احدیثی در مورد تبری از دشمنان اهل بیت.
در این پست به برخی روایات در مورد تبری از دشمنان اهل بیت می پردازیم.
رسول الله صلي الله عليه واله وسلم صراحتا فرمود : يا علي اگر بنده اي هزار سال خدا را عبادت كند و روز ها روزه بگيرد و شب ها شب زنده داري كند و به اندازه كوه احد طلا و نقره داشته باشد و همه انها را در راه خدا انفاق كند و در بين صفا و مروه مظلوما كشته شود ، *اگر ولايت توو فرزندان تو را نداشته باشد هيچ يك از اعمالش قبول نميشود و حتي بوي بهشت هم به مشامش نمي رسد و نيز ولايت تو بدون برائت از دشمنان تو و دشمنان فرزندان تو قبول نيست (1).
امام صادق عليه السلام : دروغ ميگويد كسي كه ادعا كند ما را دوست دارد و از دشمنان ما برادت نميجويد . (*2)
امام صادق عليه السلام فرمودند: هر کس در کفر دشمنان ما (اهل بيت ) و کساني که به ما ظلم کرده اند شک کند او خود کافر است (3)
اميرالمؤمنين(عليه*السلام) فرمودند: والله اگر اين امت روي خاك بايستند با پاي برهنه در حالي كه بر سر خود خاكستر ريخته باشند و گريه و زاري كنند و بر كساني كه آن*ها را گمراه كرد*ه*اند و راه خدا را بسته*اند و مردم را به سوي جهنم خوانده*اند؛ لعنت كنند باز اين امت در لعن و بيزاري كم كاري كرده*اند. (4)
در روايت آمده است: مرد خياطي دو پيراهن نزد امام صادق(عليه*السلام) آورد و عرض كرد: من هنگام دوختن يكي از اين دو پيراهن صلوات بر محمد و آل محمد مي*فرستادم و هنگام دوختن ديگري لعن بر دشمنان محمد و آل محمد(صلي الله عليه و آله) مي*فرستادم. شما كداميك را اختيار مي*نماييد؟ امام صادق(عليه*السلام) پيراهني را كه با ذكر لعن دوخته شده بود انتخاب نمودند و فرمودند: من اين پيراهن را بيشتر دوست دارم. (5)
اميرالمؤمنين(عليه*السلام) در حال طواف كعبه بود مردي پرده خانه كعبه را گرفته و صلوات بر محمد و آل محمد(صلي الله عليه و آله) مي*فرستاد، حضرت بر او سلام نمود. بار دوم حضرت او را ديدند ولي سلام نكردند. آن مرد عرض كرد يا اميرالمؤمنين! چرا اين بار به من سلام ننموديد؟ حضرت فرمود: نخواستم تو را از ذكر لعن كه اين بار مي*گفتي باز دارم. چرا كه لعن از صلوات بر محمد و آل محمد(صلي الله عليه و آله) بالاتر است. (6)
امام محمد باقر عليه السلام فرمودند: اي اباحمزه ! همانا کسي (واقعا) بندگي خدا را مي کند که شناخت به او داشته باشد. واما کسي که شناخت به او ندارد مانند کسي است که عبادت و بندگي غير او را مي کند اين چنين که مخالفين را در گمراهي مي بيني. ابوحمزه مي گويد عرض کردم: خدا امور شما را اصلاح فرمايد معرفت و شناخت خدا چيست ؟ حضرت فرمودند: شناخت خدا و معرفت به او چنين است که در پيروي از اميرمومنان علي عليه السلام و اقتدا به او و پيشوايان هدايت(امامان) بعد از او، و برائت و بيزاري از دشمنان ايشان به سوي خدا، تاييد و تصديق خدا و رسول ص را بکند. ابوحمزه مي گويد: عرض کردم خدا امور شما را اصلاح فرمايد چه عملي را انجام دهم تا حقيقت ايمان را در خود کامل کنم؟ حضرت فرمودند: دوستي کن با دوستان خدا و دشمني کن با دشمنان خدا و با راستگويان باش همانطور که خدا تو را امر فرمود. (کونوا مع الصادقين)ابوحمزه گويد عرض کردم: دوستان چه کساني هستند؟ حضرت فرمودند: دوستان خدا حضرت محمد رسول خدا ص و علي و حسن و حسين و علي بن حسين عليهم السلام پس امر منتهي به ما ميشود و سپس به سوي فرزندشان جعفر عليه السلام اشاره نمود و فرمودند: پس هر کس که دوست بدارد ايشان را همانا دوستدار دوستان خداست و با راستگويان است. همانطور که خدا به او فرمان داده است. ابوحمزه گويد: عرض کردم خدا امور شما را اصلاح فرمايد، دشمنان خدا چه کساني هستند؟ حضرت فرمود: چهار بت هستند. عرض کردم: چه کساني هستند؟ فرمودند: ابوالفصيل و رمع و نعثل و معاويه (ابوبکر و عمر و عثمان و معاويه) و هر کس که متديّن به دين آنها باشد. پس هر کس که با آنان دشمني کند همانا با دشمنان خدا دشمني کرده است. ( 7)
امام صادق عليه السلام فرمودند: دوستي اولياي پروردگار واجب و بيزاري جستن از دشمنان اولياي خدا نيز واجب است. بيزاري از کساني که به آل پيامبر ص ظلم نمودند و نسبت به آنان پرده دري کردند. فدک را از حضرت فاطمه سلام الله عليها گرفتند و او را از ارث محروم داشتند و حقوق او و همسرش را غصب نمودند. و براي آتش زدن خانه حضرت فاطمه سلام الله عليها همت گماردند و ظلم به آنها را پايه ريزي کردند و سنت رسول الله ص را تغيير دادند واجب است. همچنين واجب است بيزاري جستن از ناکثين و قاسطين و مارقين و نيز بيزاري از تمامي انصاب و ازلام و پيشوايان گمراهي و رهبران ظلم از ابتدا تا انتهايشان. و نيز واجب است بيزاري از شقي ترين اولين و شقي ترين آخرين، پي کننده شتر ثمود و قاتل اميرالمومنين عليه السلام و نيز واجب است بيزاري از تمامي قاتلان اهل بيت عليهم السلام. ( 8 )
