حب و بغض.

كَمَالُ الدِّينِ وَلَايَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ عَدُوِّنَا*.بحارالأنوار ج : 27 ص : 58
دين كامل به دو چيز بستگي داره . ولايت ما اهل بيت و برائت و دوري جستن از دشمنان ما .*بازم تاكيد ميكنم* در اين مورد* روايت اينقدر زياد داريم* كه من تصميم گرفتم* فقط قسمتي*از این روایت رو در اختیار شما بزارم . در واقع تمامي اعمال حسنه انسان بستگي به دو ركن و دو ستونه . كه اگر يكي از اين دو ستون نباشه* ساختمان ايمان* فرو ميريزه بدون ترديد .
*هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ وَ الْبُغْض‏ .
( مستدرك‏الوسائل ج : 12 ص : 227** /* مستدرك‏الوسائل ج : 15 ص : 129/**بحارالأنوار ج : 65 ص : 63 / )
*امام صادق علیه السلام*فرمودند:ايا دين جز دوست داشتن و* بغض نسبت به دشمنان خدا و اهل بيت علیهم السلام چيز ديگه اي هست ؟ يعني دين* يعني همين* دوست داشتن* اهل بيت و* بيزاري از دشمنان اونها ست . خلاصه اين موضوع* در دين اينقدر اهميت داره كه* و اينقدر در دين تاكيد شده كه اگر كسيعالما و عامدا ( يعني متوجه باشه كه اين بيزاري از دشمنان اهل بيت اين قدر مورد تاكيد دين مبين اسلامه ) با اين قضيه مخالفت كنه* بي ترديد شیعه نیست.**امام صادق *عليه السلام* فرمودند : هر كسي در كفر* دشمنان و ظالمين به حق اهل بيت شك كنه* كافر است .**مَنْ شَكَّ فِي كُفْرِ أَعْدَائِنَا وَ الظَّالِمِينَ لَنَا فَهُوَ كَافِر( وسائل‏الشيعة ج : 28 ص : 345* /* بحارالأنوار ج : 8 ص : 366* /* بحارالأنوار ج : 27 ص : 62 )
حالا سوال اينه : ايا خداوند توي قران دشمنانش و دشمنان رسولش رو لعن كرده ؟ايات لعن كردن خدا توي قران زياده . من چند تا از اونها رو به عنوان نمونه ميارم* .
الأحزاب : 64** إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكافِرينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعيراً
ص : 78** وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتي‏ إِلى‏ يَوْمِ الدِّينِ
هود : 18* أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ
النساء : 93*** لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً
الأحزاب : 57** إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً
ايا پيامبر اكرم و ائمه معصومين* دشمنانشون رو به ما معرفي كردند ؟ در اين پست فقط به چند تا روايت اشاره ميكنم . امام صادق*علیه السلام:سوگند به خدايي كه محمد را به حق مبعوث نمود اگر درقلب جبرئيل و ميكائيل ذره اي از محبت ان دو نفر ( ابو بكر و عمر )*بود خدا وند انها را با صورت در اتش جهنم مي انداخت .*بحار الانوار ج45 ص 339
*
امام صادق عليه السلام فرمودند:*دروغ ميگويد کسي که گمان مي کند دوستدار*ماست اما از دشمنان ما برائت نمي جويد. (بحارالانوار ج27ص 57* )
اميرالمؤمنين(عليه*السلام) فرمودند:*والله اگر اين امت روي خاك بايستند با پاي*برهنه در حالي كه بر سر خود خاكستر ريخته باشند و گريه و زاري كنند و بر كساني*كه آن*ها را گمراه كرد*ه*اند و راه خدا را بسته*اند و مردم را به سوي جهنم خوانده*اند؛*لعنت كنند باز اين امت در لعن و بيزاري كم كاري كرده*اند. (بحار الانوار ج30 ص 126)

لطفا منبع مطالبی که میزارید بگید

گذاشتم.تو خود پست هست.

منظورم اگر سایتی هست بگید تا ما هم استفاده کنیم

سایتی که نیست. بیشتر از مطالب کلاس ها استفاده کردم.

