گنجینه ی شعر برای امام زمان (عج)

[حسین]

چشم هایم از دلم رنجیده اند

هر چه را دل خواست آنرا دیده اند

در عوض یک کار مشکل خواستند

دیدن موعود (عج) از دل خواستند

چون نباشد دل پی دریای نور

بسته باشد دیده هنگام ظهور

مهدیا (عج)، دل را خودت یاری بده

چشمهایم را تو دلداری بده...


اللهم عجل لولیک الفرج و اجعلنا من اعوانه و انصاره


با تشکر خیلی ویژه از داداش عباس عزیزم با شعرهای بسیار قشنگی که میفرستن

[حسین]

خدا کند که مرا با خدا کنی آقا

ز قید و بند معاصی رها کنی آقا

دعای ما به در بسته میخورد ای کاش

خودت برای ظهورت دعا کنی آقا

بیا که فاطمه در انتظار دستانت

نشسته تا حرمش را بنا کنی آقا


اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر

[حسین]

شیعیان خواب بس است برخیزید

هجر ارباب بس است برخیزید

یادمان رفته که عهدی هم هست!

یادمان رفته که «مهدی (عج)» هم هست!

هیچکس طالب دیدارش نیست

در عمل هیچکسی یارش نیست

دلمان جای دگر جا مانده ست

پسر فاطمه (س) تنها مانده ست


اللهم عجل فرج مولانا و سهل مخرجه

[J.MOGHADAM]

ولایت دیده هارا دیده بان است
ظهور مهدی صاحب الزمان است
بشر را لطف نامحدود اید
ظهور مهدی موعود اید
ولایت معنی الله ونور است
شکوه رجعت و روز ظهور است

[ehsan_8665]

کار گل زار شود گر تو به گلزار آیی
مشتری سر بدهد گر سر بازار آیی

[Yaser.76]

شیعه در ایام غیبت همچو کوهی سربلند
در حوادث پایدار ایستاده تا پای ظهور
ای شما آل محمد(ص)جان ما قربانتان
از شما مارا نباشد جز تمنای ظهور

[Yaser.76]

مولای من بکش دست بر یال اسبت بتاز
که کافر چشد طعم گرداب را
بیا تکیه بر ذوالفقارت بده
تا یارت شویم و جهان را
پر از عشق علی ابن ابیطالب کنیم

[hamid reza]

اگر که پیچ و خم روزگار بگذارد

اگر که سختی این انتظار بگذارد

هنوز هست سَری تا که دستهایش را

به دست خاک قدم های یار بگذارد

خدا نصیب من بی قرار چشمی کن

که روی خویش به پای نگار بگذارد

مرا به حکم دل امکان ندارد این خورشید

میان ظلمت شبهای تار بگذارد

به من نمی رسد آن غمزه ای که وقتش را

کنار یک دل شب زنده دار بگذارد

اگر که خلق رهایم کنند حرفی نیست

مرا خدا نکند او کنار بگذارد

برای گریه به دست بریده سقّا

میان مجلس روضه قرار بگذارد

خدا کند که بیاید اگرچه بعد از ما

برای فاطمه سنگ مزار بگذارد

[Yaser.76]

گفتم که رخ ماهت مولا زچه پنهان است
گفت این غم طولانی کم لطفی انسان است
گفتم که چه حکمت بود این غربت وتنهایی
گفت علت این غیبت بی مهری یاران است
گفتم که همه نام و ذکر تو به لب دارند
گفت این که تو بینی بی پایه وبنیان است
گفتم همه ی مردم گویند بیا مهدی
گفت این چه ثمر وقتی گوینده پی نان است
گفتم چه کسی بیش از هرکس بتو نزدیک است
گفت آن که یتیمان را بیش از همه درمان است
گفتم چه کنم مولا تا شاد شوی از من
گفت اهل عمل باید گفتن که چه آسان است
گفتم ز کدامین راه،آیم به ملاقاتت
گفت ار تو شوی صالح،این راه نمایان است

[Yaser.76]

غم ما حز به ظهور تو مداوا نشود
مهدیا تا تو نیایی دل ما وا نشود
شده ماتمکده عالم زفراق رخ تو
هیچ فریاد رسی غیر تو پیدا نشود