یادگار کربلا

[حسین]

290
اااااااااااااااااااااا

[ehsan_8665]

به به
کاش میشد اون سه بیت شعرشو هم با ترجمه میذاشتی
البته چون بحث تطبیر مطرح میشه احتمالا بحث مفصلی هم توی این زمینه مطرح بشه.......

[حسین]

291
1111111111

[mostafahem]

خب آقا حسین جان من اون شعر عربی رو ترجمه کن

آقا احسان شما هم بگین تطبیر چیه؟

[حسین]

برای ترجمه شعر اول لازمه "تطبیر" رو معنی کنم. "تطبیر" که فکر میکنم ریشه اش از "طبر" میاد. اونجوری که من توی لغتنامه فرهنگ ابجدی دیدم اصل این کلمه فارسه و همون "تبر" خودمونه. که با سه حرف اصلی "طبر" رفته به باب تفعیل. احتمالا به معنی برش زدن هستش. و در اصطلاح به معنی "قمه زنی" به کار میره.

معنی اون شعر رو میفهمم، ولی ترجمه لغت به لغتشو نمیدونم. مفهومش رو براتون مینویسم. اما لطفا هرجاش غلط هستش اصلاح بفرمایید:

یا من یری التطبیر اضحوکة

یعنی ای کسی که تطبیر رو مسخره میکند و خنده دار میپندارد

لانه فی اصله مبتلا

برای اینکه او در ریشه این قضیه مورد آزمایش و ابتلاء بوده است (شخص مسخره کننده)

و یشهد الله علی قولنا

و خداوند شاهد این گفته ماست

تجربة تثبتها کربلاء

این تجربه ای هستش که در کربلا ثابت شده!

مفهوم کلیش اینه که کسایی که امروز قمه زنی رو مسخره میپندارند، اگر آن روز هم در کربلا بودند، حاضر نمی شدند خون خود را برای امامشان بریزند...

[ABASS]

امام صادق عليه السلام ميفرمايند:همانا گريبان دريدند وبر گونه ها لطمه زدند فاطميات(دختران زهرا عليها السلام)بر حسين بن علي عليه السلام وبر مثل چنين بزرگمردي بايد لطمه زد و گريبان دريد

تهذيب الاحكام ج‏8 ص 325


قال الصادق عليه السلام:كل الجزع والبكاء مكروه سوي الجزع و البكاء علي الحسين عليه السلام
حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند:هر گونه جزع و گريه كردن مكروه است مگر جزع و بي تابي براي حسين عليه السلام.

وسائل الشيعه ج‏3ص‏ 382

[ABASS]

مرحوم علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه در کتاب شریف "جلاء العیون" صفحات 715 تا 717 اینگونه نقل می کند:
در بعضى از کتب معتبره از مسلم گچ‏کار روایت کرده‏ اند که گفت: روزى مرا پسر زیاد براى مرمت دار الاماره کوفه طلبید، و من مشغول گچ‏کارى شدم، ناگاه صداى شیون‏ بسیار از اطراف کوفه شنیدم، از خادمى که نزد من ایستاده بود پرسیدم که: این صداها چیست؟ گفت: کسى بر یزید خروج کرده بود، و لشکر ابن زیاد به جنگ او رفته بودند، امروز سر او را داخل شهر مى‏ کنند، پرسیدم: که بود آنکه خروج کرده بود؟ گفت: حسین بن على، من از ترس خادم سخن نتوانستم گفت. چون بیرون رفت، چنان طپانچه بر روى خود زدم که نزدیک بود کور شوم، و دست خود را شستم و از راه پشت قصر بیرون رفتم تا به کناسه کوفه رسیدم، دیدم که مردم ایستاده‏ اند و انتظار مى‏ کشند که اسیران و سرها را بیاورند، ناگاه دیدم که نزدیک به چهل کجاوه و محمل پیدا شد، گفتند: حرم محترم حضرت سید شهدا و فرزندان فاطمه زهرا در این محملهایند.

ناگاه دیدم حضرت امام زین العابدین علیه السلام بر شتر برهنه سوار است، و علیل و رنجور و مجروح است، و خون از بدن مبارکش مى‏ ریزد و مى‏ گرید، و از روى حزن و اندوه شعرى چند مى‏ خواند به این مضمون: اى بدترین امتها! خدا خیر ندهد شما را که رعایت جد ما در حق ما نکردید، در روز قیامت که ما و شما نزد او حاضر شویم چه جواب خواهید داد، ما را بر شتران برهنه سوار کرده‏ اید و مانند اسیران مى‏ برید، گویا که ما هرگز به کار دین شما نیامده‏ ایم، و ما را ناسزا مى‏ گویید، و دست بر هم مى‏ زنید، و به کشتن ما شادى مى‏ کنید، واى بر شما مگر نمى‏ دانید که رسول خدا و سید انبیا جد من است، اى واقعه کربلا اندوهى بر دل ما گذاشتى که هرگز تسکین نمى‏ یابد. و اهل کوفه به اطفال و کودکان اهل بیت ترحم مى‏ کردند، پس ام کلثوم زجر کرد ایشان را که اى اهل کوفه تصدق بر ما اهل بیت رسالت حرام است، و آنها را از دست و دهان کودکان مى‏ گرفت و بر زمین مى‏ انداخت، و زنان اهل کوفه از مشاهده احوال آن مقربان حضرت ذو الجلال مى‏ گریستند. ام کلثوم چون صداى گریه ایشان را شنید، از میان محمل صدا زد که: اى اهل کوفه! مردان شما ما را مى‏ کشند و زنان شما بر ما مى‏ گریند، خدا در روز قیامت میان ما و شما حکم کند، و در این حال صداى شیون برخاست ناگاه دیدم که سرهاى شهیدان را بر سر نیزه‏ ها کرده بودند پیدا شد، و در میان آنها سرى دیدم در نهایت حسن و صفا شبیه‏ ترین خلق به رسول خدا، و مانند ماه تابان مى‏ درخشید و اثر خضاب از لحیه مبارکش ظاهر بود.

چون زینب خاتون را نظر بر سر آن سرور افتاد، سر خود را بر چوب محمل زد که خون بر زمین ریخت و فریاد بر آورد که: اى ماه فلک امامت که به جور تیره رویان منخسف گردیدى، اى خورشید سپهر خلافت که به گردش روزگار رخ خود را در افق غروب از ما پوشیدى، اى برادر مهربان فاطمه! یتیم خود را بطلب و دلدارى کن، اى برادر بزرگوار! از فرزند ماتم‏ زده رنجور خود على بن الحسین خبرى بگیر که بدنش از جور دشمنان مجروح است و دلش از ستم دونان مقروح است. از سخنان جانسوز آن نور دیده زهرا، آتش حسرت از ثرى به ثریا زبانه کشید، و از اشک خونین حاضران رخساره زمین گلگون شد، و از دود آه دل سوختگان هوا تیره گردید.

[ABASS]

قسمتی از سخنرانی ایه الله العظمی وحید خراسانی در سال 87 :
وای بر اون کسانی که در این شعائر خدشه کنند . بیدار باشید . مردم ایران بدانید کوچکترین کلمه که شعائر حسینیه را سست کند کمر خاتم النبیین را میشکند . فقها ور افتاده اند . فقیه نایینی است . فقیه بروجردی است . فقیه حائری است . فقیه اینانند که میگویند سینه بزنید . زنجیر بزنید . خون هم جاری بشه ، بشه . اینه فقیه . فقاهت اینه . محقق نایینی میگوید سینه زدن زنجیر زدن برای سید الشهدا حتی اگر خون جاری بشه جایز ( مستحب ) است .

[ABASS]

استفتائاتی از حضرت ایه الله العظمی سید صادق شیرازی :

سوال : استفاده از موسیقی در سروده ها و نمایش های دینی همچون تعزیه حلال است یا حرام ؟
جواب : موسیقی مطلقا حرام است .

سوال : زنجیر زنی سینه زنی و خراشیدن گونه ها در عزای سید الشهدا علیه السلام چه حکمی دارد ؟
جواب : جایز و بلکه مستحب است .

سوال : ایا ایین های گوناگون عزاداری که امروزه در میان ما معمول می باشد در روزگار امامان معصوم علیه السلام وجود داشته است ؟
جواب : بله اصول اساسی و ریشه همه گونه های عزاداری در ان روزگار وجود داشته است .

سوال : جاری ساختن خون بدن ( ادماء ) در عزای حضرت سیدالشهدا عیه السلام جایز است ؟
جواب : جائز بلکه مستحب است . حضرت زینب سلام الله علیها که همه دوستداران خاندان پیامبر امید به شفاعت آن حضرت دارند وقتی سر مبارک برادر و امام خودر ا بر نیزه دیدند سر خود را به چوبه محمل زدند و خون جاری شد . این عمل در مقابل حضرت زین العابدین علیه السلام انجام گرفت و آن حضرت خطاب به حضرت زینب سلام الله علیها فرمودند : عمه جان شما بحمدلله دارای علم ربانی هستید .

سوال :ایا علمی که در تکایا ی حضرت سیدالشهدا علیه السلام مورد استفاده قرار میگیرد جزء خرافات ست ؟
جواب : انچه در عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام متعارف است مورد عنایت خاصه امام زمان عجل الله تعالی فرجه بوده و موجب اجر و ثواب میباشد .

سوال : انجام مراسم شبیه خوانی چه حکمی دارد ؟
جواب : در صورتی که تاریخ را به طور صحیح و بدون استفاده از الات لهو و موسیقی نمایش دهند جایز بلکه مستحب است .

سوال : ایا دلیل شرعی در دست هست که برگزاری سوگرواری حسینی را تایید کند و بر ان تاکید کند ؟ ایا " لطم " ( زدن بر صورت و سینه ) در مراسم بر پایه دلیل است ؟
جواب : امام صادق علیه السلام فرمودند : و لقد شققن الجیوب و لطمن الخدود الفاطمیات علی الحسین بن علی علیهما السلام . بانوان فاطمی بر حسین بن علی گریبان چاک نمودند و بر چهره خود به نشانه عزاداری لطمه زدند . ( جامع الاحادیث الشیعه ج 3 ص 492 )

سوال : منظور از شعائر حضرت سیدالشهدا علیه السلام چیست ؟
جواب : منظور از ان تمامی مراسمی است که بین شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام متعارف و ان را برگزار میکنند . مراسمی که امام حسین علیه السلام خاندان و یاران او و نیز موضعگیری و فداکرای ان حضرت در راه خدا را به یاد میاورد .

سوال : اگر سستی ورزیدن برای حضور در مجالس دینی و بزرگ داشتن شعائر مذهبی روحیه اسلامی را در انسان ، افراد خانواده و هم کیشان او تضعیف و کم رنگ کند معصیت به شمار می اید. ؟
جواب : در فرض مذکور بله در شمار معاصی قرار دار .

سوال : گریستن بر حضرت سیدالشهدا علیه السلام در نماز چه حکمی دارد ؟
جواب : مانعی ندارد و نماز را دچار اشکال نمیکند مادامی که انسان را از صورت نماز خارج نگرداند .. بلکه گریه بر امام حسین علیه السلام از بهترین وسایل تقرب بهه خدای متعال به شمار می رود .

[ABASS]

به گزارش شیعه آنلاین، از مرجع عالیقدرجهان تشیع، حضرت آیت الله مرحوم نایینی فتوایی جامع درباره شیوه سنتی عزاداری امام حسین (ع) صادر گردیده که جمعی ازعلمای اعلام، مراجع و فقها آن را تایید و امضاء نموده و موافقت خود را با آن اعلام داشته اند. متن فتوای به شرح ذیل است:

به نام خداوند بخشنده مهربان
به سوی اهالی بصره و اطراف آن پس از تقدیم سلام به برادران و صاحبان مجد و بزرگی اهل بصره و نواحی ..

بدیهی است که بیرون آوردن هیات و دسته جات در دهه عاشورا مانند آن در کوچه ها و خیابان ها بدون هیچ شبهه ای جایز و رجحان دارد و از آشکارترین مصادیق عزای سالار شهیدان و شهدای کربلا و نیکوترین وسیله ای است برای تبلیغ هدف عالی حسین ابن علی، ترویج قرآن و دین مبین اسلام برای هر دور و نزدیک لکن باید این شعار بزرگ از هرگونه محرمات مانند آوازه خوانی و استعمال آلات لهو و لعب و نزاع و کشمکش خالی باشد و چنانچه گاهی چنین محرماتی در بعضی از هیات ها ی عزا باشد، حرمت آنها به عزاداری امام حسین سرایت نمی کند.

هیچ اشکالی نیست در جایز بودن سینه زدن یا با دست به صورت زدن حتی به حدی برسد که سینه و صورت سرخ و سیاه شود .. خدا ثابت بدارد ایشان را به قول ثابت در دنیا و آخرت. ظاهرا جایزاست شبیه شدن و ممثل گردیدن ولی باید مواظب باشند و در شبیه خوانی و عزاداری محرمات شرعی انجام نشود و اگراتفاقا واقع گردد سرایت به اصل عزاداری نمی کند چنانچه قبلا گفته شد، طبل و سنج و شیپور که در دسته جات و حسینیه ها استفاده می شود و در سوگواری ها مرسوم است حقیقتش تا به حال برای ما کشف نشده است و اگر مورد استعمالش اقامه عزای امام حسین و اعلام به اجتماع عزاداری است و شبیه برسوگواری که در برخی از هیات و روضه های عربی مرسوم است پس ظاهرا جواز استعمال آن است کما اینکه در نجف اشرف هم نزد ما معروف است، والله اعلم.

[ABASS]

متن فتاوای فقها و مراجع بزرگوار تقلید در تعقیب فتوای مرحوم حضرت آیت الله نایینی:

فتوای حضرت آیت الله خویی: بسمه تعالی - آنچه که شیخ ما استاد حضرت آیت الله نایینی در جواب اهالی بصره فرمودند صحیح است و عمل به آن اشکال ندارد از خداوند تبارک و تعالی می خواهم که برادران مومن را در بزرگداشت شعائر دین و دوری از حرام ها موفق بدارد.

فتوای حضرت آیت الله سید عبدالله شیرازی: بلی وقتی در نجف اشرف مشرف بودیم رساله ای از معظم له در پاسخ اهالی بصره منتشر شد و علمای اعلام همه تصریح و تایید آن نمودند در نظرحقیر هم موید و مصحح است، والله اعلم.

فتوای حضرت آیت الله شیخ حسین وحید خراسانی: بسممه تعالی - مکتوب حضرت آیه الله العظمی نایینی در مورد شعائر حسینی مورد تایید اینجانب هست.

فتوای حضرت آیت الله سید عل یسیستانی: بسمه تعالی آنچه مصداق عزاداری برای حضرت أباعبدالله الحسین باشد مورد اجر و به آن ترغیب اکید شده است، در ضمن تخلف از روییه ای که ازسلف صالح درمورد عزاداری اهل بیت علیهم السلام به ما رسیده سزاوار نیست.

فتوای حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی: بسم الله الرحمن الرحیم - جوابی را که ایشان طابثراه (حضرت آیت الله نائینی) مرقوم داشتند به نظر اینجانب رسیده دقیق و عمل به آن مانعی ندارد.

فتوای حضرت آیت الله شیخ محمدعلی اراکی: بسم الله الرحمن الرحیم - جناب آقای شیخ حسین کاشانی، خطیب مجترم دامت برکاته سوالاتی که درباره ی اقامه شعائر حسین و مراکب اهل بیت عصمت و طهارت خاصه حضرت سید الشهدا نموده اید و جواب های که مراجع عالی قدر تقلید در این زمینه مرقوم فرموده اند اجمالا ملاحظه گردید چون جواب تفصیلی در مورد یک یک سوالات موجب تفصیل است اجمالا معروض می دارد که آنچه را که حضرات رجال دین و فقها و مراجع عالیقدر مسلمین از گذشته و حال مخصوص آیه الله العظمی میرزا خحسین نایینی قدس سره در این زمینه مرقوم فرموده اند مورد تایید اینجانب است و نظر اینجانب با آنچه که آنها مرقوم فرموده اند مطابقت دارد.

فتوای حضرت آیه الله نجفی مرعشی: آنچه مرحوم مغفور استاد اعظم نایینی که از اعاظم علمای شیعه بودند مرقوم فرمودند صحیح و مطابق واقع می باشد.

فتوای حضرت آیت الله شیخ مرتضی حائری: بسمه تعالی - اطاعت آنچه عالم جلیل استاد الفقها و المجتهدین مرحوم نایینی مرقوم فرمودند و مورد تایید علمای معاصار ایشان و طبقه بعد می باشد مورد تایید اینجانب نیز می باشد. بطور اختصار برای اینکه توده مسلمانان و برادران دین مقدار کمی از دلایل این فتوا واقف شوند معروض می دارم مرحوم علامه مجلسی در جلد دهم بحار فقط در باب ثواب بکاء و گریه برای ابی عبدالله الخسین و سایر ائمه علیهم السلام نزدیک پنجاه روایت نقل فرموده اند که از آنها مستفاد می شود در سننن موکد است و البته هر چه از مقدمات این سنت باشد از روضه خوانی و مواکب عزا و غیره ذلک از مستحبات شرعیه است.

فتوای حضرت آیت الله شیخ هاشم آملی: فتوای شیخنا الاستاد مرحوم حضرت آیه الله العظمی آقای میرزا حسین نایینی مورد تایید اینجانب است.

فتوای حضرت آیت الله سید رضا صدر: بسمه تعالی - نوشته این عالم بزرگ بالاتر از آن است که نیاز بر تایید داشته باشد و مورد قبول علمای اعلام و آیات عظام قرار گیرد.

فتوای حضرت آیت الله سید صادق روحانی: آنچه مرحوم استاد فقها و مجتهدین نایینی مرقوم داشتند در نهایت متانت و وضوح می باشد و احتیاجی به امضا ندارد ولی برای رفع شبهه می نویسم آنچه آن مرحوم نوشتهه اند قابل قبول و موافق شرع است.

فتوای حضرت آیت الله سید محمد شیرازی: بسمه تعالی - فتوای ایشان رحم الله صحیح و مورد تایید علمای اعلام می باشد.

فتوای حضرت آیت الله سید صادق شیرازی: بسمه تعالی - مرقوم استاد نایینی قدس سره صحیح و عاملین به آن مأجور و مصابند انشاءالله.

فتوای حضرت آیت الله سید محمد حسینی شاهرودی: بسمه تعالی - آنچه که استاد فقها آیه الله نایینی مرقوم داشتند فوق آن است که احتیاج به تایید داشته باشد.

فتوای حضرت آیت الله سید علی طباطبایی قمی: بسمه تعالی - آنچه مرحوم شیخ مشایخ ما در جواب مسائل بصره مرقوم داشتند صحیح است.

فتوای حضرت آیت الله شیخ یحیی نوری تهرانی: بسمه تعالی - در پاسخ به مسأله مربوط به تعظیم به شعائر حسین علیه السلام و کیفیت عزاداری برای اهل بیت عصمت و طهارت خاصه حامس آل عبابه عرض می رسانم آنچه که در این باب مرقوم استاد فقها آیه الله العظمی نایینی در جواب مردم بصره مرقوم داشتند مورد تایید می باشد.

فتوای حضرت آیت الله سید حسن طباطبایی قمی: آنچه استاد فقها نایینی فتوا دادند صحیح و عمل به آن جایز است. از خداوند می خواهم برای اقامه شعائر و عمل به آنچه او دوست و رضایت دارد و دوری از حرام ها به ما توفیق دهد به برکت ولی الله الاعظم عج الله تعالی فرجه الشریف و ارواحنا له الفداء.

فتوای حضرت آیت الله شیخ رضا مدنی کاشانی: بسمه تعالی - اما عزای أبی عبدالله الحسین ارواحنا له الفداء از شعائر مذهبی بلکه اهم فرایض است خصوصا در این زمان که مخالفت با شعائر مذهب تشیع زیاد شده و عزاداریی آن بزرگوار به هر نحو باشد از قبیل سینه زدن یا زنجیر زدن ... مانعی ندارد. چنانچه استاد اعظم مرحوم استاد نایینی اعلی الله مقامه الشریف مرقوم فرمودند.

[حسین]

عباس جان واقعا خدا خیرت بده. خیلی زحمت کشیدی. خیلی عالی بود.

لطفاً عزیزانی که معنی و مفهوم دقیق اون شعر رو میتونند متوجه بشوند، اگر غلط معنی کرده ام اصلاح بفرمایند. با تشکر.