پرچم سرخ رنگ بر فراز قبه اباعبدالله یعنی جنگ ادامه دارد
اما غافل بودند که حسین خون خدا است. حسین سبط افضل انبیاء بود، حسین همان کسی است که با گریه بر او توبه آدم پذیرفته شد. او همان است که تمام انبیاِ الوالعزم بر او گریسته*اند، خون خدا جوشیدن گرفت و در اشک*های شیعیان جاری شد. همواره اشک*ها بر حسین (ع) سیلی ویرانگر برای طاغوت*هاست. گریه بر حسین یعنی جنگ عاشورا ناتمام است. به رسم گذشتگان که هرگاه در میان میدان پرچم سرخ رنگی افراشته می شود هشداری است که در این سرزمین جنگی است و این جنگ ادامه دارد و به نهایت نرسیده است برفراز بقعه مقدسش که منار هدایت است، پرچم قرمز نصب شده است؛ یعنی عاشورا ادامه دارد و این جنگ پایان نپذیرفته است.

از این روست که صدای شیعه بلند است در حالی که «و یضج الضاجون و یعج العاجون» فریاد می*کند: «أین الحسن و أین الحسین» و این فریاد و ناله که اسرار حق، حق گفتن است را از امامان خویش به ارث برده است.