وداع با ماه رمضان:

وداع با ماه رمضان:

کم کم غروب ماه خدا نزدیک می*شود و این رمضان هم با فراغ از امام و سرورمان گذشت...

مولای من... مهدی جان...

منتظرم...منتظرم تا رمضانی فطریه عشقم به تو را بپردازم...

منتظرم....منتظرم تا شب قدری ساکن خیمه گاه تو باشم...

منتظرم...منتظرم تا نماز جمعه ام را به امامت تو در مسجد الاقصی اقامه کنم...

منتظرم...منتظرم تا سحرگاهی را همراه تو در صحن و سرای دلربای جدت ابی عبدالله باشم...

شب است و مهتاب... و درددلی که تمنای وجود گمشده ی هستی را می کند...

و من در سیل اشکم غسل عید می کنم...غسل وداع...غسل انتظار....

دست هایم را به سوی آسمان بلند کرده ام و نجوا میکنم

بارالها...

به نیت پنج مهمان کسای مبارک پیامبر

به نیت آن یگانه علمدار دشت کربلا

به نیت امام غریب ساکن در طوس

به نیت آن صاحب جامعه کبیره

اسئَلُک بِحقّ هذا الیَوم.... درود بفرست بر محمد و خاندان پاکش....و

برسان...برسان سلام ما را به آن حبیب دلها... به آن انیس قلبها....به مهدی منتظَر ارواحنا له الفداه

********

امام سجاد علیه السلام در بخشی از دعای وداع ماه رمضان می فرماید:

سلام بر تو که در هنگام وداع، ما احساس خستگی نکردیم

سلام بر تو! پیش از آنکه بیایی، ما انتظارت را می کشیدیم و اکنون هم که می خواهی بروی، ما را غمگین کرده ای.

سلام بر این مهمان گران قدری که به برکت آن، خداوند بسیاری از بلاها را از ما برداشت و خیلی از برکات را به ما بخشید.

خدای مهربانم...خروج این ماه را مصادف با خروج ما از گناهانمان قرار ده

بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا...

بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود....

بدرود ای آنکه نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی....

بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی....

بدرود که چه بدی ها با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد....

بدرود تو را و آن شب قدرت را که از هزار ماه بهتر است...

بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم....

بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها....