اعتقاد به تبعیت از بزرگان، شبهه*ای شیطانی است

جنگ حزب خدا با حزب شیطان

دنیایی که از ابتدای خلقت با جنگ آدم ابوالبشر با ابلیس شروع شد و با کشته شدن هابیل توسط حزب شیطان ادامه پیدا کرد و این جنگ بین دو حزب شیطان و حزب خداوند ادامه داشت تا شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) و شهادت فرزند مطهرش در کربلا و این جنگ هم چنان بین دو حزب ادامه دارد، اما جنگی که پایانش معلوم است.
عاقبت این جنگ به غلبه لشکریان خدا خواهد انجامید و همه اهل ایمان یقین دارند که وعده خداوند حق است، لذا در این جنگ تاریخی خدا به شیاطین انس و جن مهلت داده است که خودنمایی کنند.
خودنمایی ایشان صحنه*ای برای آزمایش بندگانش شود و کوره*ای برای خالص شدن مدعیان ایمان باشد، نباید نگران این بود که شیطان و شیطان پرستان پیروز می*شوند یا پیروان خدا؟ بلکه بزرگترین نگرانی که هر شخص عاقلی باید داشته باشد این است که با ید هر لحظه به خود نهیب زند که آیا او از حزب شیطان است یا از حزب خدا؟
انسان عاقل در جنگی که از ابتدا فاتح آن معلوم است در گروه مغلوب وارد نمی*شود. انسانی که بهره*ای هرچند کم از خرد داشته باشد سعی می*کند خود را به حزب غالب برساند و از زمره ایشان شود، اما چگونه خود را به حزب خدا برساند؟ از کدام راه؟ شیطان که همیشه در مقابل انسان قسم یاد می*کند که: من نصیحت کننده*ای امین هستم.

شبهه، فرزند شیطان است

شیطان همیشه راه خود را راه فلاح و رستگاری نشان می*دهد. بیشتر کسانی که گمراه شدند به طمع رستگاری از شیطان تبعیت کردند؛ چراکه کار شیطان تظاهر به حق است. شیطان باطل خود را رنگ حق می*زنند و باطل خویش را شبیه حق می*کند و این گونه شبهه پا به عالم وجود می*گذارد و آغازی برای انحراف می*شود و بعضا هم عاملی برای انحراف.

«رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً کَبیراً»؛ پروردگارا دو چندان از عذاب و شکنجه (که بما داده‏اى) بایشان بده (زیرا آنان هم گمراه بودند و هم گمراه کننده) و اینان را لعن کن و از رحمتت دور گردان لعن کردن بزرگ (که هیچ گاه سزاوار رحمت و مهربانى نگردند. برخی از اهل جهنم از تبعیت کردن از بزرگان قوم خویش یا کسانی که بزرگ جلوه داده شده*اند ناله می*کنند و لعن و عذاب را برای رهبران دنیایی خویش می*خواهند

پس باید شیطان را با شبهه هایش شناخت. اگر شبهات شیطان شناخته نشود دام شیطان همیشه برای ما پهن است و ما در معرض به دام افتادن خواهیم بود.
یکی از شبهات بزرگ شیطان که بسیار از آن سود جسته و جمع بسیاری را به دام هلاکت انداخته است شبهه شخصیت پرستی است. شیطان باطل خویش را بر زبان بزرگان قوم جاری می*سازد یا افعال شیطانی را به افراد صاحب نفوذ در اقشار جامعه وحی می*کنند.

اعتقاد به تبعیت از بزرگان، شبهه*ای شیطانی است

و مردم به خیال اینکه اینان بزرگند و تبعیت از بزرگ کاری واجب است خواسته یا ناخواسته در دام شیطان می*افتادند غافل از اینکه این بزگان قوم خود یا شیطانی پلیدند یا از حزب شیطان. قرآن کریم این کتاب هدایت گزارش این مردم فریفته توسط بزرگان قوم را این گونه گزارش می*دهد:

باید شیطان را با شبهه هایش شناخت. اگر شبهات شیطان شناخته نشود دام شیطان همیشه برای ما پهن است و ما در معرض به دام افتادن خواهیم بود

«یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یا لَیْتَنا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولاَ»؛ و یاد کن (اى محمّد(صلی الله علیه وآله)) روزى را که روی*هاى اینان در آتش گردانیده شود (روی*هاشان را از سویى بسویى می*گردانند) در حالى که می*گویند: اى کاش خدا را اطاعت می*کردیم و اى کاش رسول و فرستاده را فرمان می*بردیم‏(3)
«وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ کُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبیلاَ» و گویند: پروردگارا ما (در دنیا) مهتران و بزرگان خودمان را پیروى کردیم، پس ایشان ما را از راه گمراه کرده و بیرون بردند(4)
«رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَیْنِ مِنَ الْعَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً کَبیراً»؛ پروردگارا دو چندان از عذاب و شکنجه (که بما داده‏اى) بایشان بده (زیرا آنان هم گمراه بودند و هم گمراه کننده) و اینان را لعن کن و از رحمتت دور گردان لعن کردن بزرگ (که هیچ گاه سزاوار رحمت و مهربانى نگردند.) (5)
برخی از اهل جهنم از تبعیت کردن از بزرگان قوم خویش یا کسانی که بزرگ جلوه داده شده*اند ناله می*کنند و لعن و عذاب را برای رهبران دنیایی خویش می*خواهند.

پی*نوشت*ها:
1. سوره مجادله، آیه22.
2. سوره مائده، آیه 56.
3. سوره احزاب، آیه 66.
4. همان، آیه 67.
5. همان، آیه 68.

فرآوری : زهرا اجلال

بخش قرآن تبیان

منبع :
«خبرگزاری دانشجو»، حامد صارم
به نقل از :
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=225784