وهابیت از اسلام نیست (ملاک کفر وایمان در اسلام)

ا قوت گرفتن فعالیت تکفیری ها در کشورهای مختلف سوالی به ذهن میرسد و آن این است که از نظر اسلام واقعا ملاک کفر وایمان چیست؟آیا شیعه وسنی درملاک کفر وایمان با هم اختلاف دارند؟ آیا واقعا تکفیری ها که به راحتی هر کسی را تکفیر میکنند طبق نظر اسلام عمل میکنند؟
ايمان و كفر معاني و درجات مختلفي دارد و منظور ما در اینجا از ايمان و كفر ورود و خروج در اسلام از نظر فقهي است. يعني با چه شرايطي شخص وارد اسلام ميشود و مسلمان محسوب ميشود وبا چه شرايطي از اسلام خارج شده و مرتد محسوب ميشود.
اين مساله از نظر شيعه و مذاهب اربعه اهل سنت اختلافي نيست بلكه مورد اتفاق است و همگي شرط ايمان و كفر را شهادتين و به عبارتي اعتراف به ضروريات دين مي دانند.
اقرار به شهادتين قبول توحيد و نبوت و لوازم اين دو مي باشد. لوازم اين دو شامل ايمان به معاد و قرآن و انبياء وملائكه و... و همچنين برخي احكام ضروري دين است.
در منابع اساسى شيعيان واهل سنت از جمله در صحيح بخارى و اصول كافى ملاكهاي ايمان وكفر با صراحت آمده، معيار حقيقى اسلام، اظهار شهادتين است كه با آن، گوينده در حريم دين اسلام وارد شده و خون و مال و عرض و آبرويش حفظ مى‏ شود.

http://s5.picofile.com/file/8108703718/images.jpg

صحيح بخارى كتاب ابواب قبله، حديث 385 : امرت ان اقاتل الناس حتى يقولوا لا اله الا الله فاذا قالواها و صلوا صلاتنا و استقبلوا قبلتنا و ذبحوا ذبيحتنا فقد حرمت علينا دمائهم و اموالهم.
كافى، ج2، ص 399: امام‏ صادق عليه‏ السلام: الاسلام هو الظاهر الذى عليه الناس شهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله و اقامة الصلاة و ايتاء الزكاة و حج البيت و صيام شهر رمضان.
آيت الله سبحاني در اين باره مي فرمايند:
در عصر رسول خدا ( صلّي الله عليه وآله وسلّم ) ، ملاك ايمان، شهادت به سه چيز بود: توحيد، نبوت و معاد.( ايمان به معاد لازمه ايمان به توحيد و رسالت بود) اگر كسي به اين سه مسئله اعتراف مي*كرد، او را مسلمان مي*شمرد، بنابراين، همه فرق اسلامي كه بر اين سه اصل، ايمان دارند، همگان در حظيره ايمان وارد شده*اند. پيامبر ( صلّي الله عليه وآله وسلّم ) ،....
البته يك رشته مسائل در اسلام، حالت ضروري و بديهي پيدا كرده مانند خاتميت پيامبر و جسماني بودن معاد، و يا جسم نبودن خدا و محبت و دوستي خاندان رسالت هرگاه كسي يكي از آنها را منكر شود، از آن نظر كه انكار آنها در نظر منكر، ملازم با انكار يكي از اصول سه*گانه است، چنين فردي از حظيره اسلام، بيرون مي*رود.

كتاب جدال احسن (نقد و بررسي شبهات وهابيان) صفحه 33 و34
شيخ ابوالحسن اشعرى در آغاز كتاب مقالات الاسلاميين مى ‏نويسد: اختلف المسلمون بعد نبيهم في أشياء ضلل بعضهم بعضا و تبرأ بعضهم عن بعض فصاروا فرقا متباينين الا أن الاسلام يجمعهم و يعمهم فهذا مذهب و عليه أكثر أصحابنا؛ پس از پيامبر اكرم مسلمانان درباره ـ بعضى ـ چيزها دچار اختلاف شدند، به گونه‏ اى كه يكديگر را گمراه دانسته و از يكديگر برائت مى ‏جستند، اما در عين حال اسلام همه آنان را جمع نموده و تحت پوشش خود قرار داد و اين مذهب و عقيده بيشتر اصحاب ما مى ‏باشد.
در عقايد طحاوى(از علماي اهل سنت) آمده است: و نسمى أهل قبلتنا مسلمين مؤمنين ماداموا بما جاء به النبى صلي الله عليه و آله معترفين. قال رسول اللّه‏ صلي الله عليه و آله من صلى صلاتنا و استقبل قبلتنا و أكل ذبيحتنا فهو المسلم و ان المسلم لا يخرج من الاسلام بارتكاب الذنب مالم يستحلّه.
اهل قبله تا هنگامى كه به دستورات پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله مؤمن و معترف باشند، مسلمان و مؤمن خواهند بود زيرا پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود كسى كه به جاى آورد نماز ما را و بپذيرد قبله ما را و بخورد از ذبيحه ما كه حلال شمرده شده از اسلام بيرون نمى‏ رود. شرح عقايد الطحاوى، ص 288 و 426

فخر الدين رازي (از علماي اهل سنت) گفته است: الكفر عباره عن انكار ما علم بالضروره مجي‏ء الرسول به، فعلي هذا لا يكفر احد من اهل القبله‏.
كفر عبارت است از انكار آنچه بالضروره معلوم است كه پيامبر اكرم از جانب خداوند آورده است. بنابر اين هيچ يك از اهل قبله تكفير نمي‏شود. تلخيص المحصل، ص 405
با این اوصاف کاملا روشن است که تکفیر کردن تکفیری ها که به راحتی شیعه وسنی را با کمترین بهانه تکفیر می کنند به هیچ وجه مطابق با اسلام نیست