نمایش نسخه قابل چاپ
آیا مى دانید غیبت چیست؟ عرض كردند: خدا و پیامبر او بهتر مى دانند. فرمودند: این كه از برادرت چیزى بگویى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى گویى در او باشد، غیبتش كرده اى و اگر آنچه مى گویى در او نباشد، به او تهمت زده اى.
(الترغیب و الترهیب، ج3، ص515، ح31)
هر كس از مرد یا زن مسلمانى غیبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این كه غیبت شونده او را ببخشد.
(بحارالأنوار، ج75، ص 258، ح53)
كفّاره غیبت این است كه براى شخصى كه از او غیبت كرده اى، آمرزش بطلبى.
(امالى طوسى، ص 192)
اگر در میان جمعى بودى و از كسى غیبت شد، او را یارى كن و آن جمع را از غیبت كردن بازدار و از میانشان برخیز و برو.
(كنزالعمال، ج3، ص586، ح8028)
غیبت كردن در (نابودى) دین مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.
(كافى، ج2، ص357، ح1)
روز قیامت فردى را مى آورند و او را در پیشگاه خدا نگه مى دارند و كارنامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بیند. عرض مى كند: الهى! این كارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمى بینم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند: الهى! این كارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غیبت كرد و من حسنات او را به تو دادم.
(جامع الأخبار، ص 412)
هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگوید و خلف وعده ننماید، جوانمردیش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غیبتش حرام است.
(خصال، ص 208، ح 28)
گناه براى غیر گناهكار نیز شوم است، اگر گنهكار را سرزنش كند به آن مبتلا مى شود، اگر از او غیبت كند گنهكار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شریك وى است.
(نهج الفصاحه، ح 1623)
به درستی كه غیبت كردن از زنا بدتر است.
(وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۸۰، ح ۱۶۳۰۸. )
هر که در مجلسی بشنود که از برادرش غیبت می شود و آن غیبت را از او دفع کند خداوند هزار باب بدی را در دنیا و آخرت از او دفع می کند.
(من لا یحضره الفقیه، ج4، ص15)
كسی كه (بدگویی) را از برادر مؤمنش در غیاب او دور كند، سزاوار است خداوند او را از آتش برهاند.
( بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۲۶. )
حضرت محمد صلى الله علیه و آله به حضرت علی علیه السلام فرمودند:
ای علی! كسی كه پیش او از برادر مسلمانش غیبت شود و بتواند آن برادر مسلمان را یاری كند، ولی كمك نكند، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار میكند.
( بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۲۶. )