farid
جمعه 13 خرداد 90, 11:54 قبل از ظهر
لقب «معصومه» را امام رضا عليه السلام به خواهر خود عطا فرمود: آن حضرت در روايتى فرمود:
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى»؛ «هر كس معصومه را در قم زيارت كند، مانند كسى است كه مرا زيارت كرده است.» (ناسخ التواريخ، ج 3،ص 68، به نقل از كريمه اهل*بيت، ص 32.)
اين لقب، كه از سوى امام معصوم به اين بانوى بزرگوار داده شده، گوياى جايگاه والاى ايشان است.
امام رضا عليه السلام در روايتى ديگر مى*فرمايد:
هر كس نتواند به زيارت من بيايد، برادرم را در رى يا خواهرم را در «قم» زيارت كند كه ثواب زيارت مرا در مى*يابد.( زبدة التصانيف، ج 6، ص 159، به نقل از كريمه اهل بيت، ص 3.)
لقب ديگر حضرت معصومه سلام الله عليها «كريمه اهل بيت» است. اين لقب نيز بر اساس رؤياى صادقانه يكى از بزرگان، از سوى اهل*بيت به اين بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى اين رؤياى صادقانه بدين شرح است :
مرحوم آية اللّه سيّدمحمود مرعشى نجفى، پدر بزرگوار آية اللّه سيد شهاب الدين مرعشى (ره) بسيار علاقه*مند بود كه محل قبر شريف حضرت صدّيقه طاهره سلام الله عليها را به دست آورد. ختم مجرّبى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پايان رساندن ختم و توسّل بسيار، استراحت كرد. در عالم رؤيا به محضر مقدّس حضرت باقر عليه السلام و يا امام صادق عليه السلام مشرّف شد.
امام به ايشان فرمودند:
«عَلَيْكَ بِكَرِيمَةِ اَهْل ِ الْبَْيت ِ»؛ يعنى به دامان كريمه اهل بيت چنگ بزن.
ايشان به گمان اين كه منظور امام عليه السلام حضرت زهرا سلام الله عليها است، عرض كرد: «قربانت گردم، من اين ختم قرآن را براى دانستن محل دقيق قبر شريف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زيارتش مشرّف شوم.»
امام فرمود:
«منظور من، قبر شريف حضرت معصومه در قم است.»
سپس افزود:
«به دليل مصالحى، خداوند مى*خواهد محل قبر شريف حضرت زهرا سلام الله عليها پنهان بماند؛ از اين رو قبر حضرت معصومه سلام الله عليها را تجلّى*گاه قبر شريف حضرت زهرا سلام الله عليها قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله عليها داده است.»
مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصميم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زيارت حضرت معصومه سلام الله عليها رهسپار ايران شود. وى بى*درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده*اش نجف اشرف را به قصد زيارت كريمه اهل*بيت ترك كرد.
«مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ كَمَنْ زَارَنى»؛ «هر كس معصومه را در قم زيارت كند، مانند كسى است كه مرا زيارت كرده است.» (ناسخ التواريخ، ج 3،ص 68، به نقل از كريمه اهل*بيت، ص 32.)
اين لقب، كه از سوى امام معصوم به اين بانوى بزرگوار داده شده، گوياى جايگاه والاى ايشان است.
امام رضا عليه السلام در روايتى ديگر مى*فرمايد:
هر كس نتواند به زيارت من بيايد، برادرم را در رى يا خواهرم را در «قم» زيارت كند كه ثواب زيارت مرا در مى*يابد.( زبدة التصانيف، ج 6، ص 159، به نقل از كريمه اهل بيت، ص 3.)
لقب ديگر حضرت معصومه سلام الله عليها «كريمه اهل بيت» است. اين لقب نيز بر اساس رؤياى صادقانه يكى از بزرگان، از سوى اهل*بيت به اين بانوى گرانقدر داده شده است. ماجراى اين رؤياى صادقانه بدين شرح است :
مرحوم آية اللّه سيّدمحمود مرعشى نجفى، پدر بزرگوار آية اللّه سيد شهاب الدين مرعشى (ره) بسيار علاقه*مند بود كه محل قبر شريف حضرت صدّيقه طاهره سلام الله عليها را به دست آورد. ختم مجرّبى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت. شب چهلم پس از به پايان رساندن ختم و توسّل بسيار، استراحت كرد. در عالم رؤيا به محضر مقدّس حضرت باقر عليه السلام و يا امام صادق عليه السلام مشرّف شد.
امام به ايشان فرمودند:
«عَلَيْكَ بِكَرِيمَةِ اَهْل ِ الْبَْيت ِ»؛ يعنى به دامان كريمه اهل بيت چنگ بزن.
ايشان به گمان اين كه منظور امام عليه السلام حضرت زهرا سلام الله عليها است، عرض كرد: «قربانت گردم، من اين ختم قرآن را براى دانستن محل دقيق قبر شريف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زيارتش مشرّف شوم.»
امام فرمود:
«منظور من، قبر شريف حضرت معصومه در قم است.»
سپس افزود:
«به دليل مصالحى، خداوند مى*خواهد محل قبر شريف حضرت زهرا سلام الله عليها پنهان بماند؛ از اين رو قبر حضرت معصومه سلام الله عليها را تجلّى*گاه قبر شريف حضرت زهرا سلام الله عليها قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه سلام الله عليها داده است.»
مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصميم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زيارت حضرت معصومه سلام الله عليها رهسپار ايران شود. وى بى*درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده*اش نجف اشرف را به قصد زيارت كريمه اهل*بيت ترك كرد.