حامد
چهارشنبه 12 مرداد 90, 11:07 بعد از ظهر
مولف
كتاب حاضر نوشته ابو جعفر، محمد بن حسن بن فروخ صفار (درگذشت، 290 هجرى) است.
مؤلف اين كتاب از اصحاب امام حسن عسكرى عليهالسلام بوده و يكى از شخصيتهاى بزرگ شيعه و از راويان بزرگ حديث به شمار مىآيد.أ
موضوع
اين كتاب در فضايل پيامبر اسلام صلى اللّه عليه و آله و سلم و ائمه معصومين عليهمالسلام نوشته شده است.
اعتبار
كتاب بصائر الدرجات از معتبرترين اصول قدماى شيعه است و از زمان نگارش تا كنون پيوسته مورد توجه علما و فقها و بزرگان شيعه بوده و در كتابهاى خود بسيار به آن استناد نمودهاند، مانند: شيخ كلينى در كتاب كافى، شيخ حر عاملى در كتاب وسائل الشيعه و علامه مجلسى در بحار الانوار.
اين كتاب داراى دو نسخه بزرگ و كوچك است كه در اين زمان فقط نسخه بزرگ آن در اختيار ما مىباشد.[
size=200]
بخشهاى كتاب[/size]
اين كتاب داراى ده بخش است كه هر بخش حدودا شامل بيست باب است.
كتاب بصائر مجموعا داراى 1881 حديث مىباشد.
عناوين كتاب
در كتاب حاضر موضوعات متعدد و متنوعى مورد بحث قرار گرفته از جمله:
1 - ارزش علم
2 - علماى حقيقى آل محمد عليهمالسلام مىباشند
3 - مقام و منزلت ائمه
4 - امامان وارثان حقيقى علماند
5 - ودايعى كه نزد ائمه است
و بسيارى از مباحث مهم ديگر.
سخن بزرگان
شيخ حر عاملى در مقدمه كتاب وسائل الشيعه مىفرمايد:
«كتاب بصائر الدرجات نوشته شيخِ ثقه و مورد اطمينان محمد بن حسن صفار مىباشد كه داراى دو نسخه كوچك و بزرگ است.»
علامه مجلسى در مقدمه كتاب بحار الانوار مىفرمايد:
«كتاب بصائر الدرجات از اصول معتبرهاى است كه شخصيتهايى مانند كلينى و ديگر علما از آن روايت كردهاند.»
عالم جليل سيد محمد باقر گيلانى درباره اين كتاب چنين فرموده:
«كتاب بصائر الدرجات از كتابهاى معروف صفار است.او شخصيتى بزرگ از راويان حديث و از علماى نامدار مىباشد.ديگر كتابهاى او نيز معروف است
.»
يك توهم
حاج شيخ عبد الله مامقانى در كتاب تنقيح المقال به نقل از علامه مجلسى گفته است:
«احتمال دارد اينكه ابن الوليد، بصائر را روايت نكرده به دليل «غلوّ» و زياده از حد گويى در شأن ائمه عليهمالسلام در اين كتاب بوده است.»
پاسخ
اين احتمال صحيح نيست، زيرا كسى كه اين كتاب را از آغاز تا انجام مطالعه نمايد درمىيابد كه تمام روايات اين كتاب با همان عبارت و يا با همان مضمون در ديگر كتابهاى روايى بزرگان شيعه به چشم مىخورد، كتابهايى مانند: اختصاص شيخ مفيد و تفسير عياشى و بسيارى از كتابهاى شيخ صدوق و كافى ثقة الاسلام كلينى، و اين خود بهترين دليل و شاهد بر اعتبار و ارزش اين كتاب مىباشد و اين مطلب بر بزرگى چون ابن وليد مخفى نمىماند علاوه بر اين كه روايت نكردن ايشان مىتواند دلايل ديگرى نيز داشته باشد.
كتاب حاضر نوشته ابو جعفر، محمد بن حسن بن فروخ صفار (درگذشت، 290 هجرى) است.
مؤلف اين كتاب از اصحاب امام حسن عسكرى عليهالسلام بوده و يكى از شخصيتهاى بزرگ شيعه و از راويان بزرگ حديث به شمار مىآيد.أ
موضوع
اين كتاب در فضايل پيامبر اسلام صلى اللّه عليه و آله و سلم و ائمه معصومين عليهمالسلام نوشته شده است.
اعتبار
كتاب بصائر الدرجات از معتبرترين اصول قدماى شيعه است و از زمان نگارش تا كنون پيوسته مورد توجه علما و فقها و بزرگان شيعه بوده و در كتابهاى خود بسيار به آن استناد نمودهاند، مانند: شيخ كلينى در كتاب كافى، شيخ حر عاملى در كتاب وسائل الشيعه و علامه مجلسى در بحار الانوار.
اين كتاب داراى دو نسخه بزرگ و كوچك است كه در اين زمان فقط نسخه بزرگ آن در اختيار ما مىباشد.[
size=200]
بخشهاى كتاب[/size]
اين كتاب داراى ده بخش است كه هر بخش حدودا شامل بيست باب است.
كتاب بصائر مجموعا داراى 1881 حديث مىباشد.
عناوين كتاب
در كتاب حاضر موضوعات متعدد و متنوعى مورد بحث قرار گرفته از جمله:
1 - ارزش علم
2 - علماى حقيقى آل محمد عليهمالسلام مىباشند
3 - مقام و منزلت ائمه
4 - امامان وارثان حقيقى علماند
5 - ودايعى كه نزد ائمه است
و بسيارى از مباحث مهم ديگر.
سخن بزرگان
شيخ حر عاملى در مقدمه كتاب وسائل الشيعه مىفرمايد:
«كتاب بصائر الدرجات نوشته شيخِ ثقه و مورد اطمينان محمد بن حسن صفار مىباشد كه داراى دو نسخه كوچك و بزرگ است.»
علامه مجلسى در مقدمه كتاب بحار الانوار مىفرمايد:
«كتاب بصائر الدرجات از اصول معتبرهاى است كه شخصيتهايى مانند كلينى و ديگر علما از آن روايت كردهاند.»
عالم جليل سيد محمد باقر گيلانى درباره اين كتاب چنين فرموده:
«كتاب بصائر الدرجات از كتابهاى معروف صفار است.او شخصيتى بزرگ از راويان حديث و از علماى نامدار مىباشد.ديگر كتابهاى او نيز معروف است
.»
يك توهم
حاج شيخ عبد الله مامقانى در كتاب تنقيح المقال به نقل از علامه مجلسى گفته است:
«احتمال دارد اينكه ابن الوليد، بصائر را روايت نكرده به دليل «غلوّ» و زياده از حد گويى در شأن ائمه عليهمالسلام در اين كتاب بوده است.»
پاسخ
اين احتمال صحيح نيست، زيرا كسى كه اين كتاب را از آغاز تا انجام مطالعه نمايد درمىيابد كه تمام روايات اين كتاب با همان عبارت و يا با همان مضمون در ديگر كتابهاى روايى بزرگان شيعه به چشم مىخورد، كتابهايى مانند: اختصاص شيخ مفيد و تفسير عياشى و بسيارى از كتابهاى شيخ صدوق و كافى ثقة الاسلام كلينى، و اين خود بهترين دليل و شاهد بر اعتبار و ارزش اين كتاب مىباشد و اين مطلب بر بزرگى چون ابن وليد مخفى نمىماند علاوه بر اين كه روايت نكردن ايشان مىتواند دلايل ديگرى نيز داشته باشد.