http://snn.ir/Images/News/Smal_Pic/2...7658994684.jpg
به نقل از :
http://snn.ir/NSite/FullStory/News/?...47420&Sgr=1002
نمایش نسخه قابل چاپ
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»- حامد صارم؛ خداوند متعال می*فرماید: «انی جاعل فی الارض خلیفه»؛ من در زمین خلیفه قرار می*دهم. وجود خلیفه خداوند در زمین قبل از خلقت است و این نشان می*دهد که وجود خلیفه و جانشین خداوند بر روی زمین بسیار مهم*تر است از وجود خلائق بر روی زمین است؛ چرا که وجود خلیفه و جانشین خدا حجت است برای مخلوقات و امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: «الحجة قبل الخلق و مع الخلق و بعد الخلق»؛ حجت خداوند قبل از خلق است و همراه باخلق و بعد از خلق لذا وجود حجت قبل از به وجود آمدن انسان*ها است. در غیر این صورت انسان*های فاسد و فاسق برای ظلم و جور خویش بر روی زمین معذور خواهند بود و خداوند که برای ایشان حجت قرار نداده بود ایشان را در معرض هلاکت و فساد قرار داده بود.
اهل آسمان*ها مامور به اطاعت از خلیفه خدا شدند
هنگامی که خداوند متعال آدم را بر روی زمین خلیفه قرار داد، اهل آسمان*ها را امر به اطاعت از او نمود ملائکه امر شدند بر سجده بر آدم که خلیفه*الله بود و تنها یک تن از جنیان از سجده بر آدم، حجت و خلیفه خدا امتناع ورزید؛ که خداوند خواری و پستی و هلاکت را بر او فرود آورد؛ او را رسوا کرد و تا روز قیامت دچار لعنش ساخت. از این مطلب رتبه و مقام امام دانسته می*شود و ملعون بودن و اوج خواری و ذلت مخالف امام را باید فهمید.
حجت و خلیفه برای همه زمان*ها
خداوند بر روی زمین خلیفه قرار داده است و جعل خداوند مقید به زمانی غیر از زمان دیگر نیست این آیه شریفه دلالت می*کند مادامی که زمین وجود دارد جعل خداوند بر جانشین خودش بر روی زمین نیز وجود دارد؛ لذا هیچ*گاه زمین خالی از حجت خدا نبوده و نیست و نخواهد بود که اگر لحظه ای زمین بدون امام باشد زمین اهل خود را فرو برد «لَوْ بَقِیَتِ الْأَرْضُ بغیر إِمَامٍ لَسَاخَتْ»(1) از این رو همیشه بر روی زمین امامی که خلیفه خداوند است وجود خواهد داشت.
سر سجده بر حجت خدا
خداوند متعال فرشتگان را دستور داد تا بر جانشین و حجت خویش بر روی زمین سجده کنند به دلیل تعظیم آدم در حالی که حقیقتی را از چشمان ایشان پنهان داشت آن حقیقت این بود که خداى تعالى ارواح حجج الهى را در صلب آدم قرار داده بود. پس آن سجود براى خداى تعالى، عبودیّت؛ و براى آدم طاعت؛ و براى آنچه در صلب آدم قرار داشت، تعظیم و تکریم بود.
ابلیس غائب از دیده*اش را منکر شد
امّا ابلیس به جهت حسد به آدم، از سجده به او خوددارى کرد، زیرا خداوند ارواح حجج الهى را در صلب آدم قرار داده بود، نه در صلب او و به خاطر این حسد و خوددارى کافر شد و به واسطه نافرمانى از فرمان پروردگارش فاسق گردید و از جوار رحمتش مطرود و ملعون گردید و رجیم نامیده شد و این همه به خاطر آن بود که منکر «غیبت» گردید و دلیلش در امتناع از سجده بر آدم این بود که گفت: «من از او بهترم، مرا از آتش آفریدى و وى را از خاک» (2)
ابلیس آنچه را که از دیده*اش نهان بود را منکر شد و آن را باور نکرد و در مقابل خدا به همان ظاهری که می*دید احتجاج کرد. او فقط جسد آدم را می دید و منکر آن شد که آدم حامل انوار مقدس حجج الهی است، این درحالی بود که آدم قبله ملائکه گشت به خاطر انواری که در صلب او نهاده بودند از این رو ابلیس نتوانست ایمان به غیب بیاورد.
ایمان آورندگان به حضرت مهدی مانند ملائکه هستند
ایمان آورندگان به امام غائبی که از دیدگان مستور است. چنان به او ایمان دارند که ظهور و غیبت برای ایشان تفاوت نمی*کند مانند فرشتگانی هستندکه حق تعالی را در سجده بر آدم اطاعت کردند و همانگونه که ظاهر خلقت گلی آدم مانع اطاعت فرشتگان نشد ظاهر غیبت امام دوازدهم مانع از این نشد که ایمان داشته باشند که او هست و مانند خورشید پشت ابر می*تابد.
منکرین امام زمان مانند ابلیس فکر می*کنند
کسانی که به ظاهر امر استدلال می*کنند و ندیدن آخرین حجت خداوند را دلیل بر عدم وجود او می*گیرند و همواره می*گویند اگر هست پس کجاست؟ اگر مهدی عجل الله فرجه بود باید او را می*دیدیم حال که او را نمی*بینیم پس نمی*توانیم به اعتقاد پیدا کنیم مانند ابلیس هستند که از سجده بر آدم سر پیچی کرد و «ابی و استکبر و کان من الکافرین»
پی نوشت ها:
**برگرفته از کمال*الدین صدوق ج 1 ص 26
1. الکافی ج 1 ص 179 باب أن الأرض لا تخلو من حجة ...
2. اعراف آیه 12