آیا کسی هست که برای امام زمان (ع) زراره بن اعین باشد؟

در طول تاریخ، جنگ و توطئه دشمنان منحصر به درگیری نظامی نبوده و نخواهد بود، در برخوردهای نظامی مهاجم متحمل هزینه های سنگین می شود و تحمل این هزینه ها را برای مدت زیادی ندارد، وانگهی هیچ گاه هیچ ملتی به راحتی در مقابل زور و قوه قهریه سر تسلیم فرود نمی آورد.

جبهه ای که دشمنان بیشترین فعالیت ها را در آن می کنند جبهه فرهنگی است. در این نوع جنگ مهاجم به عنوان تجاوزگر، رخ نمی نمایاند؛ دنیای مادی طرف مقابل را تهدید نمی کند، حرکتی مرموزانه و پیوسته دارد.

طرف مقابل زمانی متوجه حضور بیگانه می شود که کار از کار گذشته و دشمن موفقیت های بزرگ و مهمی کسب کرده است، دشمن سربازانش را وارد خانه و کاشانه ملت مورد هجوم نمی کند بلکه افراد خودی استحاله می شوند و ناخود آگاه سرباز گوش به فرمان دشمن می شوند یعنی آرمان ها، ارزش ها ضد ارزشها و ایده آل های ایشان مطابق میل و اراده دشمن می شود و آنگونه که خصم می خواهد می اندیشد، تصمیم می گیرد و عمل می کند.

صد البته که جامعه ما هم امروز حقیقتا وارد این جنگ فرهنگی و فکری شده و ای بسا که بعضا در کشاکش این محاربه فرهنگی دشمن توانسته باشد موفقیت هایی به دست آورد.

یکی از مهم ترین ابزارهای دشمن برای پیش بردن اهداف خود الگو سازی برای جامعه هدف است، جامعه زمانی در مسیر سقوط قرار می گیرد که الگوهای اصیل خویش را فراموش سازد و به سمت الگوهای مصنوعی و القایی حرکت کند لذا زمانی که شخصیت های خیالی ساخته و پرداخته شده غربیان - مثل مرد عنکبوتی، هری پاتر و...- برای کودکان و نوجوانان ما شخصیت هایی آرمانی می شوند باید خطر را احساس کنیم.

لذا بر فرهیختگان و متولیان فرهنگی است که الگوهای اصیل دینی را با روشی هنرمندانه و بدیع به جامعه معرفی کنند تا راه را بر نفوذ فرهنگ های تو خالی ببندند به این بهانه به بررسی اجمالی یکی از شاگردان امام صادق علیه السلام می پردازیم، زیرا بر این باوریم که اصحاب و یاران ائمه که همه چیز خود را در راه محبوب و مولایشان و امام زمانشان فدا کردند قهرمانانی هستند که قابل قیاس با شخصیت ها و قهرمانان کذب و وهمی که به ما القا می شوند نبوده و درافقی بسیار بالاتر قرار دارند. آنها باید برای جوانان ما خاصه متدینین الگو و سر مشق باشند.

ای زراره اسم تو از اسامی اهل بهشت است

زراره زمانی به خدمت امام رسید که نوجوانی بود که هنوز مویی بر صورتش نروئیده بود؛ وی توانست به مرتبه ای برسد که امام از او تجلیل کند. با توجه به این که امام معصوم هیچ گاه در کلماتش دچار غلو نمی شود و آنچه که بیان می کند حقیقت محض است کلماتی که امامان معصوم در مورد زراره فرمودند را مرور می کنیم. این کلمات نشان از عظمت و رفعت مقام زراره است.

حضرت خطاب به زراره می فرمایند: «اسم تو از اسامی اهل بهشت است» ویا در جایی دیگر می فرمایند: «تو دوست داشتنی ترین فرد نزد من هستی چه در حال حیات و چه در حال مرگ» و در جایی دیگر زراره را مصداق آیه شریفه «السابقون السابقون...» معرفی می کنند و او را احبّ الناس به سوی خودش احبّ اصحاب امام باقر معرفی می کند و در پیامی به زراره می فرماید: «به خدا قسم من از تو راضی هستم که بعد از این رضایت من، مهم نیست که مردم درباره تو چه می گویند»

امام باقر علیه السلام می فرماید: «زراره از امناء خداوند بر حلال و حرامش می باشد.» حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام می فرماید: «... روز قیامت منادی ندا می دهد کجایند حواریون جعفر بن محمد علیهما السلام. زراره بن اعین یکی از حواریون امام صادق علیه السلام است که بر می خیزد...»
پس از بیان ضرورت شناخت و معرفی یاران صدیق اهل بیت و معرفی زراره، یار باوفای امام صادق (ع) به عنوان یکی از نمونه های اصحاب مورد تایید اهل بیت، به بیان سخنان تاییدی ائمه هدی پیرامون شخصیت این یار خاص ایشان پرداختیم.

اما اکنون باید یافت، شخصیتی که این چنین مورد علاقه و محبت امام زمان خویش است و مدال افتخار رضایت امام را به سینه دارد، چگونه بدین رفعت و بلندی رسیده است؟ و چه خصوصیاتی داشته که احب الناس برای امام بوده است حیا و میتا؟



خصوصیات مهم زراره


1. مدافع مکتب اهل بیت: امام باقر علیه السلام می فرماید: «اگر زراره نبود آثار نبوت منقطع می شد» (رجال ابن داوود صفحه 362) لازم به یادآوری نیست که انقطاع آثار رسول یعنی انقطاع دین.


2. درایت و یقین نسبت به احادیث ائمه علیهم السلام؛ زراره می گوید: به خدا سوگند هر حرفی که از کلمات جعفر بن محمد را می شنوم، ایمانم به او زیادتر می شود (رجال کشی صفحه 133)


3. علم بالای زراره؛ جمیل بن دراج می گوید: «ما در کنار زراره همانند بچه های کوچکی بودیم در اطراف معلم» و در روایتی او معدن علم معرفی شده است.


4. مبارزه با بدعت ها درباره او و یارانش؛ امام فرمود: بوسیله ایشان بدعت ها در دین کشف، و انحراف منحرفان و غالین در دین برطرف شد.


5 و 6. زراره از مخبتان و نجبا بود که این دو مقام بالای شیعیان اهل بیت است؛ برای اطلاع بیشتر به بحارالانوار جلد 2 کتاب علم باب نجبا مراجعه شود.


7. احیاي ذکر و احادیث اهل بیت؛ امام صادق علیه السلام می فرماید: «هیچ کس یاد و احادیث ما را زنده نکرد، الا زراره و ابوبصیر؛ ایشان حافظان دین و امینان پدرم بر حلال و حرام خدا هستند.» شاید مهمترین خصوصیت زراره حفظ و نگهداری و انتقال احادیث امام جعفر صادق و امام باقر علیهماالسلام بود.


حفظ و بقاي مکتب شیعه مرهون و مدیون علوم الهی امام صادق علیه السلام است، از این رو مکتب شیعه را مکتب جعفری نامیدند.



علوم امام صادق علیه السلام در قالب احادیث این بزرگواران و با تلاش های سخت و طاقت فرسایی به ما رسیده؛ اصحاب امامیه هجرت های طولانی و صعب، فرار از دست ظالمان، زندان ها و شکنجه ها را پشت سر گذاشتند تا توانستند این روایات را به ما برسانند.


برای نمونه ابن ابی عمیر یکی از مشایخ ثقات، هزار ضربه شلاق خورد تا شیعیان و راویان حدیث را لو بدهد و چندین سال به جرم شیعه بودن تحمل زندان کرد.



به راستی زراره چه مجاهدت و تلاش عظیمی کرده است که امام صادق علیه السلام می فرماید: «رحم الله زرارة بن أعين لو لا زرارة بن أعين لو لا زرارة و نظراؤه لاندرست أحاديث أبي عليه السلام؛ اگر زراره نبود احادیث پدرم مندرس می شد (رجال‏الكشي زرارة بن أعين»



یا در حدیثی دیگر آمده است: اگر زراره نبود محققا احادیث پدرم از بین می رفت (رجال ابن داود)؛ حضرت این کار زراره را با حلق راس سلمان و مقداد و دفاع از امیرالمومنین در باز پس گیری خلافت مقایسه می کند و این دو کار را همردیف می داند. (رجال کشی)


زراره علاوه بر تقوای بالا، به مقام رفیع اخبات رسیده بود؛ به طوري كه در زیارت امین الله آمده است: اللهم ان قلوب المخبتین الیک و الهه.



در عین حال مجاهدی نستوه و خستگی ناپذیر بود که با مجاهدت های علمی خويش بوسیله حفظ و نشر احادیث، توانست دفاع جانانه ای از امام زمانش بکند.



هر مسلمان بدون شک زمانی می تواند از یاوران آن امام غايب باشد که حرکت و مسیرش مانند زراره باشد؛ ویژگی مهم او اخذ معارف فقط و فقط از عترت که مفسر قرآن هستند، بود.



زراره بحق یافته بود که «الیمین و الیسار مضله»، از این رو بود که هیچ گاه دچار لغزش و ضلالت نشد؛ چرا که وعده مولایش امام صادق علیه السلام را حق یافته بود که «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ قَالَ مَنْ دَانَ اللَّهَ بِغَيْرِ سَمَاعٍ عَنْ صَادِقٍ أَلْزَمَهُ اللَّهُ التِّيهَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ؛ هر کس دینداری کند بدون شنیدن و استماع از امام معصوم، خداوند او را دچار سرگردانی می کند.»(بحارالأنوار293)


عدم التفات و توجه به احادیث معصومین ملازمه دارد با سرگردانی و حیرت گویی که این سنت خداوند است که حیرت را جزا و کیفر عدم رجوع به خانه اهل بیت قرار داده است، لذا ائمه اطهار علیهم السلام اوامر و دستورات زیادی مبنی بر مذاکره حدیث به شیعیان داده اند از جمله اينكه «عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع أَنَّهُ قَالَ تَزَاوَرُوا وَ تَذَاكَرُوا الْحَدِيثَ إِنْ لَا تَفْعَلُوا يَدْرُسْ» (مستدرك‏الوسائل ج 17 ص 288)؛ اگر مذاکره حدیث صورت نگیرد احادیث مندرس می شوند و این یعنی کم رنگ شدن دین و دین گریزی و فراموش شدن ارزش های مذهبی و در نهایت طبق وعده امام حیرت و سر گردانی.


حال بنا بر آنچه که گذشت جا دارد این را سوالات را از خود بپرسیم؛ واضح تر سخن بگوییم، بلکه این نهیب را به خود بزنیم که آیا حدیث و مذاکره حدیث در محافل علمی، مذهبی و حتی اجتماعی جامعه ما مندرس نشده است؟ آیا شخص یا اشخاصی هستند که برای امام زمان زراره بن اعین باشند؟ آیا هرج و مرج و سرگشتگی در فضای فرهنگی جامعه ما علتش دوری از احادیث اهل بیت نیست؟ آیا باقی ماندن در حیرت و سرگشتگی غیبت کبری نمی تواند به علت انزوا و اندراس روایات اهل بیت در بین ما شیعیان باشد؟
منبع:
http://www.snn.ir/news-13900703023.aspx