منظورم کلاس های هیعته

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamid reza

منظورم اگر سایتی هست بگید تا ما هم استفاده کنیم

---

لطفا به تذکر ها توجه کنید...!!!وقتی تو خود پست هست,سوال نپرسید

حُبُّ عَلیٍ ایمان و بُغضه کفر

علی خیر البشرمن ابی فقد کفر
پیامبر (ص) فرمودند : امام علی برتر از سایر انسان هاست هر کس نپذیرد به تحقیق کافر شده است
ینابیع المودة

حب علی جنه
دوست داشتن علی بهشت است
پیامبر (ص)
منبع یادم نیست

پیامبر:
یا علی!هر کس بغض تو را داشته باشد,الاغی بیش نیست

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad ashrafi

حالا سوال اينه : ايا خداوند توي قران دشمنانش و دشمنان رسولش رو لعن كرده ؟ايات لعن كردن خدا توي قران زياده . من چند تا از اونها رو به عنوان نمونه ميارم* .
الأحزاب : 64** إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكافِرينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعيراً
ص : 78** وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتي‏ إِلى‏ يَوْمِ الدِّينِ
هود : 18* أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ
النساء : 93*** لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً
الأحزاب : 57** إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً
ايا پيامبر اكرم و ائمه معصومين* دشمنانشون رو به ما معرفي كردند ؟ در اين پست فقط به چند تا روايت اشاره ميكنم . امام صادق*علیه السلام:سوگند به خدايي كه محمد را به حق مبعوث نمود اگر درقلب جبرئيل و ميكائيل ذره اي از محبت ان دو نفر ( ابو بكر و عمر )*بود خدا وند انها را با صورت در اتش جهنم مي انداخت .*بحار الانوار ج45 ص 339
*

---

سلام

آقا حمید رضا و آقا محمد پست های شما هیچ ربطی به سوال آقای اشرفی نداشت.ظاهرا اصلا شما پست آقای اشرفی رو نخوندین یا توان جواب دادن به سوال رو نداشتین

اگه نمی تونین به سوال جواب بدین پست نزارین

اما آقای اشرفی منظور شما در سوال این بود که خداوند دشمنان و یا آزار دهندگان پیامبر را در قرآن معرفی کرده یا نه؟اگه این بوده پس با استناد به روایات نمیشه بحث کرد

باید بریم تو آیات قرآن بگردیم ببنیم آزار دهندگان پیامبر چه کسانی بودند!!!!!!

یکی از آیاتی که آزار دهندگان پیامبر را به ما معرفی می کند این ایه هست که در خطبه غدیر تفسیر آن بیان شده است

وَ مِنْهُمُ الَّذينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنينَ وَ رَحْمَةٌ لِلَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ (آیه 61 سوره توبه)

و از ايشان كسانى هستند كه پيامبر را آزار مى‏دهند و مى‏گويند: «او گوش است.» بگو: «گوش خوبى براى شماست، به خدا ايمان دارد و [سخن‏] مؤمنان را باور مى‏كند، و براى كسانى از شما كه ايمان آورده‏اند رحمتى است.» و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مى‏رسانند، عذابى پر درد [در پيش‏] خواهند داشت‏

اذن به معنای گوش است توهینی که این عده به پیامبر می کردند این بود که به ایشان می گفتند گوش.آقا اشرفی اگه می توانی روایاتی که درباره این ایه آمده را بیاور

آقای اشرفی توضیح دادن!!!! ما میخواستیم بحث نخوابه....///14685124756!!!!!!!!!!!!
/
//

امام سجاد(علیه*السلام) فرمود: من لعن الجبت و الطاغوت لعنة واحدة کتب الله له سبعین الف الف حسنه محی عنه سبعین الف الف حسنه و رفع له سبعین الف الف درجه و من امسی یلعنهما لعنه واحده کتب له مثل ذلک؛
کسی که یک بار لعنت کند جبت و طاغوت را خداوند تعالی هفتاد میلیون حسنه برای او می*نویسد و هفتاد میلیون گناه از پرونده اعمالش پاک میکند و هفتاد میلیون درجه بر درجات او می*افزاید و هر آن کس که روز و شب بر او بگذرد در حالی که آن دو را لعنت کند همان حسنات برای او نوشته می*شود.
ابو حمزه ثمالی گفت: بعد از شهادت علی بن الحسین(علیه*السلام) خدمت مولایم امام باقر(علیه*السلام) رسیدم و این حدیث را به محضرشان عرضه داشتم فرمودند: بله این چنین است ای ثمالی! آیا دوست داری برای تو اضافه*تر بگویم؟ عرضه کردم بلی یا مولای. پس فرمودند: کسی که یک بار آن*ها را در صبح تا شام لعنت کند گناهی بر وی نوشته نمی*شود.
ابوحمزه گوید: بعد از شهادت امام باقر(علیه*السلام) به محضر مقدس امام صادق(علیه *السلام) رسیدم و حدیث پدر و جد مکرمش را خدمتش عرضه داشتم. حضرت فرمودند: یا ابوحمزه! مطلب حق و صحیح است، سپس فرمودند برای لعنت کننده یک میلیون درجه بالا می*برد و در ادامه فرمودند: ان الله واسعٌ کریم.[۱]

ـقال رسول الله(صلی الله علیه و آله) من تاثم ان یلعن من یلعنه الله فعلیه لعنة الله؛
کسی که احساس گناه کند از لعن کردن شخصی که خدا او را لعنت کرده، پس لعنت خدا بر او باد. [۲]
ـ قال الصادق(علیه*السلام): نحن معاشر بنی هاشم نأمر کبارنا و صغارنا بسبهما و البرائة منهما؛
ما بنی هاشم بزرگ و کوچک خود را امر می*کنیم به ناسزا گفتن به آن دو نفر و بیزاری جستن از آنان. [۳]

امیرالمؤمنین(علیه*السلام) فرمود: والله اگر این امت روی خاک بایستند با پای برهنه در حالی که بر سر خود خاکستر ریخته باشند و گریه و زاری کنند و بر کسانی که آن*ها را گمراه کرد*ه*اند و راه خدا را بسته*اند و مردم را به سوی جهنم خوانده*اند؛ لعنت کنند باز این امت در لعن و بیزاری کم کاری کرده*اند. [۷]
در روایات فراوانی آمده است که عوالمی وجود دارد که عدد آن*ها بیش از تعداد جن و انس است و اهالی آن عوالم تماما لعنت می*کند آن دو نفر را.[۸]
ـ قال رسول الله(صلی الله علیه و آله)… ان من عظیم ما یتقرب به خیار املاک الحجب و سماوات صلاة علی محبینا اهل البیت و اللعن لشانئینا؛
نبی اکرم(صلی الله علیه و آله)فرمودند: … به درستی*که بالا*ترین چیزی که برای بهترین ملائکه آسمان*ها و ملکوت باعث تقرب به خداوند تعالی می*شود، درود بر محبین اهل بیت (علیهم*السلام) و لعن بر دشمنان اهل بیت(علیهم*السلام) است.[۹]
پی نوشتها:
========
[۱] – شفاء الصدور فی شرح زیارت عاشورا: ذیل فراز اللهم حص انت اول ظالم بلعن منی…
[۲] – رجال کشی: ج ۲، ص ۸۱۱، رقم ۱۰۱۲٫
[۳] – رجال کشی: ص ۱۳۵ ـ بحارالانوار: ج ۴۷، ص ۳۲۳، حدیث ۱۷٫
[۴] – مجمع النورین و ملتقی البحرین: ص ۲۰۸٫
[۵] – امارة الولایة: ص ۵۱ ـ و تعلیقه شفاء الصدور: ج ۲، ص ۴۸٫
[۶] – تهذیب: ج ۲، ص ۳۲۱ ـ کافی: ج ۳، ص ۳۴۲ ـ بحارالانوار: ج ۳۰، ص ۳۹۷ از تهذیب و… .
[۷] – بحارالانوار: ج ۳۰، ص ۱۲۶ از اسرار آل محمد (صلی الله علیه و آله).
[۸] – بصائر الدرجات ، صفار: جزء ۱۰، باب ۱۴٫
[۹] – تفسیر الامام: ص ۲۹۵ ـ بحارالانوار: ج ۶۵، چاپ بیروت، ص ۳۷، حدیث ۷۹٫

پیامبر اکرم(ص) در خطبه غدیر فرمودند:الا من کنت مولی فهذاعلی مولاه اللهم وال من والاه وعاد من عاداه وانصرمن نصره واخذل من خذله
ترجمه:آگاه باشید آن که من سرپرست اویم پس این علی سرپرست اوست! خداوندا دوست بدارهر که اورا دوست می دارد و دشمن بدار هر که او را دشمن می دارد و یاری کن یار اورا و تنها گذار آنرا که او را تنها بگذارد.

آقای abbas !!!!!!چه ربطی داره؟!!!

