????در صورتی که در سایت فاقد اکانت هستید می توانید - از این طریق عضو شوید
صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از 1 به 10 از 14






Hybrid View

  1. Top | #1

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49

    معجزاتی زیبا از امام موسی کاظم(ع)

    امامت امام موسى كاظم (ع):

    مفضّل بن عمر روايت مى‏كند، وقتى كه امام صادق- عليه السّلام- از دنيا رفت، وصيت كردند كه امام بعد از ايشان امام موسى كاظم- عليه السّلام- است.
    ولى برادرش عبد اللَّه نيز ادّعاى امامت كرد؛ چون بزرگترين فرزند آن حضرت، و معروف به عبد اللَّه أفطح (( چون كه پاهاى عبد اللَّه صاف بود. لذا به او عبد اللَّه افطح مى‏گفتند و پيروان او را فطحى مى‏گويند كه يكى از فرقه‏هاى شيعه مى‏باشند.)) بود.
    امام كاظم- عليه السّلام- دستور داد تا در وسط خانه هيزم جمع كرده و انباشتند، سپس شخصى را به دنبال برادرش عبد اللَّه فرستاد تا آنجا بيايد. پس وقتى كه نزد امام- عليه السّلام- آمد، بزرگانى از شيعه نزد امام كاظم- عليه السّلام- نشسته بودند.
    وقتى كه عبد اللَّه نشست، امام دستور داد هيزم ها آتش گرفته و شعله ‏ور شدند. و مردم نفهميدند كه هيزم ها چگونه آتش گرفتند. وقتى كه شعله‏ هاى آتش زبانه كشيد، حضرت به داخل آتش رفت و آنجا نشست و در همان حال، مدّتى با مردم مشغول صحبت شد. سپس لباسش را جمع كرد و از ميان آتش بيرون آمد.
    سپس رو به برادرش عبد اللَّه كرد و فرمود: اگر گمان مى‏كنى كه بعد از پدرت تو امام هستى، پس تو هم برو و در ميان آتش بنشين.
    گفتند: در اين هنگام ديديم كه رنگ عبد اللَّه متغيّر شد. پس برخاست و در حالى كه ردايش را مى‏كشيد. از خانه امام موسى كاظم- عليه السّلام- خارج شد.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  2. Top | #2

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    پيشگويى امام موسى كاظم (ع):

    اسحاق بن منصور از پدرش نقل مى‏كند كه: از امام كاظم- عليه السّلام- شنيدم‏ كه خبر مرگ يكى از پيروانش را مى‏داد. با خود گفتم، چطور امام از مرگ پيروانش مطّلع است؟! حضرت رو به من كرد و فرمود: هر كارى مى‏خواهى بكن، عمرت بسر آمده و كمتر از دو سال به پايان آن نمانده است و برادرت هم يك ماه بعد از تو خواهد مرد.
    و خاندانت متفرّق مى‏شوند و به حالى مى‏افتند كه مردم به آنها ترحّم مى‏كنند. آيا در قلبت همين مى‏گذشت؟
    گفتم: پناه به خدا مى‏برم از آنچه بر قلبم عارض شد.
    هنوز دو سال نشده بود كه منصور از دنيا رفت و برادر و عدّه‏اى از خاندانش بعد از او مردند و بقيّه فقير و زمين گير شدند و از هم پاشيدند و همان طور كه امام فرموده بود، مردم به آنان ترحّم كرده و صدقه مى‏دادند.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  3. Top | #3

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    امام (ع) و نطق پرندگان‏:

    بدر، غلام امام رضا- عليه السّلام- مى‏گويد: اسحاق بن عمار خدمت حضرت امام موسى بن جعفر- عليه السّلام- رسيد و نشست. در اين هنگام مردى خراسانى اجازه خواست پس به كلامى تكلم كرد كه مثل آن (هرگز) شنيده نشده بود، مثل كلام پرندگان بود.
    اسحاق گفت: پس امام- عليه السّلام- همه را با زبان خودش پاسخ داد تا اينكه سؤالاتش تمام شد و از نزد ايشان رفت. عرض كردم: تا به حال اين گونه سخن گفتن را از شما نشنيده بودم.
    فرمود: اين زبان عدّه‏اى از مردم چين است. و همه آنها به يك زبان حرف نمى‏زنند. آيا تعجب مى‏كنى از صحبت كردن من به زبان آنها؟
    گفتم: آرى، جاى تعجب دارد.
    فرمود: شگفت انگيزتر از آن را به تو خبر دهم و آن اين است كه امام، منطق پرندگان و نطق هر ذى روحى را مى‏داند و چيزى بر او مخفى نيست.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  4. Top | #4

