-
مثالی از هر کدام از آثار گناه بالا:
به ترتیب:
1- امام صادق عليه السّلام فرمود: (از جمله) گناهانى كه نعمت را دگرگون مىسازند: انواع «بغى» (ستم و تعدّى، نافرمانى و برگشت از حقّ و سرباز زدن از اطاعت امام، تجاوز از حد، و دروغ گفتن) است، و از جمله گناهانى كه موجب پشيمانيست كشتن انسان مىباشد، و آن گناهانى كه بلا را فرود آرند (انواع و اقسام) ستم است، و يكى از آنها كه پردهدرند، بادهگسارى
-
2-و آن گناهانى كه موجب پشيمانى مىگردد، كشتن فردى است كه خداوند منع كرده و فرموده است: وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ (و نفسى را كه خدا حرام كرده است، نكشيد- اسرى 17: 33).
-
3- ابو خالد كابلى گويد: شنيدم كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمود: گناهانى كه نعمت را تغيير مىدهند عبارتند از: ظلم و تعدّى بر مردم، و ترك عمل خيرى كه به آن عادت شده، و ترك أمر به نيكيها، و كفران نعمت، و ترك شكر، اينها همان است كه خدا در بارهاش فرمود: إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ (خداوند وضع هيچ گروهى را دگرگون نمىسازد جز آنكه خودشان حالات روحى خود را دگرگون سازند- رعد 13: 11).
-
4-و گناهانى كه باعث مىگردد بهره الهى از انسان دور گردد: اظهار نيازمندى نمودن، و خوابيدن در ثلث اوّل شب (وقت نماز عشا) و در وقت نماز صبح، و نعمت را خوار شمردن و گله از معبود بزرگوار نمودن است.
-
5-و گناهانى كه پردههاى عصمت را پاره مىكند عبارتند از: نوشيدن هر نوع از مشروبات مستكننده، قمار بازى، و انجام كارهاى مضحك، و آنچه موجب خندههاى بيجا است از لغو گويى و شوخى، عيبجوئى مردم، بازگو كردن آن،. و همنشينى با كافران و آدمهاى بىبند و بار و شكّاك.
-
6-و گناهانى كه بلا نازل مىكنند: ترك فريادرسى مظلوم و يارى ندادن او، و رها ساختن امر بمعروف و نهى از منكر است.
-
7- و گناهانى كه دولت (ثروت و قدرت و حكومت) را از انسان مىگيرد و به دشمنان مىدهد، ستم آشكارا، و علنى شدن گناه و سرپيچى از حق، و مباح شمردن آنچه حرام شمرده شده است، و نافرمانى از نيكان و سر فرودآوردن در برابر ستمگران، مىباشد.
-
8-و گناهانى كه به كشيده شدن انسان به سوى فنا و نيستى سرعت مىبخشد، قطع رحم، سوگند دروغ، و دروغگوئى، زنا، و بستن راه مسلمانان، و ناروا ادّعاى امامت كردن است.
-
9-و گناهانى كه اميد را بدل به نوميدى مىكند: مأيوس شدن از رحمت خدا، و نااميدى از مهر پروردگار و اعتماد كردن به غير خدا، و دروغ پنداشتن نويد خداى عزّ و جلّ، مىباشند
-
و گناهانى كه هوا را تيره و تار مىگرداند: جادوگرى، خبر غيب گفتن و فال زدن، و ايمان داشتن به ستاره و تكذيب تقدير الهى، و نافرمانى و آزردن پدر و مادر است.