روایاتی در مورد پیامبر که او را گوش صدا میزدند:

پیامبر در خطبه غدیر فرمود:

و نیز از آن روی که منافقان بارها مرا آزار رسانیده اند تا بدان جا که مرا اذن(گوش:سخن شنو و زود باور)نامیده اند به خاطر همراهی افزون و تمایل و پذیرش علی(ع)از من و توجه خاص من به او,تا بدان جا

که خداوند آیه ای فرو فرستاد(توبه,61)(واز آنان کسانی که پیامبر را آزرده و می گویند او گوش است,بگو آری او گوش است بر علیه آنان که گمان می کنند او تنها سخن میشنود,لکن او به خیر شماست,به

خدا ایمان دارد و اهل ایمان را تصدیق کرده راستگو می انگارد و او رحمت است برای ایمان شما و البته برای آنان که اورا بیازارند عذابی دردناک خواهد بود...)

و اگر می خواستم نام گویندگان چنین سخن را بر زبان آورم و به آنان اشاره کنم و مردمان را به سویشان هدایت کتم(که ان ها را شناسایی کنند و از انان پرهیز کنند)میتوانستم.لکن به خدا سوگند در

کارشان کرامت نموده لب فروبستم.

حب واجب تر هست یا بغض؟

اقای همتی جواب شماهم دادم هم در این مطلب و هم در مطلب غیبت هم لطف است.

دوستان لطف کنند فقط از نام کاربری برای خطاب کردن دوستان استفاده کنند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad ashrafi

حب واجب تر هست یا بغض؟

اقای همتی جواب شماهم دادم هم در این مطلب و هم در مطلب غیبت هم لطف است.

---

روایت:نصف دین حب و نصف دیگرش بغضه..
من فکر نکنم این دو بر هم برتری داشته باشند..!!

روایت از کی و سند؟

روایت فکر کنم از امام علی (ع)
سند داره من یادم نیست.

خب پس باید بگردی سندش پیدا کنید
یا یه جواب دیگه ای بدید

لا تجد قوماً مؤمنون بالله و الیوم الآخر یوادّون من حادّالله و رسوله ولو کانو آباءهم أو إخوانهم أو عشیرتهم(سوره ی مجادله آیه ی 22)
هرگز نمی یابی قومی را که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند که با آن کسی که با خدا و پیغمبرش دشمنی کند ، دوستی کنند، هرچند (این دشمنان خدا و رسول) پدرانشان یا پسرانشان یا خویشاوندانشان باشند.
پس طبق این آیه ی قرآن، امکان ندارد کسی ایمان به خدا و رسول داشته باشد و دشمنان آنان را نیز پذیرفته و با ایشان دوستی کند، و اگر کسی چنین کند ایمان به خدا و رسول ندارد!

محبت ما اهل بیت با محبت دشمن ما در یک دل جمع نمی شود؛ (زیرا) خدای تعالی فرموده:ما جعل الله لرجلٍ من قلبین فی جوفه.(خدا برای یک انسان دو قلب نیافریده است (تأویل الآیات 440؛بحارلانوار24/318؛ و آیه ی شریفه سوره ی احزاب 33.)
پس نمی توان ادعا کرد که ما دوست اهل بیت هستیم و در عین حال تحت ولایت دشمنان اهل بیت می باشیم، کسی که چنین بگوید، نه تنها محبت به اهل بیت ندارد بلکه ایمان به خدا و رسول نیز ندارد، زیرا تحت ولایت کسی رفتن و او را به عنوان امام پذیرفتن و از او پیروی کردن مرتبه ای بالا تر از دوستی است، پس چطور کسی که خود را تحت ولایت دشمن اهل بیت در آورده می تواند ادعای دوستی اهل بیت داشته باشد، و طبق آیه ی ذکر شده، او حتی به خدا و رسول ایمان هم نیاورده است!!!

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله و سلم فرمودند:
محکم ترین رشته ی ایمان ، محبّت در راه خدا و بغض و دشمنی دشمنان خداست.

(بحارالانوار27/57-56 ، شیعه وسنی قریب به این مضمون روایات فراوانی را نقل کرده اند، رجوع شود به: کنز العمال 1/287-288 و 9/3-5،11 و 15/890؛ مسند احم5/146؛ السنن الکبری10/233؛ مجمع الزوائد1/89-91، 162 ؛ المستدرک حاکم2/480.)