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    پیشگوئی زندانى شدن امام كاظم توسط خودشان (ع):

    ابو خالد زبالى مى‏گويد: امام موسى كاظم- عليه السّلام- با عده ‏اى از مأمورين مهدى خليفه عباسى كه براى جلب امام فرستاده بود، به طرف او مى‏رفت.
    در منزل زباله فرود آمدند. و من اندوهناك بودم.
    ابا خالد مى‏گويد: امام- عليه السّلام- مرا به خريدن ما يحتاج خود، امر فرمود و به سوى من نظر كرد و من ناراحت بودم.
    از من پرسيد: اى ابا خالد! چرا ناراحت هستى؟
    عرض كردم: چون شما به سوى اين طاغوت (خليفه) مى‏رويد و از شر او براى شما در امان نيستم.
    فرمود: باكى نيست. در فلان روز هنگام ظهر منتظر من باش.
    راوى مى‏گويد: روز شمارى مى‏كردم تا اينكه آن روز فرا رسيد. وقت ظهر آنجا رفتم و كسى را نيافتم تا اينكه نزديك غروب شد كه برايم شك عارض شد.
    ناگاه شخصى از دور نمايان شد. وقتى پيش آمد، ديدم امام كاظم- عليه السّلام- سوار بر اشترى مى‏آيد. وقتى مرا ديد فرمود: شك نكن. و جريان را براى او گفتم.
    فرمود: يك بار ديگر اين گونه مرا مى‏برند اما ديگر از آن رها نمى‏شوم.
    راوى مى‏گويد: همان گونه شد كه حضرت فرموده بود.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  5. Top | #5

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    پيشگويى امام (ع) از تخريب خانه:

    عيسى مدائنى مى‏گويد: سالى براى حج به طرف مكه حركت كردم و در آنجا اقامت نمودم. با خودم گفتم: همين قدر كه اينجا ماندم، در مدينه نيز مى‏ مانم‏ تا از ثواب آن بى ‏نصيب نمانم. پس به مدينه رفتم و نزديك مسجد پيامبر، كنار خانه ابوذر، منزل گرفتم. ميان من و كسى اختلاف افتاد و باران شديدى مى‏باريد.
    خدمت امام كاظم- عليه السّلام- رسيدم. و باران مرتب مى‏باريد. وقتى كه بر امام وارد شدم سلام كردم و حضرت جواب مرا داد. بدون اينكه من چيزى بگويم فرمود:
    اى عيسى! برگرد كه خانه تو روى اسباب و اثاثيه‏ات، خراب شده است.
    برگشتم و ديدم خانه خراب شده است. كارگرانى را گرفتم تا وسايلم را از زير خاك بيرون آوردند. تمام اسباب مرا خارج كردند و فقط سطل وضو را پيدا نكرديم.
    فرداى آن روز، دوباره خدمت حضرت رسيدم، فرمود: چيزى از اثاثيه ‏ات گم شده است تا دعا كنم خداوند عوضش را مرحمت كند.
    گفتم: فقط سطل وضوى من گم شده است. حضرت، سرش را پايين انداخت و سپس سر را بالا گرفت و فرمود: تو فراموش كرده‏ اى. سطل را در دستشويى گذاشته‏اى و كنيز صاحب خانه آن را برداشته است. وقتى كه برگشتى از او پس بگير.
    راوى گويد وقتى به خانه برگشتم، به كنيز گفتم من سطل را در دستشويى جا گذاشتم آن را به من برگردان تا وضو بگيرم و او سطل را به من پس داد.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  6. Top | #6

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    راهنمايى امام كاظم (ع):

    على بن ابى حمزه مى‏گويد: امام- عليه السّلام- مرا به دنبال كارى فرستاد. وقتى كه برگشتم ديدم متعب دم درب ايستاده است. گفتم: بر امام بگو كه من اينجا هستم. وقتى كه او رفت زنى از كنارم گذشت. با خود گفتم، اگر به معتّب نگفته بودم، دنبال آن زن مى‏رفتم و او را صيغه مى‏كردم.
    در اين هنگام معتّب بيرون آمد و گفت: بيا داخل. وارد شدم ديدم امام بر سجاده نشسته است. با دستش از زير سجاده كيسه‏ اى بيرون آورد و به من داد و فرمود: برو دنبال آن زن كه الآن در دكان فلان كس در بقيع منتظر تو مى‏باشد. من پولها را گرفتم و به طرف بقيع رفتم و آن زن را در همان جايى كه امام فرموده بود، ديدم. به من گفت: اى بنده خدا! مرا معطل كردى؟
    گفتم: من؟
    گفت: آرى، پس با او رفتيم و او را به عقد خود در آوردم.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  7. Top | #7

