وصیت مهم سید بن طاووس به دعا برای امام زمان علیه السلام

مرحوم سید رضی الدین علی بن طاووس بعد از بیان فضیلت دعا برای اخوان ایمانی می نویسد: اگر دعا برای برادران مومن تا این حد ارزشمند است، دعا برای امام زمانت چگونه خواهد بود؟ آن پادشاهی که سبب وجود توست و تو خود معتقدی که اگر او نبود خداوند نه تو را می*آفرید و نه دیگری را، و می*دانی که آن وجود شریف واسطه لطفی است که سبب تمام نعمت*هاست، پس تا می*توانی مواظب باش دیگری را در محبت و دعا بر او مقدم نداری و هنگامی که خواستی برای آن مولای عظیم الشأن دعا کنی با تمام وجود دعا کن. مبادا فکر کنی او به دعای تو محتاج است، هرگز چنین نیست و هرکس چنین فکری کند بیمار است.

اینکه می*گویم برای او دعا کن، فقط برای این است که او حق بزرگی بر تو دارد و بسیار در حق تو احسان نموده است، و اگر قبل از دعا برای خودت برای او دعا کنی، ابواب اجابت زودتر به رویت گشوده می*شود، زیرا تو با گناهت باب دعا را بر روی خود بسته*ای، ولی هنگامی که برای آن مولایی دعا کنی که از خواص درگاه خداست، به احترام او باب اجابت به رویت گشوده می*شود و آنگاه خود و همه کسانی که در حقشان دعا می*کنی بر خوان و احسان او نشسته و مشمول رحمت، کرم و عنایت الهی می*شوید، چون خود را به او مرتبط کرده*اید.

مبادا به استناد عمل فلان شیخ و فلان شیخ که هرگز در حق آن حضرت دعا نمی*کنند، بلکه اصلا از او غافلند و هرگز نامی از او نمی*برند از دعا به آن حضرت غافل شوی، که غفلت از یاد او اشتباهی فاحش است، پس به آن چه گفتم عمل کن که حق واضح همان است.

فأقول إذا کان هذا کله فضل الدعاء لإخوانک فکیف فضل الدعاء*لسلطانک الذی کان سبب إمکانک و أنت تعتقد أن لولاه ما خلق الله نفسک و لا أحدا من المکلفین فی زمانه و زمانک و أن اللطف بوجوده ص سبب لکل ما أنت و غیرک فیه و سبب لکل خیر تبلغون إلیه فإیاک ثم إیاک أن تقدم نفسک أو أحدا من الخلائق فی الولاء و الدعاء له بأبلغ الإمکان و أحضر قلبک و لسانک فی الدعاء لذلک المولى العظیم الشأن و إیاک أن تعتقد أننی قلت هذا لأنه محتاج إلى دعائک هیهات هیهات إن اعتقدت هذا فأنت مریض فی اعتقادک و ولائک بل إنما قلت هذا لما عرفتک من حقه العظیم علیک و إحسانه الجسیم إلیک و لأنک إذا دعوت له قبل الدعاء لنفسک و لمن یعز علیک کان أقرب إلى أن یفتح الله جل جلاله أبواب الإجابة بین یدیک لأن أبواب قبول الدعوات قد غلقتها أیها العبد بأغلاق الجنایات فإذا دعوت لهذا المولى الخاص عند مالک الأحیاء و الأموات یوشک أن یفتح أبواب الإجابة لأجله فتدخل أنت فی الدعاء لنفسک و لمن تدعو له فی زمرة فضله و تتسع رحمة الله جل جلاله لک و کرمه و عنایته بک لتعلقک فی الدعاء بحبله. و لا تقل فما رأیت فلانا و فلانا من الذین تقتدی بهم من شیوخک بما أقول یعملون و ما وجدتهم إلا و هم عن مولانا الذی أشرت إلیه ص غافلون و له مهملون فأقول لک اعمل بما قلت لک فهو الحق الواضح و من أهمل مولانا و غفل عما ذکرت عنه فهو والله الغلط الفاضح‏.

فلاح السائل ص۴۵
النجم الثاقب ج۲ ص۴۵۳