-
آثار گناه در زندگی انسان
نرسیدن روزی!!!!!!!!!
عَنِ الْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُدْرَأُ عَنْهُ الرِّزْقُ وَ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّها مُصْبِحِينَ وَ لا يَسْتَثْنُونَ فَطافَ عَلَيْها طائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَ هُمْ نائِمُون
فضيل از امام باقر عليه السّلام روايت ميكند كه فرمودند: مردى گناه ميكند و روزى او گرفته مىشود، و بعد اين آيه را تلاوت كردند: إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّها مُصْبِحِينَ وَ لا يَسْتَثْنُونَ فَطافَ عَلَيْها طائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَ هُمْ نائِمُونَ آن جماعت سوگند
خوردند كه در هنگام صبح ميوهها را بهچينند، ولى آنها براى فقراء حقى در نظر نگرفتند، آنها هنگامى كه به خواب رفتند شب هنگام آتش آمد و باغ آنها را سوزانيد و آرزوى آنها بر آورده نشد
-
الامام علی (ع) :
(( ما زالَت نِعمَةُ وَ لانَضارَةُ عَیش اِلّا بِذُنوب احتَرَحوا اِنَّ اللّهَ لَیسَ بِظَلّام لِلعَبیدِ ))
امام علی (ع) :
هیچ نعمت و شادابی زندگی از دست نرفت مگر به سبب گناهانی که مرتکب شدند ، همانا خداوند به بندگان ستم نمی کند .
خصال ص 624
-
امام باقر ـ عليه السّلام ـ مي*فرمايند: هيچ بنده مؤمنی نيست مگر اين كه در قلبش نقطه سفيدي است. پس هر گاه گناهي را مرتكب شود، نقطه سياهي در قلبش نمودار مي*گردد و باعث تباهي دل مي*شود».
-
يكي از مضرات گناه و آثار آن، حبس كردن و محروم كردن انسان از روزي خداوند است. گناهان در زندگي ما انسانها اثرات منفي زيادي به جاي مي*گذارد. بسيارند كساني كه براي زياد كردن روزي و به دست آوردن پول و ثروت به گناه آلوده مي*شوند و يا كسب و كارشان را آميخته به گناه و حرام مي*كنند و در آخر الامر به فقر مبتلا مي*شوند. امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند: «انّ الرجل ليذنب الذنب فيدرأ عنه الرزق؛ همانا به درستي كه انسان گناهي را كه مرتكب مي*شود با آن گناه رزق و روزي از او دفع مي*گردد»
-
محروم شدن از نماز شب:
يكي ديگر از آثار گناه و زيانهاي آن، محروم شدن از نماز شب است. نماز شب با آن همه فضيلتش، از كف مي*رود. گناهان مانع انجام اين عبادت سترگ و سراسر اخلاص و عاشقي مي*شوند.
پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: «انّ العبد ليذنب الذنب فيمنع به من قيام الليل»؛ هر گاه بنده گناهي را مرتكب شود، به خاطر آن گناه از نماز شب محروم مي*شود.»
-
سلب لذت عبادت:
يكي از زيانهاي گناه، اين است كه از لذت مناجات با خداوند،* انسان محروم مي*شود. محروم شدن از مناجات خداوند، تنها بلايي است كه خداوند به واسطة گناهان دامنگير انسان مي*كند. امام سجاد ـ عليه السّلام ـ در مناجاتش مي*فرمايد: «اللهم احملنا في سفن نجاتك و متعنا بلذيذ مناجاتك؛ خداوندا ما را در كشتيهاي نجاتت حمل كن و از لذّت مناجاتت ما را بهره*مند فرما».
-
امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي*فرمايند: «انّ ادني ما اصنع بالعبد اذا آثر شهوته علي طاعتي ان احرمه لذيذ مناجاتي؛ هر بنده*اي كه خواهش نفس خود را بر طاعت من اختيار نمود كمترين كاري كه دربارة او انجام دهم اين است كه او را از لذّت مناجاتم محروم مي*سازم.»
-
يكي ديگر از تبعات گناه اين است كه باعث حبس انسان در قيامت مي*شود. بعضي از انسانها مرتكب گناه مي*شوند و كسي هم آنها را نمي*بيند و آنها خيال مي*كنند كه راحتند و تا به حال گرفتار قانون و عدالت نيامده*اند و به خاطر اين خوشحال و گاهي احساس غرور مي*كنند. غافل از اين كه خداوند شاهد و ناظر افعال و اعمالشان است و در قيامت، همين شاهد، حاكم هم خواهد بود. و شايد انسان در دنيا صد سال گناه كند، ولي يكبار هم حبس نشود، امّا در قيامت عكس اين قيامت جاري است و به خاطر يك گناه گاهي انسان صد سال حبس مي*شود.
پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمودند: «اعلموا انّ العبد ليحبس علي ذنبٍ مِن ذُنوبهِ مأة عام و انّهُ لينظر الي ازدواجهِ في الجنّةِ يَتَنَعُمَنَّ؛ بدانيد و هوشيار باشيد همانا در قيامت بنده* را به خاطر يكي از گناهانش صدسال حبس مي*كنند در حالي كه او به حوراني نگاه مي*كند كه در بهشت براي او آماده شده*اند و به نماز و نعمت مشغولند (و او حسرت مي*خورد
-
كليني، اصول كافي، دار الكتب الاسلاميه، 1388 ق، ج 2، ص 273.
مجلسي،* بحارالانوار، موسسه الوفاء، 1403 ق، ج 73، ص 358.
همان، ص 377.
ملا احمد نراقي، معراج السعادة، انتشارات هجرت، 1371، ص 673.
كليني، اصول كافي، دار الكتب الاسلاميه، 1388 ق، ج 2، ص
-
آثار گناه بر جسم
امام صادق (عليه السلام) : هيچ رگی نزند و پائی به سنگ نخورد و سر درد و مرضی پيش نيايد مگر به جهت گناهی که انسان مرتکب شده و برای همين است که خدای عزوجل در قرآن می فرمايد :
هر مصيبتی که به شما می رسد برای کاری است که به دست خود کرده ايد و خدا از بسياری ( از معصيت ها ) هم گذشت می کند
( سوره شوري آيه 30 )
سپس امام (عليه السلام) فرمودند : آنچه خدا از آن می گذرد از آنچه از آن مواخذه می کند بيشتر است. ( شرح : يعني آن گناهانی که خدا از آن می گذرد بيشتر است از آن گناهانی که خدا بوسيله آن گناه عذاب مي کند)
اصول کافي جلد 3 صفحه 370