    تاریخ عضویت
    اردیبهشت 1390
    عنوان کاربر
    کاربر فعال
    میانگین پست در روز
    0.05
    نوشته ها
    239
    تشکر کرده
    49
    رسوائى هارون‏:

    روايت شده است كه روزى، هارون الرشيد((لعنة الله علیه)) توسط شخصى يك طبق سرگين- كه به شكل انجير درست شده بود- براى امام- عليه السّلام- جهت تحقير ايشان فرستاد. وقتى حضرت، پارچه روى آن را برداشت، شيرين ترين و خوشبوترين انجير شده بود. حضرت از آن خورد و به شخص آورنده نيز خورانيد. و بقيه را به هارون برگرداند. وقتى هارون آن را به دست گرفت، ديد واقعا انجير است. اما هنگامى كه خورد، در دهانش به سرگين تبديل شد.
    حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود @@@@ خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
    ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه @@@@ گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود



  8. Top | #8

    تاریخ عضویت
    فروردین 1392
    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    میانگین پست در روز
    0.33
    نوشته ها
    1,307
    تشکر کرده
    723
    نجات جان علی بن یقطین ازدسیسه دشمن...


    روزی علی بن یقطین در نامه ای به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نوشت:« اصحاب بر سر کیفیت مسح پا در وضو با هم اختلاف دارند. اگر صلاح دیدید به خط شریف خود کیفیت وضوی کامل را برایم بنویسید.»
    امام در جواب نامه او چنین نوشت:« اختلافی را که گفته بودی، متوجه شدم، ولی تو از این پس این چنین وضو بگیر:
    1- سه بار آب در دهان بگردان و دهان*شویه کن.
    2- سه بار استنشاق کن و بینی ات را بشوی.
    3- صورتت را سه بار و دست*ها را از پایین تا آرنج بشوی.
    4 - همه سر را مسح کن و گوش*ها را بشوی.
    5 - پاهایت را بشوی.
    با این دستور هرگز مخالفت مکن.»

    وقتی نامه امام به دست علی رسید، همه از جواب امام تعجب کردند که چرا دستورالعمل وضویی کاملاً مشابه با وضوی اهل سنّت برای علی بن یقطین صادر فرموده است، ولی خود علی گفت:« مولایم بهتر از هر کس دیگری علت چنین دستوری را می داند و من هم فرمانبردار و مطیع دستورش هستم.»
    از آن پس علی بن یقطین بر خلاف همه ی شیعیان وضو می گرفت، درست همان گونه که امام فرموده بود.

    مدت*ها چنین بود تا روزی جاسوسان هارون الرشید گزارش دادند که علی بن یقطین از شیعیان موسی بن جعفر و مخالف شماست.
    با توجه به اینکه علی بن یقطین وزیر هارون بود و گهگاه از این گزارش ها می رسید، هارون موضوع را با بعضی از عوامل اطلاعاتی در جریان گذاشت و گفت:« مدت هاست گزارش هایی در مورد تشیّع علی بن یقطین و نفوذی بودنش در دستگاه حکومتی ما به دستم می رسد ولی من هیچ سرنخی بدست نیاورده ام. دوست دارم به*گونه*ای که او متوجه نشود امتحان روشن دیگری به*عمل آوردم و به همه حرفها خاتمه دهم. بگویید چه کنم.»
    گفتند:«وضوی شیعیان با وضوی اهل سنت فرق می کند. بهترین امتحان آن است که شخصاً به طور پنهانی وضوی او را کنترل کنید.»
    گفت:« آری، این بهترین راه است.»
    عادت علی بن یقطین این بود که نماز را اول وقت در اطاقی تنها به*جا می آورد.
    روزی وقتی علی وارد اطاق شد، هارون از محلی که قبلاً در نظر گرفته بود، او را زیر نظر گرفت. علی نیز همچون همیشه وضویی به روش وضوی اهل سنت گرفت.
    صحنه آن چنان عجیب بود که هارون بی اختیار از مخفیگاهش بیرون آمد و خطاب به علی فریاد زد:« ای علی بن یقطین! هر کسی می گوید تو شیعه هستی دروغ می گوید.»

