http://www.snn.ir/Images/News/Smal_P...4682326101.jpg
نمایش نسخه قابل چاپ
http://www.snn.ir/Images/redradio.png واقعه کربلا اولین ثمره جنایت علمی معاویه بود/ نتایج سیاست سب اهل بیت تا قیام موعود باقی خواهد ماند
حقیقتا کربلا اولین ثمره جنایت علمی معاویه بود و احتجاجات امویانی که در مقابل امام حسین (ع) ایستاده بودند محیرالعقول است.
گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، حامد صارم؛ قرآن کریم در مورد فتنه*های بسیاری هشدار داده است؛ فتنه*هایی که برای امت*های گذشته پیش آمده و این امت*ها نتوانستند از این فتنه*ها سالم عبور کنند. برخی از این فتنه*ها منجر به گوساله پرستی شد و در برخی دیگر امت*ها دست به قتل پیامبرانی زدند که برگزیده خداوند بوده و برای هدایت امت آمده بودند.
بزرگ*ترین پیام قرآن هشدار نسبت به فتنه*ها است
گویی بزرگ*ترین پیام قرآن برای بشریت هشدار نسبت به فتنه*ها است. به نظر می*رسد که فریاد اعتراض خداوند به امت*های گذشته به خاطر نداشتن بصیرت بلند است، لذا در طول تاریخ همواره کسانی دچار گمراهی شدند؛ و از سران شیطان پیروی کردند که نتوانستند در فتنه*ها بصیرت یابند و قرآن کریم این فتنه را در این امت نیز جاری و ساری می*داند. در این امت نیز کسانی که نسبت به این فتنه*ها نتوانند بصیرت کسب کنند لا محاله دچار شیطان خواهند شد.
مهمترین فتنه این امت پیروی مسلمانان از شیاطین بنی*امیه است که در راس آنها معاویه و اتباعش قرار دارند. در زیارات و ادعیه شیعی مخالفین پیامبر و کسانی که با اهل بیت پیامبر کینه و بغض دارند، مورد لعن و نفرین قرار گرفته*اند اما بنی امیه به نحوه خاصی مورد لعن و نفرین قرار گرفته است.
آنها فقط به اسم، مورد لعن قرار نگرفته*اند بلکه کل خاندان بنی امیه مورد لعن قرار گرفته*اند و در روایات و ادعیه نوعا با عبارت «لعن الله بنی امیه قاطبه» مواجه می*شویم. این احتمال می*رود که مراد از این لعن که همه طایفه بنی امیه را از ابتدا تا قیامت شامل می*شود صرف خاندان اموی نیست، بلکه بعید نیست که مراد از این عبارت، جریان اموی باشد؛ جریانی که معاویه و سابقین معاویه به راه انداختند.
نتایج سیاست سب اهل بیت تا قیام موعود باقی خواهد ماند
سعی معاویه هدم دین بود کما اینکه در نوشته*های گذشته با آوردن نمونه*هایی از عملکرد او این ادعا واضح و مبرهن شد، اما اوج خیانت او سب و لعن حضرت در بالای منابر بود. هر چند که سب و لعن حضرت امیرالمومنین بسیار زشت ناپسند و حتی نقل آن دردناک است، اما بزرگی این جنایت وقتی مشخص می*شود که به تبعات آن در جامعه اسلامی توجه کنیم.
سیاست سب و لعن که باید آن را سیاست بغض نسبت به اهل بیت بنامیم، توسط معاویه تبدیل به یک جریان شد و در زمان خود نتایج وحشتناکی در جامعه اسلامی باقی گذاشت و از آنجا که این جریان تا زمان قیام موعود ادامه خواهد داشت اثرات آن هم باقی خواهد بود. این جریان همان فتنه بنی امیه است که قرآن نسبت به آن هشدار داده است، لذا همیشه باید نسبت به این فتنه هشیار بود.
هدف معاویه از سیاست لعن اهل بیت چه بود؟
قطعا هدف معاویه چیزی فراتر از این بود که امروز حاصل شده است. او درصدد انحراف و نابود کردن دین از اساس بود و روش خود را نشر بغض علی (ع) در قلوب مردم قرار داد.
گروهی از بنی امیه به معاویه گفتند: تو به آرزوی خود رسیدی دست از این مرد بردار (دست از لعن و سب بردار). معاویه در جواب گفت: «لا والله، حتى یربو علیه الصغیر، ویهرم علیه الکبیر، ولا یذکر له ذاکر فضلاً (1)؛ نه به خدا سوگند تا اینکه کودکان بر اساس بغض علی (ع) رشد کنند و بر بغض علی (ع) بزرگان پیر شوند تا جایی که کسی یادی از فضائل علی (ع) نکند».
امتناع مردم قزوین از لعن امیرالمؤمنین
این هدف نهایی بنی امیه و معاویه بود اما او هیچگاه در راه رسیدن به این هدف موفق نشد؛ چرا که با مقاومت بعضی از مردم روبرو شد و اهل بیت (علیهم*السلام) با فدا کردن جان خویش مانع از این شدند که این سیاست پلید به هدف غایی خود برسد.
در راستای مقاومت*های مردمی در برابر سیاست معاویه برخی از شهر*های بزرگ مثل سیستان و قزوین با انگیزه*های مختلف از لعن و سب علی (ع) سر باز زدند. رافعی در «التدوین فی اخبار قزوین» می*نویسد: «و کان عمال خالد بن عبدالله القسری وسائر عمال بنی أمیة یلعنون فی هذا المسجد (مسجد قزوین) علیاً رضی الله عنه حتى وثب رجل من موالی بنی الجند وقتل الخطیب وانقطع اللعن من یومئذ (2)؛ کارگزاران خالد بن عبدالله قسری و سایر کارگزاران بنی امیه در مسجد قزوین، امیرالمؤمنین (ع) را لعن کردند تا این که یکی از طرفداران بنی الجند برخاست و خطیب را کشت، از آن روز لعن بر امیرالمؤمنین (ع) در آنجا قطع شد.
معاویه در ایجاد جریان انحرافی موفق بود
هر چند معاویه نتوانست به هدف نهایی خود برسد، اما جریان اموی و اسلام اموی در جهان اسلام منقطع نشد و اثرات خود را تا امروز بر جهان اسلام باقی گذاشته است. معاویه فضای سیاسی و فرهنگی جامعه را بر ضد اهل بیت قرار داد و امت را از فر هنگ اصلی اسلام محروم نمود و باعث قتل اهل بیت در طول تاریخ شد و بسیاری از شخصیت*های بزرگ را آواره و تبعید کرد. این سیاست تا سالیان متمادی بر جهان اسلام حاکم بود.
«منهال» از اصحاب امام سجاد (ع) از احوال امام پرسید. امام سجاد (ع) در جواب فرمود: «آیا وضع ما را نمی*دانی؟ ما در قوم خودمان و در امت جدمان رسول خدا مانند بنی*اسرائیل زندگی می*کنیم که توسط آل فرعون به اسارت گرفته شده بودند. فرزندان ما را ذبح می*کنند، زنان ما را به اسارت می*برند، بهترین مخلوق خدا بعد از رسول خدا بر منابر لعن می*شود، دشمن ما صاحب شرف و عزت می*شود ولی محب ما از حق خودش منع می*شود...» (3).
بهانه معاویه برای سب و لعن حضرت علی (ع) چه بود؟
بهانه معاویه برای سب و لعن حضرت و کشتن بنی هاشم قتل عثمان بود و همواره فریاد مظلومیت عثمان را در هر جا که می*توانست بلند می*کرد. او آنقدر به این کار ادامه داد تا فرقه*ای مشهور به عثمانی در جهان اسلام پدید آمد و تا امروز هم بعضی از تفکرات موجود در جهان اسلام رسما عقاید عثمانی مذهب*ها را دارند. عدم قبول خلافت ظاهری حضرت امیرالمومنین به عنوان خلیفه چهارم و بغض داشتن نسبت به ایشان از شاخصه*های مهم این جریان انحرافی است.
واقعه کربلا اولین ثمره جنایت علمی معاویه بود
اولین تاثیر این جریان انحرافی در جهان اسلام واقعه کربلا می*باشد. در کربلا یکی از مهم*ترین ملاک*ها برای جدایی دو صف لشکریان از هم، دین عثمان بوده است؛ منظور از دین عثمان اعتقاد رایج اهل عامه نیست بلکه بغض اهل بیت خاصه علی (ع) و انکار خلافت ظاهری ایشان از مشخصات عثمانی*ها می*باشد.
دلیلی که دشمنان امام حسین (ع) برای قتل ایشان مطرح کردند
هنگامی که ابا عبدالله الحسین (ع) با لشکر کوفیان به کتاب خدا احتجاج کردند و این احتجاج اثری در دشمنان نگذاشت، ایشان از لشکریان کوفه پرسیدند: به چه علت خون مرا مباح می*دانید؟ (شاید کنایه از این که من چه گناهی مرتکب شده*ام که به واسطه آن، حرمتی برای خون من و فرزندانم قائل نیستید). جواب آنها به این سئوال منطقی امام حسین (ع) نشان از تاثیر عمیق سیاست اموی در قلب*های ایشان داشت، زیرا در پاسخ گفتند: «بغضا لأبیک» (4)؛ به خاطر بغض و کینه*ای که نسبت به پدرت علی (ع) داریم خون تو را مباح می*دانیم. آیا این مساله از تاثیرات جریان اموی نیست و نمی*تواند نتیجه سیاست*های معاویه باشد؟
گویی بغض اهل بیت و امیرالمومنین (ع) با گوشت و خون این مردم عجین شده بود، لذا به ضرس قاطع می*توان گفت که سیاست معاویه باعث شد مردم خون تنها فرزند پیامبرشان را حلال بدانند. با اینکه همین مردم روایات بسیاری در فضائل امام می*دانستند اما تربیت بر اساس بغض امام علی (ع) همراه با وعده*های دنیایی باعث شده بود این احادیث در آنها تاثیر نداشته باشد.
حقیقتا کربلا اولین ثمره جنایت علمی معاویه بود و احتجاجات امویانی که در مقابل امام حسین (ع) ایستاده بودند محیرالعقول است. در نقلی دیگر، سیدالشهدا (ع) می*فرماید: به چه سبب خون مرا حلال می*دانید در حالی که پدر من کسی است که در قیامت بر حوض کوثر است و مردان را از حوض کوثر سیراب می*کند و مردانی را از کوثر مانع می*شود و لواء حمد در قیامت به دست پدر من است؟
جوابی که به پرسش ایشان داده شد بسیار عجیب است. امویانی که در کربلا مقابل امام حسین (ع) صف کشیده*اند در جواب می*گویند: «عَلِمْنَا ذَلِکَ کُلَّهُ؛ همه این مطالب را می*دانیم. عجیب است که همه این مطالب را می*دانند اما باز هم بر کشتن امام حسین (ع) تاکید دارند. آنها حتی در کلمه*ای هم امام (ع) را تکذیب نمی*کنند یا حتی در کلام ایشان تشکیک نمی*کنند بلکه معترف به صحت کلام ایشان هستند و از قبل هم به این مطالب علم دارند.
ادامه جواب آنها به امام (ع) عجیب*تر و در خور تامل*تر است. آنها در ادامه می*گویند: «نَحْنُ غَیْرُ تَارِکِیکَ حَتَّى تَذُوقَ الْمَوْتَ عَطَشا (5)؛ ما تو را ترک نمی*کنیم تا مرگ را به تو در حالی که تشنه هستی بچشانیم».
امام حسین (ع) در جواب دشمنان خود به روایاتی در شأن علی (ع) استدلال کردند
در این نقل تاریخی چند نکته جای تفکر و تدبر دارد. در احتجاج امام حسین (ع)، ایشان صرفا به فضائل خودشان استدلال نمی*کنند. با اینکه امام حسین (ع) از اصحاب رسول خدا است و در شان ایشان مستقلا احادیثی از پیامبر به صورت متواتر تا زمان ما رسیده است و قطعا در نزد آن مردم هم این روایات قطعی بوده*اند اما امام (ع) به این روایات احتجاج نمی*کنند، بلکه در جواب مخالفینی که در گرداب جریان اموی قرار دارند و مرگ همراه با تشنگی را به امام مظلوم نوید می*دهند به روایاتی که در شان علی (ع) است استدلال می*کنند.
هنگامی که فضای منع نقل فضائل علی (ع) را مدنظر قرار دهیم و آن را به انگیزه کوفیان بنی امیه زده برای منع آب اضافه کنیم، این احتجاج امام حسین (ع) از عمق بیشتری برخوردار خواهد بود؛ چرا که علت منع آب این اعتقاد باطل بود که عثمان به دست علی (ع) تشنه کشته شد و این دروغ بزرگ تاریخی را معاویه با جعل و تحریف به مردم جامعه خورانده بود.
باید دقت کرد که این جواب تابعین بنی امیه در مقابل فضائل حضرت علی (ع) بیان می*شود. لذا اگر بگوییم معاویه به دلیل سیاست*های فرهنگی خود یکی از قاتلین امام حسین (ع) در کربلا است سخنی به واقع گفته*ایم. علاوه بر شاهد فوق که دلیل محکمی بر اثرگذاری سیاست*های بنی امیه در کربلا است دلایل بسیار دیگری نیز موجود است که بنی امیه و سیاست*های آنها، کربلا و جنایت*های دیگر را در طول تاریخ تا به امروز هدایت کرده و می*کند.
یکی از این دلایل، وجود عثمانی*ها در کربلا است. با برافراشتن پیراهن عثمان توسط معاویه و اصرار دروغ او به مظلوم کشته شدن عثمان، فرقه عثمانیه شکل گرفت. این درحالی بود که خود معاویه از متهمین اصلی قتل عثمان بود و در گذشته مفصلا بحث شد که بی*گناه*ترین شخص نسبت به قتل عثمان، علی (ع) بود. لذا این فرقه و جنایات ایشان در کربلا را معلول سیاست*های معاویه می*دانیم و در آینده برای اثبات عثمانی و اموی بودن قاتلان امام حسین (ع) دلایل دیگری ارائه خواهیم کرد.
پی نوشت*ها:
1. الأربعین فی حب أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب (ع)، علی أبو معاش، ج 4، ص 304 – 306
2. التدوین فی اخبار قزوین، ج1، ص20
3. مجمع البیان، ج 6، ص 266
4. منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئى)، ج18، ص 175
5. اللهوف على قتلى الطفوف، ترجمه فهرى، النص 87 المسلک الثانی فی وصف حال القتال و ما یقرب من تلک الحال