
    فروردین 1391
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    220
    تشکر کرده
    369
    معرفی کتاب در همین زمینه: (نمیدونم کتاب خوبیه یا نه)

    ترسيم آفتاب (2): پژوهشي نو در القاب امام عصر (عج)
    ناشر: خلق، دارالهدي
    نویسنده: رسول عربان محمدرضا مجيري
    توضیحات: شرح القاب امام مهدي (عج) است. نويسنده در اين كتاب القابي را كه به حضرت مهدي نسبت داده‎اند را مورد بررسي قرار داده و در بحث از هر يك از القاب، با استفاده از آيات و روايات برخي از مسايل مطرح درباره مهدي و اهل‎بيت را بيان كرده است.

    اینو توی رادیو شنیده بودم که معرفی کرده بودم. کتاب الکترونیکیشو پیدا نکردم. نمیدونم چجور کتابیه. اگه کسی خونده بگه لطفا.
    تا نيايي گره از کار جهان وا نشود...

    اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آخر تابع له علي ذالک

  8. Top | #16

    تاریخ عضویت
    فروردین 1391
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    220
    تشکر کرده
    369
    به نقل از کتاب شریف معنی الاخبار:

    (کلمات المرتقب و المهذب رو به این صورت نداشت، شاید توی سایر مشتقاتش باشه، ولی خائف رو فقط یه روایت داشت)

    باب معنى الخائف‏

    1- أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِ‏ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقَاسَانِيِّ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ الْجُعْفِيِ‏[1] عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ‏

    الْخَائِفُ مَنْ لَمْ يَدَعْ لَهُ الرَّهْبَةُ لِسَاناً يَنْطِقُ بِهِ.

    [1] ( 1). في بعض النسخ‏[ عبد اللّه بن القاسم الجعفرى‏].


    معاني الأخبار / ترجمه محمدى ؛ ج‏2 ؛ ص91

    باب 255- معنى خائف‏

    1- عبد اللَّه جعفىّ گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام فرمود: «خائف» كسى است كه ترس و پارسائى، زبانى برايش نگذاشته كه با آن سخن بگويد.[1]

    [1] ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار / ترجمه محمدى، 2جلد، دار الكتب الإسلامية - تهران، چاپ: دوم، 1377ش.
    تا نيايي گره از کار جهان وا نشود...

    اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آخر تابع له علي ذالک

  9. 4 کاربر زیر بابت این پست از حسین، تشکر کرده اند:

    ehsan_8665 (یکشنبه 22 اردیبهشت 92),hamed (شنبه 21 اردیبهشت 92),حامد (شنبه 21 اردیبهشت 92),حمید (یکشنبه 22 اردیبهشت 92)

  10. Top | #17


    تاریخ عضویت
    شهریور 1391
    عنوان کاربر
    Administrator
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    75
    تشکر کرده
    32
    در مورد این کلام شما:
    فکر کنم خائفا یترقب نشه با این عبارت تفسیر کرد باید در روایات مربوط به حضرت مهدی پیدا کنیم معنای این لقب
    هدف بنده از آوردن قسمتی از مناجات شعبانیه تفسیر مراقبت در صفت مطرح شده نبود، بلکه صرفا این مساله بود که خوف از خداست و نه از غیر خدا (با توجه به کلمه مِنْكَ در اون عبارت). در سایر موارد عبارتی که زدم کمکی نمی کند. معنای مراقب رو هنوز کسی تفسیر نکرده (در روایتی که آقا حسین هم زدن تفسیر خوف بود،البته هدف بحث حول خوف از خدا یا غیر خدا بودن بود که حس می کنم حل شد.)

    حالا تفسیر مراقب رو یکی بفرماید! :d

    آقا حسین، شما از رو همون کتابه بگو دیگه! طولش میدی چرا )

  11. Top | #18

    تاریخ عضویت
    فروردین 1391
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    220
    تشکر کرده
    369
    خیلی ممنون. چشم. نگاه میکنم. ولی قبلا که دیدم نبود. بازم میبینم. به شرط توفیق.
    تا نيايي گره از کار جهان وا نشود...

    اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آخر تابع له علي ذالک

  12. Top | #19

    تاریخ عضویت
    فروردین 1390
    عنوان کاربر
    کاربر عادی
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    85
    تشکر کرده
    43

    معنای لقب المرتقب الخائف

    سلام

    برای امام زمان عج برخی از سنت های پیامبران نعل بالنعل و حذو بالحذو (مو به مو) جاری است مانند لقب خائف مرتقب که همان لقب حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام هستش که قرآن به ایشان می دهد زمانیکه بعد از کشتن قبطی دارن از ترس جانشان از دست فرعون و یارانش فرار می کردند:

    (28) القصص : 18 فَأَصْبَحَ فِي الْمَدينَةِ خائِفاً يَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِي اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ قالَ لَهُ مُوسى‏ إِنَّكَ لَغَوِيٌّ مُبينٌ‏

    (28) القصص : 21 فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمين‏


    قاموس قران، ج‏3، ص: 113

    تَرَقَّبَ‏ بمعنى انتظار است (مجمع- صحاح) راغب آنرا احتراز گفته‏ «فَأَصْبَحَ فِي الْمَدِينَةِ خائِفاً يَتَرَقَّبُ‏» قصص: 18. يعنى موسى صبح كرد در حاليكه ترسان بود و انتظار ميكشيد كه قتل قبطى چه سر و صدائى ايجاد خواهد كرد و آيا خواهند دانست كه او كشته است يا نه؟ «فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ‏» قصص: 21. از شهر خارج شد و بيمناك بود و انتظار داشت كه تعقيبش كنند. و بقول راغب از روشن شدن قضيّه احتراز داشت و نيز احتراز داشت كه شناخته شود.


    مجمع البحرين، ج‏2، ص: 72

    (رقب)
    قوله تعالى: ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ‏ [11/ 93] منتظر، و مثله قوله‏ فَارْتَقِبْ‏ يَوْمَ تَأْتِي السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِينٍ‏ [44/ 10] و أصل‏ الرَّقِيبِ‏ من‏ التَّرَقُّبِ‏ و هو الانتظار.



    دلایل روایی در پست بعدی ...
    ویرایش توسط حمید : یکشنبه 22 اردیبهشت 92 در ساعت 07:08 بعد از ظهر

  13. 2 کاربر زیر بابت این پست از حمید، تشکر کرده اند:

    ehsan_8665 (یکشنبه 22 اردیبهشت 92),حسین (سه شنبه 24 اردیبهشت 92)

  14. Top | #20

    تاریخ عضویت
    فروردین 1390
    عنوان کاربر
    کاربر عادی
    میانگین پست در روز
    0.02
    نوشته ها
    85
    تشکر کرده
    43
    دلایل:

    كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج‏1 ؛ ص152

    16- حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالا حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُد (يعني المنقريّ.) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ:

    فِي صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ أَرْبَعُ سُنَنٍ مِنْ أَرْبَعَةِ أَنْبِيَاءَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ عِيسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ‏ أَجْمَعِينَ فَأَمَّا مِنْ‏ مُوسَى‏ فَخَائِفٌ‏ يَتَرَقَّبُ‏ وَ أَمَّا مِنْ يُوسُفَ فَالسِّجْنُ وَ أَمَّا مِنْ عِيسَى فَيُقَالُ لَهُ إِنَّهُ مَاتَ وَ لَمْ يَمُتْ وَ أَمَّا مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَالسَّيْفُ.

    ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: در صاحب الأمر چهارسنّت از چهار پيامبر وجود دارد، سنّتى از موسى و سنّتى از عيسى و سنّتى از يوسف و سنّتى از محمّد صلوات اللَّه عليهم اجمعين، امّا از موسى ترس و انتظار است، و امّا از يوسف زندان است، و امّا از عيسى آن است كه در باره او مى‏گويند مرده است ولى او نمرده، و امّا از محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم شمشير است.

    كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج‏1 ؛ ص327

    7- وَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِصَامٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ الْعَلَاءِ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَلِيٍّ الْقَزْوِينِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ الْحَنَّاطِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ الثَّقَفِيِّ الطَّحَّانِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ ع وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْقَائِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَقَالَ لِي مُبْتَدِئاً يَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ إِنَّ فِي الْقَائِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص شَبَهاً مِنْ خَمْسَةٍ مِنَ الرُّسُلِ يُونُسَ بْنِ مَتَّى وَ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مُحَمَّدٍ ص فَأَمَّا شَبَهُهُ مِنْ يُونُسَ بْنِ مَتَّى فَرُجُوعُهُ مِنْ غَيْبَتِهِ وَ هُوَ شَابٌّ بَعْدَ كِبَرِ السِّنِّ وَ أَمَّا شَبَهُهُ مِنْ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ ع فَالْغَيْبَةُ مِنْ خَاصَّتِهِ وَ عَامَّتِهِ وَ اخْتِفَاؤُهُ مِنْ إِخْوَتِهِ وَ إِشْكَالُ أَمْرِهِ عَلَى أَبِيهِ يَعْقُوبَ ع مَعَ قُرْبِ الْمَسَافَةِ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَبِيهِ وَ أَهْلِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ أَمَّا شَبَهُهُ مِنْ مُوسَى ع فَدَوَامُ خَوْفِهِ وَ طُولُ غَيْبَتِهِ وَ خَفَاءُ وِلَادَتِهِ وَ تَعَبُ شِيعَتِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِمَّا لَقُوا مِنَ الْأَذَى وَ الْهَوَانِ إِلَى أَنْ أَذِنَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ظُهُورِهِ وَ نَصْرِهِ وَ أَيَّدَهُ عَلَى عَدُوِّهِ وَ أَمَّا شَبَهُهُ مِنْ عِيسَى ع فَاخْتِلَافُ مَنِ اخْتَلَفَ فِيهِ حَتَّى قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَا وُلِدَ وَ قَالَتْ طَائِفَةٌ مَاتَ وَ قَالَتْ طَائِفَةٌ قُتِلَ وَ صُلِبَ وَ أَمَّا شَبَهُهُ مِنْ جَدِّهِ الْمُصْطَفَى ص فَخُرُوجُهُ بِالسَّيْفِ وَ قَتْلُهُ أَعْدَاءَ اللَّهِ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِهِ ص وَ الْجَبَّارِينَ وَ الطَّوَاغِيتَ وَ أَنَّهُ يُنْصَرُ بِالسَّيْفِ وَ الرُّعْبِ وَ أَنَّهُ لَا تُرَدُّ لَهُ رَايَةٌ وَ إِنَّ مِنْ عَلَامَاتِ خُرُوجِهِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّامِ وَ خُرُوجَ الْيَمَانِيِّ مِنَ الْيَمَنِ وَ صَيْحَةً مِنَ السَّمَاءِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مُنَادٍ يُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ.


    كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏1، ص: 597
    7- محمّد بن مسلم گويد: بر امام باقر عليه السّلام وارد شدم و مى‏خواستم از قائم آل محمّد پرسش كنم، امام باقر عليه السّلام پيش از آنكه من سؤال كنم فرمود: اى محمّد بن مسلم! در قائم آل محمّد شباهتى با پنج تن از انبياء وجود دارد: يونس بن متى و يوسف بن يعقوب و موسى و عيسى و محمّد صلوات اللَّه عليهم. امّا شباهت او با يونس بن متى آن است كه وقتى پس از غيبت خود در كبرسن باز مى‏گردد جوان است، امّا شباهت او با يوسف بن يعقوب آن است كه ازخاصّ و عامّ غايب مى‏شود و از برادرانش نيز مختفى است، و امر او بر پدرش هم پوشيده است با وجود آنكه مسافت بين او و بين پدرش و خاندان و شيعيانش كم بود، امّا شباهت او با موسى دوام خوف و طول غيبت و خفاء ولادت و رنج شيعيانش پس از وى است كه آزار و اذيّت و خوارى مى‏بينند تا آنكه خداى تعالى اذن ظهور دهد و او را بر دشمنانش نصرت و تأييد فرمايد، امّا شباهت او با عيسى عليه السّلام اختلافى است كه در باره وى صورت مى‏بندد تا به غايتى كه گروهى گويند متولّد نشده است و گروهى گويند فوت كرده است و گروهى گويند كشته شده و به صليب آويخته شده است، و امّا شباهت او با جدّش محمّد مصطفى صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم خروج او با شمشير است و اينكه او دشمنان خدا و رسولش و جبارين و طواغيت را خواهد كشت و او با شمشير و رعب يارى مى‏شود و هيچ پرچمى از او باز نگردد.

