حامد
سه شنبه 01 فروردین 91, 10:46 قبل از ظهر
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل الله تعالى فرجه الشريف، ج1، ص: 249
الثمرة الثانية في القيام عند ذكر لقب القائم عليه السّلام
عن تنزيه الخواطر: سئل الصادق عليه السّلام عن سبب القيام عند ذكر لفظ القائم من ألقاب الحجّة. قال: لأنّ له غيبة طولانية، و من شدّة الرأفة إلى أحبّته ينظر إلى كلّ من يذكره بهذا اللقب المشعر بدولته و الحسرة بغربته، و من تعظيمه أن يقوم العبد الخاضع لصاحبه عند نظر المولى الجليل إليه بعينه الشريفة، فليقم و ليطلب من اللّه جل ذكره تعجيل فرجه.
از حضرت صادق(ع) سوال شد: علت قیام در موقع ذکر «قائم» چیست؟
حضرت فرمود: صاحب الامر غیبتی دارد بسیار طولانی، و از کثرت لطف و محبتی که به دوستانش دارد، هر کس وی را به لقب«قائم» -که مشهور است به دولت کریمۀ او، و اظهار تأثری است از غربت او- یاد کند، آن حضرت هم نظر لطفی به او خواهد نمود؛ و چون در این حال، مورد توجه امام واقع می شود سزاوار است از باب احترام به پا خیزد و از خدا تعجیل در فرجش را مسئلت نماید.»
و روي أيضا عن الرضا عليه السّلام في مجلسه بخراسان أنّه قام عند ذكر لفظة القائم، و وضع يديه على رأسه الشريف و قال: اللهمّ عجّل فرجه و سهّل مخرجه. و ذكر من خصائص دولته «1».
حضور امام رضا(ع) در خراسان کلمۀ«قائم» ذکر شد، حضرت برخاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود:«اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه» (خداوندا! بر فرجش شتاب کن و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان.) {منبع دیگر: بحارالانوار، ج51، ص30 }
مرحوم حاجي نوري گفته*اند: «اين قيام و تعظيم، خصوصاً موقعي که اين لقب ذکر مي*شود، نه تنها سيره*ي تمام فرزندان شيعه، در همه*ي شهرها، از عرب و عجم و ترک و هند و ديلم و غيره از اين*ها مي*باشد، بلکه نزد اهل سنّت و جماعت هم همين گونه است». اهل سنّت هم وقتي «القائم» را مي*شوند، به احترام اين لقب مي*ايستند.
همچنين سيد عبدالله، نوه*ي علّامه*ي جزايري (ايشان از علماي زمان مرحوم مجلسي بوده*اند)، نقل مي*کند که اين روايت را که منسوب به امام صادق عليه*السلام مي*باشد، اهل سنّت هم نقل مي*کنند و همين عمل را انجام مي*دهند.
البّته ائمه*ي ديگر هم نسبت به القاب مختلف حضرت حجّت عليه*السلام حالات فوق العاده*اي پيدا مي*کردند.
في النجم الثاقب: تنهض.
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل الله تعالى فرجه الشريف، ج1، ص: 250
الثمرة الثانية في القيام عند ذكر لقب القائم عليه السّلام
عن تنزيه الخواطر: سئل الصادق عليه السّلام عن سبب القيام عند ذكر لفظ القائم من ألقاب الحجّة. قال: لأنّ له غيبة طولانية، و من شدّة الرأفة إلى أحبّته ينظر إلى كلّ من يذكره بهذا اللقب المشعر بدولته و الحسرة بغربته، و من تعظيمه أن يقوم العبد الخاضع لصاحبه عند نظر المولى الجليل إليه بعينه الشريفة، فليقم و ليطلب من اللّه جل ذكره تعجيل فرجه.
از حضرت صادق(ع) سوال شد: علت قیام در موقع ذکر «قائم» چیست؟
حضرت فرمود: صاحب الامر غیبتی دارد بسیار طولانی، و از کثرت لطف و محبتی که به دوستانش دارد، هر کس وی را به لقب«قائم» -که مشهور است به دولت کریمۀ او، و اظهار تأثری است از غربت او- یاد کند، آن حضرت هم نظر لطفی به او خواهد نمود؛ و چون در این حال، مورد توجه امام واقع می شود سزاوار است از باب احترام به پا خیزد و از خدا تعجیل در فرجش را مسئلت نماید.»
و روي أيضا عن الرضا عليه السّلام في مجلسه بخراسان أنّه قام عند ذكر لفظة القائم، و وضع يديه على رأسه الشريف و قال: اللهمّ عجّل فرجه و سهّل مخرجه. و ذكر من خصائص دولته «1».
حضور امام رضا(ع) در خراسان کلمۀ«قائم» ذکر شد، حضرت برخاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود:«اللهم عجل فرجه و سهل مخرجه» (خداوندا! بر فرجش شتاب کن و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان.) {منبع دیگر: بحارالانوار، ج51، ص30 }
مرحوم حاجي نوري گفته*اند: «اين قيام و تعظيم، خصوصاً موقعي که اين لقب ذکر مي*شود، نه تنها سيره*ي تمام فرزندان شيعه، در همه*ي شهرها، از عرب و عجم و ترک و هند و ديلم و غيره از اين*ها مي*باشد، بلکه نزد اهل سنّت و جماعت هم همين گونه است». اهل سنّت هم وقتي «القائم» را مي*شوند، به احترام اين لقب مي*ايستند.
همچنين سيد عبدالله، نوه*ي علّامه*ي جزايري (ايشان از علماي زمان مرحوم مجلسي بوده*اند)، نقل مي*کند که اين روايت را که منسوب به امام صادق عليه*السلام مي*باشد، اهل سنّت هم نقل مي*کنند و همين عمل را انجام مي*دهند.
البّته ائمه*ي ديگر هم نسبت به القاب مختلف حضرت حجّت عليه*السلام حالات فوق العاده*اي پيدا مي*کردند.
في النجم الثاقب: تنهض.
إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل الله تعالى فرجه الشريف، ج1، ص: 250