صفحه ۱:
ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان است، رحمتش بر سرور ما حضرت محمد(ص) و دودمان و فرزندان پاک و پاکیزه اش و سلام و تهنیت و درود بر آنها باد
شیخ ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه فقیه قمی که خدا از او خشنود بوده و وی را نیز از خویش خشنود گردانده و بهشت را جایگاه و مکانش قرار دهد می گوید:
باب اول
جهت نامیدن آسمان به آسمان و دنیا به دنیا و آخرت به آخرت و وجه نامگذاری حضرت آدم به آدم و حواء به حواء و درهم به درهم و دینار به دینار و سر اینکه به اسب((اِجد)) و به قاطر ((عد)) و به درازگوش((حرّ)) می* گویند
حدیث (۱)
علی بن احمد بن محمد رضی الله عنه می گوید: محمد بن یعقوب از علی بن محمد نقل نمود که وی باسنادش حدیث ذیل را مرفوعاً(۱) نقل کرده:
شخصی یهودی محضر علی بن ابیطالب علیه السلام رسید و عرض کرد چند سال از شما می نمایم در صورتی که جواب آن ها را بدهید اسلام می آورم.
علی علیه السلام فرمودند: آنچه خواهی بپرس و محققاً کسی را داناتر از ما اهل بیت نخواهی یافت.
یهودی عرضه داشت:
الف: کره زمین بر چه استوار می باشد؟
ب: چرا فرزند گاهی به عموها و زمانی به دایی ها شباهت دارد؟
ج: منشاء پیدایش مو و خون و گوشت و استخوان و رگ آیا نطفه مرد بوده یا نطفه زن می باشد؟
د: چرا آسمان را آسمان نامیده اند؟
******************************
1_ حدیث مرفوعه در اصطلاح درایه خبری است که سند آن از وسط قطع شده باشد چه یکی از وسائط را نیاوردند و چه بیشتر مشروط به این که تصریح به رفع نمایند مانند حدیث مذکور و این قسم از خبر را داخل در حدیث مرسل به معنای اعم ّمی دانند.