نمایش نسخه قابل چاپ
منظور از رجعت چیست؟ آیا رجعت به معناى بازگشت برخى از اموات (ائمه (علیهم السلام) و گروهى از مؤمنان و کافران) به دنیاست و یا به معناى بازگشت دولت و قدرت به خاندان رسالت است؟ آیا رجعت به معناى نخست، ممکن است؟ آیا همانگونه که رجعت در امتهاى پیشین واقع شده است، در امت اسلامى نیز واقع خواهد شد؟ رجعت چه زمانى واقع مىشود؟ چه کسانى مشمول رجعت مىشوند؟ آیا رجعت همگانى است یا اختصاصى؟ و بالاخره فلسفه آن چیست؟
اقا عباس لطفا به زبان امروزی اینارو بگید.ادبیاتی نفرمایید. بنده هیچی از سوالاتتون نفهمیدم!
چه قدر سوال داری abaas
مهمترین سوالتونو اگه میشه بگید
در مورد رجعت ائمه سلام الله علیهم روایات کثیری مو جود است ، در حدیث معتبری از امام باقر (عليه السلام) وارد شده است که اول کسي که در رجعت زنده شده ، برمي گردد امام حسين (عليه السلام) می باشد ، ايشان آنقدر در زمين پادشاهي مي کنند که موي ابروانشان بر روي چشمان مبارکش قرار گیرد . (مهدی موعود ترجمه ج 13 بحار متن 1190 )
منظور از رجعت بازگشتن است
شیخ مفید میفرماید:خداوند متعال گروهی از امت محمد(ص) را بعد از وفاتشان قبل از روز قیامت زنده می کند و این مذهب از مختصات آل محمد(ص) است و قرآن نیز بر آن شاهد است.
منبع:بحار الانوار ج 53 ص 136
امام صادق(ع): كسى كه قائل بمتعه ما و ازدواج موقت (كه آن را صيغه هم ميگويند) نشود و ايمان برجعت ما نداشته باشد، از ما نيست.
منبع: بحار الانوار ج53 ص 135
حضرت موسى كاظم عليه السلام روايت ميكند كه فرمود: مردمى كه مردهاند بدنيا بازگشت خواهند كرد و انتقام خود را مىگيرند بهر كس آزارى رسيده بمثل آن قصاص ميكند و هر كس خشمى ديده بمانند آن انتقام ميگيرد و هر كس كشته شده قاتل را خود بتقاص خون خود ميكشد و براى اين منظور دشمنان آنها نيز بدنيا برمىگردند، تا خون ريختهشده خود را تلافى كنند و بعد از كشتن آنها سى ماه زنده مىمانند، و سپس همگى در يك شب مىميرند، در حالى كه انتقام خون خود را گرفته و دلهاشان شفا يافته است، و دشمنان آنها بسختترين عذاب دوزخ مبتلا ميشوند. آنگاه در پيشگاه خداوند جبار ايستاده تا حقوق از دست رفته آنها را از دشمنان بگيرد.
بحار الانوار :ج53 ص40
مجلسى (ره)- بدان كه رجعت يعنى برگشت جمعى از مؤمنان به دنيا پيش از قيامت در زمان قائم (ع) يا پيش از آن يا بعد از آن براى ديدار دولت حقه و شادى از آن، و براى انتقام از دشمنان خود، و هم رجوع جمعى از كافران و منافقان براى انتقام از آنان، و اين از عقايد مخصوص به اماميه است كه بر آن اتفاق دارند و اخبار آن متواتر است
اصول کافی ترجمه کمره ای ج2 ص 839