همچنین فرمودند:
مگر دین چیزی غیر از حب و بغض است؟!
(کافی2/125؛ وسائل الشیعه16/170؛ مستدرک12/226 و 15/128 ؛ المستدرک حاکم2/291؛ کنزالعمال 3/476،817)

مام رضا علیه السلام فرمودند: "کمال الدّین ولایتنا والبرائة من عدوّنا."
کامل بودن دین ، ولایت ما اهل بیت و بیزاری جستن از دشمن ماست .
(بحار الانوار جلد 27 ، صفحه 58)
همچنین امام صادق علیه السّلام فرمودند :
"کذب من ادّعی محبّتنا و لم یتبرّأ من عدوّنا ."
دروغ می گوید کسی که ادعای محبت و دوستی ما را دارد و حال آن که از دشمن ما بیزاری نمی جوید .
(بحار الانوار جلد 27 ، صفحه58)

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:
کسی که دشمنان ما را دوست بدارد، با ما دشمنی کرده است، و ما از او بیزار و متنفریم (بلکه) خدای عزّ و جلّ نیز از او بیزار است.
(تفسیر امام حسن عسگری علیه السلام584، بحارالانوار27/59)


امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:
هرکس می خواهد بداند در ادعای محبت ما صادق است یا نه بایستی دل خود را امتحان کند: اگر دید هم به ما و هم به دشمنان

ما محبت دارد بداند که ازما نبوده و ما هم از او نیستیم . خدا و جبرئیل و میکائیل دشمن او هستند، و خدای تعالی دشمن کافرین

است.
(تأویل الآیات439، بحارالانوار24/317.)

در نتیجه راه و ملاک تشخیص محبت واقعی داشتن برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام می باشد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:
اگر روزی پیش آمد که پیشوا و امام از اهل بیت علیهم السلام از چشم شما ناپدید گردید، آنهایی که دوست داشتی (و مأمور به

محبّت آنها بودی) دوست بدار، و آنهایی که دشمن و مبغوض داشتی دشمن بدار، و بر ولایت خود نسبت به موالیان خویش (یعنی

اهل بیت علیهم السلام) ثابت قدم باش، و هر صبح و شام (چشم به راه مولا و) منتظر فرج باش.
(الغیبة شیخ نعمانی158؛ بحارالانوار52/133)

پس فرقی نمی کند که ما در زمان امام حاضر باشیم یا غائب، از مهمترین وظایف ما، محبت نسبت به اهل بیت علیهم السلام و

برائت از دشمن ایشان است و وقتی چنین موضع گیری صحیحی پیدا کردیم و در ولایت ثابت قدم شدیم ، آنگاه است که منتظر

مولای خود حضرت حجّةبن الحسن العسگری عجّل الله تعالی فرجه الشریف هستیم

پس بر ماست که ابتدا بشناسیم که دشمن اهل بیت علیهم السلام چه کسانی بوده و چه ظلمهایی در حق اهل بیت علیهم

السلام کرده اند، سپس از طرق مختلف برائت و بیزاری خود را نسبت به ایشان ابراز کنیم، هرچند عده ای با ما مخالف بوده و یا

این طرز تفکر را نپسندند!

امام صادق(ع):
«كل من لم يحبّ على الدّين و لم يبغض على الدين فلا دين له.هر كس بخاطر دين دوستى نكند و بخاطر دين دشمنى نكند دين ندارد».

اصول كافى، ج 2، ص 127.

امام صادق(ع):
دوستى در راه خدا و دشمنى در راه خدا واجب است.
منبع یادم نیست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad.s

پیامبر:
یا علی!هر کس بغض تو را داشته باشد,الاغی بیش نیست

---

منبع این حدیث کجاست؟

امام صادق(ع):
«كل من لم يحبّ على الدّين و لم يبغض على الدين فلا دين له.هر كس بخاطر دين دوستى نكند و بخاطر دين دشمنى نكند دين ندارد».

اصول كافى، ج 2، ص 127.


واقعا این چه روایت سنگینی هست
من نباید با هرکسی فقط به خاطر اینکه اهل یک محل یا هم کلاسی هستم دوست بشم
بلکه باید در دوستیم حب و بغض را رعایت کنم

یک سوال:مگر تو قرآن نیامده که قلب دوتا نمیشه.

یعنی دو چیز متضاد در قلب جای نمیگیره؟

حب و بغض دو چیز کاملا متضاد هست و طبق ایه قران یا باید حب رو داشت یا بغض رو

وقتی هم جهت باشند مخالف نیستند و ارتباط منطقی دارند
دوستی با دوستان خدا ودشمنی با دشمنان خدا با هم تناقض ندارد و یک چیز هستند لذا کسی که با دشمنان خدا دشمنی ندارد در حقیقت ابدا با خدا نیست
لذا دوستی با خدا بدون دشمنی با دشمنان خدا امکان ندارد