امام باقر علیه السلام فرمودند: همانا آن دو شیخ (عمر و ابابکر) از دنیا رفتند وتوبه نکردند و به یاد نیاوردند آن ظلمهایی که در حق امیرالمومنین علیه السلام روا داشتند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن دو باد. (9)
امام کاظم علیه السلام فرمودند: اولی و دومی همان دو نفری هستند که به اندازه چشم به هم زدنی ایمان نیاوردند.(10)
امام كاظم علیه السلام فرمودند: هردو نفر (عمر و ابابکر) کافرند. نفرین و لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها باد. به خدا سوگند هیچگاه به دل ایمان نداشتند ... همیشه حیله باز و اهل شک و ریب و نفاق بودند تا ملائکه عذاب, آنها را قبض روح و به جایگاه ذلت و خواری در دارالمقام (دوزخ) فرستادند (11)
ابوحمزه ثمالی می گوید: به امام سجاد علیه السلام عرض کردم: از شما درباره فلانی و فلانی (عمر و ابابکر) سوال دارم ؟ حضرت در پاسخ فرمودند: لعنت خدا بر آن دو باد به عدد تمام لعنت های الهی و به خدا سوگند آن دو مردند در حالی که کافر و مشرک به خدای بزرگ بودند. (12)
ابو علی خراسانی از غلام امام سجاد علیه السلام نقل می کند که او گفت: در خدمت امام سجاد علیه السلام خلوتی داشتیم به او عرض نمودم: از من بر شما حقی است اگر من را از احوال آن دو (عمر و ابابکر) با خبر نسازید ؟ پس حضرت فرمودند: آن دو کافرند و هر کس محبت آنها را داشته باشد کافر است.(13)
شیخ مفید از طریق اهل سنت به اسناد خویش از محمد بن سائب و او از کلبی نسابه نقل نموده که گفت: هنگامی که امام صادق علیه السلام به عراق آمده و در منزل حیره اقامت گزیدند. ابوحنیفه به محضر آن حضرت شرفیاب شده و در مورد مسائلی از حضرت سوال نمود که از جمله آنها این بود: فدایت شوم امر به معروف چیست؟ فرموند: ای ابا حنیفه ! معروف نزد اهل آسمان و زمین, امیرالمومنین علیه السلام است. عرض کرد: فدایت گردم منکر چیست؟ فرمود: منکر آن دو نفر هستند که در حق او ظلم کردند و خلافتش را غصب کردند و مردم را بر او مسلط نمودند. عرض کرد: پس این که می بینیم مردم معصیت می کنند و آنها را نهی از معاصی می نماییم چیست؟ فرمود: آن امر به معروف و نهی از منکر نیست بلکه (آنچه که گفتم) خیری است مقدم بر آنچه که تو می گویی.(14)
فضیل بن رسان از امام باقر علیه السلام نقل می کند که حضرت فرمودند: مثال ابوبکر و پیروانش مثال فرعون و فرعونیان است و مثال امام علی علیه السلام و شیعیانش مثال موسی علیه السلام و پیروانش است(15)
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسی که ذره ای از محبت اولی و دومی را به دل داشته باشد استحقاق بهشت ندارد(16)
سلمان فارسی رحمه الله به عمر گفت: از رسول خدا صلی الله علیه واله در مورد آیه: در آن روز (قیامت) کسی مانند او عذاب نمی شود و کسی مانند او به بند کشیده نمی شود. (فجر 25-26) سوال کردم. حضرت فرمودند: به درستی که آن شخص تو هستی ای عمر . او به سلمان گفت ساکت شو! (17)
حسین بن ثویر و ابوسلمه سراج نقل کرده اند که: از امام صادق علیه السلام شنیدیم که آن حضرت بعد از هر نماز واجب لعن می کرد چهار مرد ملعون و چهار زن ملعون را. اما مردان عبارتند از: ابابکر, عمر, عثمان, معاویه و زنان عبارت بودند از: عائشه,حفصه, هند و ام الحکم خواهر معاویه (18)
امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است که فرمودند: خدا پسر خطاب (عمر) را لعنت کند. اگر او نبود هیچ مرد و زنی زنا نمی کرد مگر زن و مرد شقی.(19)
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: به خدا قسم در هر نمازم بر تو (ابوبکر) نفرین میکنم.(20)
امیر المومنین علیه السلام فرمودند: خدا رحمت کند سلمان و اباذر و مقداد را, هیچ کس به اندازه ایشان آن دو (عمر و ابابکر) را نشناخت و از آنان بیزاری نجست و آنان را لعنت ننمود(21)
امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت قائم عج ظهور فرماید آن دو (عمر و ابوبکر) را لعنت نموده و از آنها برائت می جوید.(22)
