👌معجزه ای از حضرت امام کاظم جل شانه...

▪️العیّاشی: عن سلیمان بن عبداللَّه قال: کنت عند أبی الحسن موسی علیه السلام قاعداً فاُتی بامرأة قد صار وجهها قفاها، فوضع یده الیمنی فی جبینها ویده الیسری من خلف ذلک، ثمّ عصر وجهها عن الیمین، ثمّ قال: «إنَّ اللَّهَ لایُغَیِّر ما بِقَوْم حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأنْفُسِهِم» فرجع وجهها.
فقال: احذری أن تفعلی کما فعلت، قالوا: یابن رسول اللَّه وما فعلت؟ فقال: ذلک مستور إلّا أن تتکلّم به، فسألوها فقالت: کانت لی ضرّة فقمت اُصلّی فظننت أ نّ زوجی معها فالتفتّ إلیها فرأیتها قاعدة ولیس هو معها، فرجع وجهها علی ما کان.

🔸عيّاشى رحمه الله از سليمان بن عبداللَّه نقل مى كند كه گفت: در خدمت حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام بودم زنى را آوردند كه صورتش به پشت برگشته بود.
امام عليه السلام دست راست خود را بر پيشانى او و دست چپ را پشت آن گذاشت سپس صورت او را از طرف راست فشار داد و اين آيه را تلاوت فرمود:
«خداوند احوال طايفه اى را تغيير نمى دهد تا آنكه آنها وضع خود را تغيير دهند».
پس به عنايت حضرت صورت به حال اوّل برگشت، آنگاه به او فرمودند: مبادا دوباره كارى كه كردى انجام دهى. حاضرين عرض كردند: اى فرزند رسول خدا! او چه كرده بود؟
فرمودند: گناه او پوشيده شده و من از آن پرده برنمى دارم مگر اينكه خودش بخواهد بازگو كند. آنها از خود آن زن پرسيدند، و او جواب داد: شوهرم زن ديگرى داشت، روزى برخاستم نماز بخوانم با خود گمان كردم كه الآن شوهرم با او است. به دنبال اين فكر به تفحّص پرداختم و وقتى سركشى كردم هوو را ديدم كه تنها نشسته و شوهرم با او نيست، بر اثر اين سركشىِ بيجا صورتم آنگونه گرديد.

📚آیه ذکر شده:از سوره رعد، آيه ۱۱
📚تفسير عيّاشى: ۲۰۵/۲ ح ۱۸
📚بحار الأنوار: ۵۶/۶ ح۳
📚تفسير برهان: ۲۸۴/۲ ح۳
📚المستدرك: ۴۰۸/۵ ح۲