خداوند می*فرماید، إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا کسانی که خدا و رسولش را می*آزارند در دنیا و آخرت از رحمت خداوند دو راند و خدا برای آنها عذابی خوار کننده فراهم کرده است.
هر فردی که پیامبر(ص) را آزار دهد این سزای او است و باید طعم این عذاب را بچشد.
وقتی فردی بیمار می*شود اطرافیان او کنارش جمع می*شوند، و بواسطه دردی که دارد اوامر او را بجان می*خرند، آنچه می*خواهد در اختیارش قرار می*دهند، به او محبت می*کنند، از آنچه باعث ناراحتی او است دوری می*کنند، آنچه موجب ناراحتی او می*شود می*پوشانند، در مقابل او به آرامی صحبت می*کنند، تا مبادا اذیت شود و آرامش او از بین برود، و موجب نگرانی و ناراحتی او شوند. اگر مرگ او نزدیک باشد دقت می*کنند آیا وصیتی دارد آیا می*خواهد کاری برای او انجام دهند. آیا عمل انجام نشده*ای دارد، آیا کاری دارد که تنوانسته است کامل کند و بخواهد برای او تکمیل کنند اگر دینی بگردن دارد بیان می*کند و آن اطرافیان نیز می*پذیرند، دوست دارند حال که دست او از دنیا کوتاه می*شود با خاطری آسوده و خیالی راحت جان به جان آفرین تسلیم کند، حال آیا به وصیت پیامبری که استغفارهای او برای یاران و اصحابش و بی*تابی*های او برای بخشش گناه امتش بی*حد و حصر بود توجه کردند، آیا دقت کردند که پیامبر(ص) چه وصیت و درخواستی دارد، آیا در محضر مبارکش ادب را رعایت کردند همان گونه که به یک فرد عادی احترام می*گذارند، احترام او را رعایت کردند، آیا برای پیامبری که رحمة للعالمین است این چنین کردند، آیا احترام آن حضرت را رعایت کردند، آیا به خواسته ایشان عمل کردند، یا آنچنان پیامبر(ص) را اذیت کردند که پیامبر(ص) آنها را از آنجا بیرون کرد.
و فرمود از نزد من بیرون روید.
این کلام پیامبر(ص) دلیل بر ناراحتی آن حضرت است دلیل بر آن است که آنها پیامبر(ص) را اذیت کردند. و مقام و منزلت حضرت را رعایت نکردند و احترام پیامبر(ص) را مراعات نکردند، ابن عباس می*گوید: در حضور پیامبر(ص) دعوا کردند گفتند پیامبر(ص) را چه شده، آیا هزیان می**گوید، پیامبر(ص) فرمود مرا رها کنید و حالتی که من دارم *(درد بیماری) از آنچه من را به آن نسبت می*دهید بهتر است.
اما دقت کنیم این جسارتی که به پیامبر(ص) شد و نسبتی که به پیامبر(ص) دادند، چه زمانی بود، وقتی حضرت رسول (ص) فرمود چیزی بیاورید تا برای شما مطلبی را بنویسم روز پنج شنبه بود
رحلت پیامبر(ص) روز دوشنبه بود در حالی که پیامبر(ص) روز پنج*شنبه قصد نوشتن آن مطلب را داشت. و بین نوشتن نامه و رحلت پیامبر(ص) چند روز فاصله بود. بعد از روشن شدن این مطلب در این جریان دقت کنیم.

این مطلب ادامه دارد