در پاسخ به این موضوع نگاه کنید اولا اینکه مردم از کجا می دانند چه کسی باعث صلاح آنان خواهد بود و در حالی که از درون او خبر ندارند گاه ممکن است که گمان کنند که مصلح است وآخر مفسد معلوم شود و به این علت مردم نمی توانند برای خود امامی تعیین کنند دوما حضرت موسی (ع) کلیم خدا با کمال عقل و علم و نزول وحی بر او از بزرگان قوم خود و بزرگان لشکر خود 70 کس را انتخاب کرد و با خود به کوه طور برد که همه را مومن و مخلص و معتقد می دانست و آخر معلوم و ظاهر شد که اینان منافق بودند چنانچه خداوند حال اینان را بیان فرمود که : واختار موسی قومه سبعین رجلا لمیقاتنا (اعراف 155)یعنی : و موسی 70 مرد از قوم خود برای وعده گاه انتخاب کرد
تا این که میفرماید : لن نومن لک حتی نری الله جهره فاخذتکم الصاعقه و انتم تنظرون (بقره 55 ) یعنی ایمان نیاریم به تو تا ببینیم خداوند را آشکارا پس بگرفت شما را صاعقه در حالی که می نگریستید
پس هر گاه برگزیده ی خدا کسی را انتخاب کند به گمان این که اصلح امت است و افسد ظاهر شود پس چه اعتماد بایدکرد به مختار و برگزیده ی عوام ناس که خبر از درون مردم ندارد و مهاجران و انصار که بر سرائر و راز های مردم اطلاع ندارند
پس باید امام از جانب کسی منصوب شود که عالم به درون و خفیات امور است