به نقل از معصوم در کتاب غررالحکم: سوگند بكسى كه فلق كرده دانه را، و آفريده تن بنده را كه هر آينه ظاهر خواهد شد بر شما قومى كه مى‏زنند سرها را بر تأويل قرآن چنانكه ابتدا كرد شما را محمّد بر تنزيل آن، اين حكميست از خداى مهربان بر شما در آخر زمان. «فلق» بمعنى «خلق» آمده، و بنا بر اين ترجمه اينست كه: خلق كرده و آفريده دانه را، و بمعنى شكافتن نيز آمده، و بنا بر اين ترجمه اينست كه: شكافته دانه را، و مراد شكافتن آنست ببيرون آوردن برگ از آن يا شكافتن بشكافى كه در ميان آن باشد يا شكافتن آن و بيرون آوردن از عدم، يا شكافتن عدم ببيرون آوردن آن از آن، و حاصل دو وجه آخر بمعنى خلق مى‏شود و بنا بر اين ممكنست كه اصل معنى آن همان شكافتن باشد و استعمال آن در خلق باعتبار يكى از آن دو وجه آخر باشد، و «قومى كه مى‏زنند سرها را» يعنى بشمشير و مراد به «تأويل قرآن» معنى آنست كه عبارت صريح يا ظاهر در آن نباشد و استنباط آن از آن محتاج باشد بوحى يا آنچه منتهى شود بآن، و به «تنزيل آن» اين كه صريح يا ظاهر باشد در آن و خفائى نباشد در آن. و روايت شده در كافى و تهذيب و غير آنها از حضرت امام جعفر صادق كه روايت كرده آن حضرت از پدر بزرگوار خود- صلوات اللَّه و سلامه عليهما- كه فرموده كه: چون نازل شد آيه كريمه «وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما، فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى‏ فَقاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِي‏ءَ إِلى‏ أَمْرِ اللَّهِ» يعنى اگر دو طايفه‏ از مؤمنان جنگ كنند با يكديگر پس اصلاح كنيد ميانه ايشان، پس اگر تعدّى كند يكى از ايشان بر ديگرى پس جنگ كنيد با آنكه تعدّى ميكند تا اين كه برگردد بسوى امر خدا، پس چون نازل شد اين فرمود رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله:
بدرستى كه از شما كسى باشد كه جنگ ميكند بعد از من بر تأويل چنانكه جنگ كردم من بر تنزيل، پس سؤال كرده شد كه: كيست آن؟- فرمود كه: پينه كننده نعل، اشاره بامير المؤمنين صلوات اللَّه و سلامه عليه كه در آن وقت مشغول پينه كردن نعل خود بود.