    پس از آن روز مجدداً نامه ای از امام هفتم علیه السلام به دست علی رسید که در آن نوشته بود:« ای علی بن یقطین! از این پس آن گونه که خداوند فرموده است، وضو بگیر: صورت را کامل و دست*ها را از آرنج تا انگشتان بشوی، و سپس قسمتی از جلوی سر و آنگاه روی پاهایت را از رطوبت دستهایت مسح نما؛ زیرا که خطری که متوجه تو بود برطرف گردید.»


    بحار الانوار، ج 48، ص 38، از مناقب و ارشاد و اعلام الوری.

  9. Top | #9

    تاریخ عضویت
    فروردین 1392
    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    میانگین پست در روز
    0.33
    نوشته ها
    1,307
    تشکر کرده
    723
    زنده کردن گاومرده...



    علی بن مغیره گوید: همراه امام موسی کاظم علیه السلام در منی می*رفتیم که با زنی روبه*رو شدیم که که فرزندان کوچکش به دورش حلقه زده بودند و همگی سخت می*گریستند.
    امام فرمود:« چرا گریه می*کنید؟ »
    زن که امام را نمی شناخت گفت:« تنها سرمایه من و این فرزندان یتیمم گاوی بود که از شیرش زندگی را می*گذراندیم. اینک گاو مُرده و ما درمانده شده*ایم.»
    امام فرمود:« آیا دوست داری آن گاو را زنده سازم؟ »
    گفت:«آری، آری!»
    امام به گوشه ای رفت و دو رکعت نماز خواند و دست به سوی آسمان گرفت و دعا نمود. آنگاه کنار گاو مرده آمد و ضربه ای به پهلوی گاو زد. ناگهان گاو زنده شد و از جا بلند شد.
    زن با دیدن این صحنه فریاد زد:« بیایید که قسم به خدای کعبه، او عیسی بن مریم است! »
    مردم ازدحام کردند و به تماشای گاو و سخنان زن مشغول شدند و امام خود را در بین مردم پنهان نمود و به راه خود ادامه داد.


    بحار الانوار، ج 48، ص 55، از بصائر الدرجات.

  10. Top | #10

    تاریخ عضویت
    فروردین 1392
    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    میانگین پست در روز
    0.33
    نوشته ها
    1,307
    تشکر کرده
    723
    امام موسی کاظم(ع)وپیشگویی مرگ زنذانبان...



    ابویوسف و محمد بن حسن که دو نفر از اصحاب ابوحنیفه بودند، در زندان سندی بن شاهک به ملاقات امام ابی الحسن موسی بن جعفر علیه السلام رفتند. در بین راه با هم می گفتند: ما چیزی از موسی بن جعفر کم نمی آوریم. یا مساوی او هستیم، یا مشابه او. وقتی به خدمت حضرت رسیدند و مقداری نشستند، یکی از مأمورین زندان وارد شد و گفت: نوبت کاری من تمام شده و از خدمت شما می روم. اگر بیرون زندان کاری دارید بفرمائید، تا مرتبه دیگر که نوبت خدمت من می شود و مجدداً باز خواهم گشت، نتیجه اش را تقدیم کنم.

    حضرت فرمودند: کاری ندارم. وقتی آن مرد رفت، حضرت به ابو یوسف رو کرد و فرمود: عجیب است، او امشب می میرد. آن وقت به من میگوید اگر کاری داری بگو انجام دهم. ابویوسف و محمد بن حسن بهتزده پس از خداحافظی از زندان بیرون آمدند، در حالی که به یکدیگر می گفتند: ما آمده بودیم بحث حلال و حرام کنیم. او از امور غیبی خبر داد. زمان مرگ امری است نهانی. از کجا می دانست؟!

    سپس فردی را مأموریت دادند تا آن مأمور زندان را تا فردا تعقیب کند و آنها را از وضع او مطّلع نماید. آن مرد نیز وی را زیر نظر گرفت و شب را در مسجد محله که نزدیک خانه آن مأمور بود، خوابید. صبحگاهان دید فریاد عزا بلند است و مردم به داخل خانه وی آمد و شد میکنند. پرسید: چه خبر است؟ گفتند: فلانی دیشب از دنیا رفت. این مرد پیش ابو یوسف و محمد بن حسن آمد خبر مرگ آن مأمور را آورد.

    مجدداً این دو به ملاقات حضرت آمدند و گفتند: “ معلوم شد شما به حلال و حرام دین خدا آگاهید. ولی زمان مرگ او را که از اسرار غیبی الهی است از کجا دانستید؟ حضرت فرمود: از دروازه های علم رسول الله است که به روی حضرت امیرالمؤمنین گشودند و سپس آن علم الهی از هر امام به امام بعدی منتقل شده است


    بحار الانوار، ج 48، ص 64 از خرائج.


صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •