PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : خوردن انار



ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:17 بعد از ظهر
عبد العزيز بن مهتدى از امام صادق (ع) نقل مى‏كند كه چهار چيز مزاج را نرم مى‏كند: انار شامى و غوره خرما و بنفشه و كاسنى.







الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 36

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:22 بعد از ظهر
احمد بن يحيى الطحان از امام صادق (ع) نقل مى‏كند كه فرمود: در دنيا پنج ميوه از ميوه‏هاى بهشت است: انار ملس و سيب و به و انگور و خرماى رطب.


الخصال / ترجمه جعفرى، ج‏1، ص: 421

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:26 بعد از ظهر
امیر المومنین صلوات الله علیه: هر دانه‏اى از انار كه در معده جا كند تا چهل روز دل را زنده ميكند و جان را روشنى بخش است و امانى است از مرض و وسوسه شيطان را سست ميكند.



الخصال / ترجمه كمره‏اى، ج‏2، ص: 433

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:28 بعد از ظهر
از خوردن انار ترش و شيرين (ملس) غفلت نكن كه نفس را تقويت ميكند و خون را صاف مينمايد و تا سه ساعت بعد از حجامت غذاى شور نخور زيرا بيم آنست كه بجرب و خارش گرفتار شوى.


طب الرضا عليه السلام / ترجمه امير صادقى، ص: 66

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:30 بعد از ظهر
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود كه فرستاده خدا (ص) فرموده:

انار بخوريد، زيرا هر دانه‏اى از انار كه در معده قرار مى‏گيرد قلب را نورانى مى‏كند، و شيطان را تا چهل روز از دل مى‏راند.


صحيفة الإمام الرضا عليه السلام / ترجمه حجازى، ص: 46

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:32 بعد از ظهر
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود كه على بن ابى طالب (ع) فرموده:

انار را با همان پيه كه دارد بخوريد، زيرا معده شما را صاف و پاك مى‏كند.


صحيفة الإمام الرضا عليه السلام / ترجمه حجازى، ص: 101

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:33 بعد از ظهر
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود كه على بن حسين (ع) فرموده:

هر گاه عبد اللّه بن عباس انار مى‏خورد، هيچ كس را در آن شريك نمى‏كرد و مى‏گفت: در هر انارى دانه‏اى از دانه‏هاى بهشت است.


صحيفة الإمام الرضا عليه السلام / ترجمه حجازى، ص: 101

ahmadreza
شنبه 30 آذر 92, 07:36 بعد از ظهر
امیر المومنین: انار را با پيه آن بخوريد كه معده را پاكسازى نمايد و دل را زنده سازد و وسوسه شيطان را ببرد



تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص: 204