    و از علامات قيام او: خروج سفيانى از شام و خروج يمانى از يمن و صيحه آسمانى در ماه رمضان و نداى آسمانى است كه منادى او را به نام خودش و نام پدرش مى‏خواند.



    كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص: 328

    9- حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ مَا أَجَابَ رَسُولَ اللَّهِ ص أَحَدٌ قَبْلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ خَدِيجَةَ ع وَ لَقَدْ مَكَثَ رَسُولُ اللَّهِ ص بِمَكَّةَ ثَلَاثَ سِنِينَ مُخْتَفِياً خائِفاً يَتَرَقَّبُ‏ وَ يَخَافُ قَوْمَهُ وَ النَّاسَ‏[1].

    و الحديث طويل أخذنا منه موضع الحاجة إليه‏

    10- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَلِيٍّ مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحَارِثِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ ع قَالَ: إِذَا قَامَ الْقَائِمُ ع قَالَ‏
    َ فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِين (الشّعرا، 26)


    11- حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْكُوفِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِيُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ النَّوْفَلِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ‏ فِي صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ عِيسَى وَ سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَأَمَّا مِنْ مُوسَى فَخَائِفٌ يَتَرَقَّبُ وَ أَمَّا مِنْ عِيسَى فَيُقَالُ فِيهِ مَا قَدْ قِيلَ فِي عِيسَى وَ أَمَّا مِنْ يُوسُفَ فَالسِّجْنُ وَ الْغَيْبَةُ وَ أَمَّا مِنْ مُحَمَّدٍ ص فَالْقِيَامُ بِسِيرَتِهِ وَ تَبْيِينُ آثَارِهِ‏[2] ثُمَّ يَضَعُ سَيْفَهُ عَلَى عَاتِقِهِ ثَمَانِيَةَ أَشْهُرٍ فَلَا يَزَالُ يَقْتُلُ أَعْدَاءَ اللَّهِ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ رَضِيَ قَالَ يُلْقِي اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي قَلْبِهِ الرَّحْمَةَ.


    [1] ( 1). في مناسبة الحديث بالباب تأمل. الا أن يقال: ذكر بمناسبة ما ذكر في ذيل الحديث السابق« و انظروا السنة التي كنتم عليها» و هذا أيضا غير وجيه.

    [2] ( 1). في بعض النسخ« فالقيام بالسيف و تبيين آثاره».


    9- محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هيچ كس قبل از عليّ بن أبى طالب و خديجه رسول اكرم را اجابت نكرد، و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در مكّه سه سال پنهان و خائف و منتظر بود و از قومش و مردمان مى‏ترسيد
    - و اين‏
    حديث طولانى است و ما موضع حاجت خود را از آن نقل كرديم.


    10- مفضّل بن عمر از امام صادق و او از امام باقر عليهما السّلام روايت كند كه فرمود: چون قائم عليه السّلام قيام كند، گويد: چون از شما ترسيدم از نزد شما گريختم و پروردگارم مرا حكومت بخشيد و مرا از پيامبران قرار داد.


    11- ابو بصير گويد از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: در صاحب اين امر سنّتى از عيسى و سنّتى از يوسف و سنّتى از محمّد صلوات اللَّه عليهم است.

    امّا از موسى آن است كه او خائف و منتظر است، امّا از عيسى آن است كه آنچه در باره عيسى گفتند در باره او نيز مى‏گويند، امّا از يوسف زندان و غيبت است، و امّا از محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم قيام به سيره او و تبيين آثار اوست، پس هشت ماه‏ شمشيرش را بر شانه خود مى‏گذارد و پيوسته دشمنان خدا را بكشد تا به غايتى كه خداى تعالى خشنود گردد، گفتم: چگونه مى‏داند كه خداى تعالى خشنود شده است؟ فرمود: خداى تعالى در قلبش رحمت را القا كند.


    ویرایش توسط حمید : یکشنبه 22 اردیبهشت 92 در ساعت 07:09 بعد از ظهر

  15. 2 کاربر زیر بابت این پست از حمید، تشکر کرده اند:

    ehsan_8665 (یکشنبه 22 اردیبهشت 92),حسین (سه شنبه 24 اردیبهشت 92)


صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •