حامد
جمعه 09 اردیبهشت 90, 11:40 قبل از ظهر
خبر دادن پیامبر(ص) از مصیبت های حضرت زهرا(س)
شیخ صدوق در امالى از ابن عبّاس رحمه اللَّه روایت كرده كه رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود:
فاطمه دختر من برترین زنان از اوّلین تا آخرین آنهاست. فاطمه زهرا پاره تن من است.
زهرا نور دو چشم من است. زهرا میوه قلب من است. زهرا روح و جان من است. زهرا حوریّهاى است كه به قیافه انسان در آمده. هنگامى كه فاطمه در مقابل پروردگار خود در میان محراب عبادت مىایستد نور او براى ملائكه آسمان نظیر نور ستارگان از براى اهل زمین مىدرخشد.
خداوند به ملائكه خود مىفرماید: اى ملائكه من! به فاطمه كه برترین كنیزان من است نظر كنید كه چگونه در مقابل من قرار گرفته است. اعضاء و جوارح او از خوف من مىلرزد.
فاطمه با توجه قلبى مشغول عبادت من شده است من شما را شاهد مىگیرم كه شیعیان وى را در امان مىگذارم.
سپس پیامبر خدا فرمود: هر گاه زهرا را مشاهده مىكنم، آن ستمهایى به یادم مىآید كه بعد از من در حقّ او خواهد شد. گویا مىبینم كه ذلّت داخل خانه وى شده باشد. احترامش از دست رفته باشد. حقّش را غصب كرده باشند. از دریافت ارث خود ممنوع شده باشد.
پهلوى او شكسته شده باشد. جنین وى سقط شده باشد و او فریاد مىزند:
وا محمّداه! ولى كسى به دادش نمىرسد، استغاثه مىكند ولى كسى به فریادش نخواهد رسید. لذا بعد از من دائما محزون، غصّهدار و گریان خواهد بود، گاهى یادآور مىشود كه وحى از خانهاش قطع شده، گاهى مفارقت مرا به خاطر خواهد آورد، شبها براى اینكه صداى تلاوت قرآن مرا در نماز شب نمىشنود دچار وحشت خواهد شد. سپس خویشتن را بعد از آنكه در ایام پدر عزیزترین افراد بود ذلیل خواهد دید.
در همین زمان است كه خداى رئوف ملائكه را مونس فاطمه قرار مىدهد. ایشان فاطمه را به همان گونه ندا مىكنند كه حضرت مریم را ندا كردند و به وى مىگویند:
اى فاطمه! خداوند تو را از میان زنان جهانیان انتخاب كرده است. اى فاطمه! فرمانبردار پروردگار خویش باش و با افراد سجدهكننده و ركوعكننده سجود و ركوع نماى. سپس درد و بیمارى بر او غلبه خواهد كرد. آنگاه خداوند سبحان مریم بنت عمران را مىفرستد تا پرستار و مونس فاطمه باشد. در همین حال است كه فاطمه مىگوید:
پروردگارا! من از زندگى سیر شده و از مردم دنیا بیزارم، مرا به پدرم ملحق نما! خداى توانا او را به من ملحق مىنماید، زهرا اوّل كسى است از اهل بیت من كه به من ملحق خواهد شد. فاطمه زهرا در حالى كه محزون، غصّهدار، مغموم، با حقّى غصب گشته و شهید شده، بر من وارد خواهد شد. من در آن هنگام مىگویم:
بار خدایا! هر كسى را كه به فاطمه ظلم كرده باشد لعن كن! آن كسى را كه حقّ زهرا را غصب نموده باشد عقاب و عذاب كن! آن كسى را كه فاطمه را ذلیل كرده باشد، ذلیل كن! آن كسى را كه ضربه به پهلوى فاطمه زد به طورى كه بچه خود را سقط نمود، او را در دوزخ جاودانى كن! ملائكه مىگویند: آمین
شیخ صدوق در امالى از ابن عبّاس رحمه اللَّه روایت كرده كه رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود:
فاطمه دختر من برترین زنان از اوّلین تا آخرین آنهاست. فاطمه زهرا پاره تن من است.
زهرا نور دو چشم من است. زهرا میوه قلب من است. زهرا روح و جان من است. زهرا حوریّهاى است كه به قیافه انسان در آمده. هنگامى كه فاطمه در مقابل پروردگار خود در میان محراب عبادت مىایستد نور او براى ملائكه آسمان نظیر نور ستارگان از براى اهل زمین مىدرخشد.
خداوند به ملائكه خود مىفرماید: اى ملائكه من! به فاطمه كه برترین كنیزان من است نظر كنید كه چگونه در مقابل من قرار گرفته است. اعضاء و جوارح او از خوف من مىلرزد.
فاطمه با توجه قلبى مشغول عبادت من شده است من شما را شاهد مىگیرم كه شیعیان وى را در امان مىگذارم.
سپس پیامبر خدا فرمود: هر گاه زهرا را مشاهده مىكنم، آن ستمهایى به یادم مىآید كه بعد از من در حقّ او خواهد شد. گویا مىبینم كه ذلّت داخل خانه وى شده باشد. احترامش از دست رفته باشد. حقّش را غصب كرده باشند. از دریافت ارث خود ممنوع شده باشد.
پهلوى او شكسته شده باشد. جنین وى سقط شده باشد و او فریاد مىزند:
وا محمّداه! ولى كسى به دادش نمىرسد، استغاثه مىكند ولى كسى به فریادش نخواهد رسید. لذا بعد از من دائما محزون، غصّهدار و گریان خواهد بود، گاهى یادآور مىشود كه وحى از خانهاش قطع شده، گاهى مفارقت مرا به خاطر خواهد آورد، شبها براى اینكه صداى تلاوت قرآن مرا در نماز شب نمىشنود دچار وحشت خواهد شد. سپس خویشتن را بعد از آنكه در ایام پدر عزیزترین افراد بود ذلیل خواهد دید.
در همین زمان است كه خداى رئوف ملائكه را مونس فاطمه قرار مىدهد. ایشان فاطمه را به همان گونه ندا مىكنند كه حضرت مریم را ندا كردند و به وى مىگویند:
اى فاطمه! خداوند تو را از میان زنان جهانیان انتخاب كرده است. اى فاطمه! فرمانبردار پروردگار خویش باش و با افراد سجدهكننده و ركوعكننده سجود و ركوع نماى. سپس درد و بیمارى بر او غلبه خواهد كرد. آنگاه خداوند سبحان مریم بنت عمران را مىفرستد تا پرستار و مونس فاطمه باشد. در همین حال است كه فاطمه مىگوید:
پروردگارا! من از زندگى سیر شده و از مردم دنیا بیزارم، مرا به پدرم ملحق نما! خداى توانا او را به من ملحق مىنماید، زهرا اوّل كسى است از اهل بیت من كه به من ملحق خواهد شد. فاطمه زهرا در حالى كه محزون، غصّهدار، مغموم، با حقّى غصب گشته و شهید شده، بر من وارد خواهد شد. من در آن هنگام مىگویم:
بار خدایا! هر كسى را كه به فاطمه ظلم كرده باشد لعن كن! آن كسى را كه حقّ زهرا را غصب نموده باشد عقاب و عذاب كن! آن كسى را كه فاطمه را ذلیل كرده باشد، ذلیل كن! آن كسى را كه ضربه به پهلوى فاطمه زد به طورى كه بچه خود را سقط نمود، او را در دوزخ جاودانى كن! ملائكه مىگویند: آمین